رواية خضوعى لقسوته
الحلقه السادسة عشر
بعد مرور شهر على ابطالنا توطدت العلاقه بين حازم ولمار واصبح كل منهم يعشق الاخر ولكن لايعترفون بعد فهم مثل القط والفار طوال قيامهم فى المستشفى
وحور وسعيد تقربت حور من سعيد حتى اعتادت عليه بعض الشئ ولكن لم تتقبل انه زوجها قط
وسلمى ولؤى رأت سلمى مدى عشق لؤى لها فهو يعشقها بجنون حتى هى عشقته ايضا
وندى تقربت من كريم واصبح يحبها بسسبب حنيتها عليه بل اصبحت احن عليه من رانيا واصبح يحب ملك واسلام اخوته
…….
فى فيلا عز
نهى :هو حازم اتأخر ليه
حور :اهدى ياماما اكيد جايين ف الطريق
نهى :ماشى اهوه هديت
مايا :معلش ياماما تلاقى الهانم اخرته
لتنظر لها حور بغيظ
حور :اسمها ام العيل اللى مجبتهوش انتى
وهنا دخل حازم ولمار وعز وسعيد
جرت نهى على حازم
نهى :حمدالله على السلامه يابنى نورت البيت
حازم:الله يسلمك ياماما
ودجلس حازم على الكنبه وبجانبه نهى والجهه الاخرى لمار
حور :وحشتنى اوى ياحازم
حازم :يبكاشه انتى
مايا :وحشتنى اوى ياحبيبى
حازم :نظر لها وابتسم
لمار :مش يلا بقى ياحازم الدكتور قال لازم ترتاح
حازم :سبينى شويه وحشونى جدا
لمار :خلاص نص ساعه بس
حازم :ماشى
مايا بغيظ :وانتى قومى كدا عايزة اقعد جنب زوجى
لتنظر لمار الى حازم ليشير لها بالموافقه
لمار :ماشى ونهضت من جانبه
وجلست مايا وضمته لها
لتنهض لمار
حور :على فين
لمار :طالعه انام وتركتهم ونهضت
لتوقفها حور :عارفه الاوضه
لمار :لا والله
حور :اه والله اصل انتى هتنامى ف الاوضه بتاعة حازم عرفاها صح وغمزت لها
لمار وهى تدوس على اسنانها :ماشى
وتركتها ونهضت ولكن لم تذهب الى غرفه حازم بل ذهبت الى غرفه حور
……………….
فى فيلا هارون
هارون :كله جاهز يافندم
:
هارون : الشهر الجاى
:
هارون :الخطه مدروسه من كل الجوانب بس حضرتك سهلنا العمليه علشان دى كبيرة قوى ومش عايزين احتمال ولو واحد من عشرة نخسرها
:
هارون:اكيد حضرتك عارف ان الداخليه كلها ف ايدك
:
هارون :ايو فهمته كل حاجه
:
هارون :لاه لايف كد المهمه دى بس جرحه يلم وهيعجبك زى الاول
:
هارون :منا معوثقش ف حد زى لايف ف المهمات التقيله دى
:
هارون :خلاص اوامرك بكرا تسمع خبره مالى الجرايد
:
هارون :دانا اعجبك ياباشا
:
هارون :سلام واغلق الهاتف
هارون مناديا عاااابد
جاء عابد يجرى
عابد :نعم يابيه
هارون :تروح لعزيز بيه وتقوله يبعتلى فرغلى حالا فاهم
عابد :حاضر يابيه
……………………..
فى فيلا عز
نهى :يلا بقى ياحبيبى علشان تطلع ترتاح
حازم :ماشى
سعيد :طب ممكن باعمى اخد حور نتمشى شويه
عز :اتفضل ياسعيد هى مرتك وان شاء الله حازم بخف بالسلامه ونعمل الفرح
روحى مع زوجك ياحور
حور :حاضر يابابا
حازم :الله يسهلوا
سعيد :يعم بطل قر منت متزوج اتنين
حازم :اهه قر انت بقى
عز :خلاص بطلوا خد مراتك ياسعيد وامشى وانت اطلع ارتاح فين لمار تيجى تاخدك
نهى :طلعت تنام
عز :متأكده ع العموم اطلع لمراتك ياحازم ومتزعلهاش هى حامل يابنى
لينظر حازم وحور وسعيد لبعضهم
نهى :اه ياحبه عينى ربنا يقومها بالسلامه
حازم وهو مبتسم :يارب
نهى :طب يلا ياحبيبى علشان نطلع
مايا :انا هطلعه ياماما
نهى :لا انا هطلع ابنى واستند حازم على نهى وصعد الى غرفته ولكن لم يجد لمار
حازم :ماما فين لمار مش موجودة
نهى :خلاص اقعد انت ياحبيبى ارتاح وانا هشوفها
وانامته على السرير وغطته بالغطاء
وذهبت تبحث عن لمار
لتجدها ف غرفه حور تبكى
نهى :لمار بتبكى ليه حبيبتى
لمار :مفيش ياماما
نهى :ازاى بقى دا عينك كلها دموع انتى زعلانه علشان مايا قعدت جنب حازم بس هى مراته يابنتى زيك بالظبط
لتزداد فى البكاء
لمار : انا عارفه بس مش بطيق اشوفها جنب حازم مش عارفه ليه عارفه ان هى مراته وحبيبته وليها حق فيه بس مش قادرة ياماما بحس بنحيتها بقلق حاسه ان فى حاجه وراها دى مش واحده محبوسه ليها سنين وبتتعذب دى واحده عاديه انا دكتورة وعارفه دى مشيتها فل الفل مش واحده عندها
نهى :انا عارفه يابنتى شعورك ده بس كبرى دماغك واستسلمى للواقع ده علشان قعدت جمبه بس امال لما يقوم بالسلامه وليله عندك وليله عندها هتعملى ايه وياهبله متستسلميش دلعى زوجك وهشكيه خليه يحبك انتى هو دلوقت حابك انتى خليه يعشق متسيبلهاش الساحه وتاخد هى الحب
لمار :بضحكه سخريه حازم بيحبنى انا
نهى :طب علشان تصدقى عارفه اول مدخل الاوضه وملقيكيش قالى فين لمار وخليته يقعد بالعافيه وقلتله انا هندمهالك حتنى مقبل ويلا قومى يابت روحى لزوجك وهشكيه ماشى
ليحمر وجهها من الخجل
لتحتضنها نهى
نهى :عايزه حفيد ومنك فاهمه
لتنظر لها لمار بصدمه واحمرار وجهها
نهى :عارفه ان حازم مدخلش عليكى حور قالتلى بس ماشيين معاكم قبال مايا
لمار :وبابا عز
نهى :عارف بس عايزة اسمع خبر حلو بعد شهر هاه ويلا روحى لزوجك
…………….
فى احدى المطاعم
الجارسون :اوامر حضراتكم ايه
سعيد :تتغدى ايه ياحبيبتى
حور :مش جعانه
سعيد :اتنين عصير فريش
الجارسون :تمام يافندم
سعيد:جاء يمسك ايد حور الموضوعه ع الترابيزة لتمنعه بأرجاعها الى الوراء
ليسحب سعيد يده
سعيد :حور انا زوجك
حور :اعمل ايه يعنى
سعيد :لا متعمليش بس انتى بتعملى ليه كده
حور :اللى هو ايه
سعيد :حور انتى عيزانى ولا لا
حور :هتفرق معاك ف ايه
سعيد :هتفرق كتير
حور :لا ياسعيد مش عيزاك عارف ليه علشان بابا جبرنا على كدا يمكن كنت اكمل معاك بس لو بموافقتنا مش اجبار انا مش هقدر اعيش معاك وانا مجبورة عليك
سعيد :بس انا بحبك
حور :لا انت حبتنى علشان امر واقع فوهمت نفسك انك بتحبنى علشان انا بنت العميد عز واخت النمر مش هينفع اطلقها فخلاص اوهم نفسى بحبها انا مش قد النمر والعميد ممكن يعملى اى حاجه علشان بنته ممكن ينقلنى ف حته بعيد وبعدين هو فى نسب احسن من كدا حمايا عميد واخو مراتى النمر دا سلطه لوحديها فقلت فرصه جات تحت رجلى ولازم استغلها ومضيعهاش من ايدى صح
سعيد :ياه للدرجادى انا مش راجل ف نظرك للدرجادى شايفانى واحد خسيس وواطى علشان افكر بالطريقه دى للدرجادى شايفانى ضعيف كل الفترة دى محستيش بحبى ليكى هو ده اللى استنتجتيه من الشهر اللى فات اه يمكن علشان بسمع كلام حازم افتكرتينى ضعيف ومش كده
حور :سعيد لو سمحت خلاص وياريت تطلقنى
سعيد :حاضر اتفضلى قدامى
حور :ع فين
سعيد :انفضلى قدامى علشان اوصلك البيت زى مخدتك من بيت ابوكى هطلقك فيه
وركبوا سويا
سعيد :اتفضلى لتنزل حور وتجرى إلى الداخل وترتمى فى أحضان امها
نهى :ف ايه يابنتى مالك وفين سعيد
عز : حور اتكلمى
وهنا جاء سعيد
عز :سعيد ف ايه مالها حور
سعيد :اسألها هى ياعمى ثم نظر لها
سعيد :انتى طالق ياحور وتركهم وغادر
نهى :يالهوى حصل ايه ياحور علشان يطلقك
لتتركهم حور وصعدت الى غرفتها واغلقت الباب خلفها ورمت نفسها ع السرير تبكى
نهى وهى تدق على الباب حور حبيبتى افتحى الباب طمنينى عليكى وليه طلقك يابنتى ردى عليا
فى غرفه حازم
لمار :ايه الصوت ده ومالها حور
حازم :مش عارف
لمار :طب انا راحه اشوف فى ايه
حازم :خدينى معاكى
لمار:لا انت تعبان
حازم :لمار هقوم لوحدى
لمار :خلاص تعالى واسندته ووصلوا الى غرفه حور
حازم :ف ايه ياماما مالها حور
نهى :سعيد طلقها وهى حبست نفسها ف الاوضه
نظر حازم ولمار لبعضهم فى صدمه
لمار :ليه
نهى :مش عارفه
حازم :طب سعيد فين
نهى :طلقها ومشى
حازم وهو يدق على الباب :حور افتحى الباب
لم يجد رد
حازم :حور افتحيلى حبيبتى انا حازم
لترد عليه حور :سبونى ف حالى بقى
حازم :حور انا لوحدى افتحى الباب
لتفتح حور الباب ودخل حازم بعد ان اختبأ كل من لمار ونهى بعيدا عن حور
بعد مرور شهر على ابطالنا توطدت العلاقه بين حازم ولمار واصبح كل منهم يعشق الاخر ولكن لايعترفون بعد فهم مثل القط والفار طوال قيامهم فى المستشفى
وحور وسعيد تقربت حور من سعيد حتى اعتادت عليه بعض الشئ ولكن لم تتقبل انه زوجها قط
وسلمى ولؤى رأت سلمى مدى عشق لؤى لها فهو يعشقها بجنون حتى هى عشقته ايضا
وندى تقربت من كريم واصبح يحبها بسسبب حنيتها عليه بل اصبحت احن عليه من رانيا واصبح يحب ملك واسلام اخوته
…….
فى فيلا عز
نهى :هو حازم اتأخر ليه
حور :اهدى ياماما اكيد جايين ف الطريق
نهى :ماشى اهوه هديت
مايا :معلش ياماما تلاقى الهانم اخرته
لتنظر لها حور بغيظ
حور :اسمها ام العيل اللى مجبتهوش انتى
وهنا دخل حازم ولمار وعز وسعيد
جرت نهى على حازم
نهى :حمدالله على السلامه يابنى نورت البيت
حازم:الله يسلمك ياماما
ودجلس حازم على الكنبه وبجانبه نهى والجهه الاخرى لمار
حور :وحشتنى اوى ياحازم
حازم :يبكاشه انتى
مايا :وحشتنى اوى ياحبيبى
حازم :نظر لها وابتسم
لمار :مش يلا بقى ياحازم الدكتور قال لازم ترتاح
حازم :سبينى شويه وحشونى جدا
لمار :خلاص نص ساعه بس
حازم :ماشى
مايا بغيظ :وانتى قومى كدا عايزة اقعد جنب زوجى
لتنظر لمار الى حازم ليشير لها بالموافقه
لمار :ماشى ونهضت من جانبه
وجلست مايا وضمته لها
لتنهض لمار
حور :على فين
لمار :طالعه انام وتركتهم ونهضت
لتوقفها حور :عارفه الاوضه
لمار :لا والله
حور :اه والله اصل انتى هتنامى ف الاوضه بتاعة حازم عرفاها صح وغمزت لها
لمار وهى تدوس على اسنانها :ماشى
وتركتها ونهضت ولكن لم تذهب الى غرفه حازم بل ذهبت الى غرفه حور
……………….
فى فيلا هارون
هارون :كله جاهز يافندم
:
هارون : الشهر الجاى
:
هارون :الخطه مدروسه من كل الجوانب بس حضرتك سهلنا العمليه علشان دى كبيرة قوى ومش عايزين احتمال ولو واحد من عشرة نخسرها
:
هارون:اكيد حضرتك عارف ان الداخليه كلها ف ايدك
:
هارون :ايو فهمته كل حاجه
:
هارون :لاه لايف كد المهمه دى بس جرحه يلم وهيعجبك زى الاول
:
هارون :منا معوثقش ف حد زى لايف ف المهمات التقيله دى
:
هارون :خلاص اوامرك بكرا تسمع خبره مالى الجرايد
:
هارون :دانا اعجبك ياباشا
:
هارون :سلام واغلق الهاتف
هارون مناديا عاااابد
جاء عابد يجرى
عابد :نعم يابيه
هارون :تروح لعزيز بيه وتقوله يبعتلى فرغلى حالا فاهم
عابد :حاضر يابيه
……………………..
فى فيلا عز
نهى :يلا بقى ياحبيبى علشان تطلع ترتاح
حازم :ماشى
سعيد :طب ممكن باعمى اخد حور نتمشى شويه
عز :اتفضل ياسعيد هى مرتك وان شاء الله حازم بخف بالسلامه ونعمل الفرح
روحى مع زوجك ياحور
حور :حاضر يابابا
حازم :الله يسهلوا
سعيد :يعم بطل قر منت متزوج اتنين
حازم :اهه قر انت بقى
عز :خلاص بطلوا خد مراتك ياسعيد وامشى وانت اطلع ارتاح فين لمار تيجى تاخدك
نهى :طلعت تنام
عز :متأكده ع العموم اطلع لمراتك ياحازم ومتزعلهاش هى حامل يابنى
لينظر حازم وحور وسعيد لبعضهم
نهى :اه ياحبه عينى ربنا يقومها بالسلامه
حازم وهو مبتسم :يارب
نهى :طب يلا ياحبيبى علشان نطلع
مايا :انا هطلعه ياماما
نهى :لا انا هطلع ابنى واستند حازم على نهى وصعد الى غرفته ولكن لم يجد لمار
حازم :ماما فين لمار مش موجودة
نهى :خلاص اقعد انت ياحبيبى ارتاح وانا هشوفها
وانامته على السرير وغطته بالغطاء
وذهبت تبحث عن لمار
لتجدها ف غرفه حور تبكى
نهى :لمار بتبكى ليه حبيبتى
لمار :مفيش ياماما
نهى :ازاى بقى دا عينك كلها دموع انتى زعلانه علشان مايا قعدت جنب حازم بس هى مراته يابنتى زيك بالظبط
لتزداد فى البكاء
لمار : انا عارفه بس مش بطيق اشوفها جنب حازم مش عارفه ليه عارفه ان هى مراته وحبيبته وليها حق فيه بس مش قادرة ياماما بحس بنحيتها بقلق حاسه ان فى حاجه وراها دى مش واحده محبوسه ليها سنين وبتتعذب دى واحده عاديه انا دكتورة وعارفه دى مشيتها فل الفل مش واحده عندها
نهى :انا عارفه يابنتى شعورك ده بس كبرى دماغك واستسلمى للواقع ده علشان قعدت جمبه بس امال لما يقوم بالسلامه وليله عندك وليله عندها هتعملى ايه وياهبله متستسلميش دلعى زوجك وهشكيه خليه يحبك انتى هو دلوقت حابك انتى خليه يعشق متسيبلهاش الساحه وتاخد هى الحب
لمار :بضحكه سخريه حازم بيحبنى انا
نهى :طب علشان تصدقى عارفه اول مدخل الاوضه وملقيكيش قالى فين لمار وخليته يقعد بالعافيه وقلتله انا هندمهالك حتنى مقبل ويلا قومى يابت روحى لزوجك وهشكيه ماشى
ليحمر وجهها من الخجل
لتحتضنها نهى
نهى :عايزه حفيد ومنك فاهمه
لتنظر لها لمار بصدمه واحمرار وجهها
نهى :عارفه ان حازم مدخلش عليكى حور قالتلى بس ماشيين معاكم قبال مايا
لمار :وبابا عز
نهى :عارف بس عايزة اسمع خبر حلو بعد شهر هاه ويلا روحى لزوجك
…………….
فى احدى المطاعم
الجارسون :اوامر حضراتكم ايه
سعيد :تتغدى ايه ياحبيبتى
حور :مش جعانه
سعيد :اتنين عصير فريش
الجارسون :تمام يافندم
سعيد:جاء يمسك ايد حور الموضوعه ع الترابيزة لتمنعه بأرجاعها الى الوراء
ليسحب سعيد يده
سعيد :حور انا زوجك
حور :اعمل ايه يعنى
سعيد :لا متعمليش بس انتى بتعملى ليه كده
حور :اللى هو ايه
سعيد :حور انتى عيزانى ولا لا
حور :هتفرق معاك ف ايه
سعيد :هتفرق كتير
حور :لا ياسعيد مش عيزاك عارف ليه علشان بابا جبرنا على كدا يمكن كنت اكمل معاك بس لو بموافقتنا مش اجبار انا مش هقدر اعيش معاك وانا مجبورة عليك
سعيد :بس انا بحبك
حور :لا انت حبتنى علشان امر واقع فوهمت نفسك انك بتحبنى علشان انا بنت العميد عز واخت النمر مش هينفع اطلقها فخلاص اوهم نفسى بحبها انا مش قد النمر والعميد ممكن يعملى اى حاجه علشان بنته ممكن ينقلنى ف حته بعيد وبعدين هو فى نسب احسن من كدا حمايا عميد واخو مراتى النمر دا سلطه لوحديها فقلت فرصه جات تحت رجلى ولازم استغلها ومضيعهاش من ايدى صح
سعيد :ياه للدرجادى انا مش راجل ف نظرك للدرجادى شايفانى واحد خسيس وواطى علشان افكر بالطريقه دى للدرجادى شايفانى ضعيف كل الفترة دى محستيش بحبى ليكى هو ده اللى استنتجتيه من الشهر اللى فات اه يمكن علشان بسمع كلام حازم افتكرتينى ضعيف ومش كده
حور :سعيد لو سمحت خلاص وياريت تطلقنى
سعيد :حاضر اتفضلى قدامى
حور :ع فين
سعيد :انفضلى قدامى علشان اوصلك البيت زى مخدتك من بيت ابوكى هطلقك فيه
وركبوا سويا
سعيد :اتفضلى لتنزل حور وتجرى إلى الداخل وترتمى فى أحضان امها
نهى :ف ايه يابنتى مالك وفين سعيد
عز : حور اتكلمى
وهنا جاء سعيد
عز :سعيد ف ايه مالها حور
سعيد :اسألها هى ياعمى ثم نظر لها
سعيد :انتى طالق ياحور وتركهم وغادر
نهى :يالهوى حصل ايه ياحور علشان يطلقك
لتتركهم حور وصعدت الى غرفتها واغلقت الباب خلفها ورمت نفسها ع السرير تبكى
نهى وهى تدق على الباب حور حبيبتى افتحى الباب طمنينى عليكى وليه طلقك يابنتى ردى عليا
فى غرفه حازم
لمار :ايه الصوت ده ومالها حور
حازم :مش عارف
لمار :طب انا راحه اشوف فى ايه
حازم :خدينى معاكى
لمار:لا انت تعبان
حازم :لمار هقوم لوحدى
لمار :خلاص تعالى واسندته ووصلوا الى غرفه حور
حازم :ف ايه ياماما مالها حور
نهى :سعيد طلقها وهى حبست نفسها ف الاوضه
نظر حازم ولمار لبعضهم فى صدمه
لمار :ليه
نهى :مش عارفه
حازم :طب سعيد فين
نهى :طلقها ومشى
حازم وهو يدق على الباب :حور افتحى الباب
لم يجد رد
حازم :حور افتحيلى حبيبتى انا حازم
لترد عليه حور :سبونى ف حالى بقى
حازم :حور انا لوحدى افتحى الباب
لتفتح حور الباب ودخل حازم بعد ان اختبأ كل من لمار ونهى بعيدا عن حور