رواية لا تسألنى من انا

#لاتسألنى_من_انا

.
??بقلم زهور جمال الدين ??

.
?الحلقه الثامنه?

.
رواسى راكبه جنب صلاح فى السيارة ..الدنيا مش سايعتها من الفرحه …
جاها شعور انها زوجته وراكبه فى جنبه

حتى البنت اللى فى حجرها مش حاسه بيها ….
حست انها بطير من الفرح لكن شعور مكبوت فى داخلها وخلاص

هوا زبطها متلخبطه ويبي يرخيها شوى

-صلاح : وين نمشو
-انتبهت رواسى: اتكلم فيا
-صلاح تلفتلها : معاى حد ثانى غيرك

جنبهم جامع ..يسمعو فى اقامه صلاة الجمعه
-صلاح : تعرفى متوضى…خلى ننزل انصلى الجمعه
..شوووية بس منعطلش عليكم
-رواسى : غير حطنا فى الظل على خاطر سلسبيل
-ابتسملها : باهى

نزل صلاح خش للجامع وقف فى الصف الاخير ..وصلى مع الناس …

واول ماتمت الصلاة طلع بسرعه

-ركب السيارة : عطلت عليكم
-رواسى: لا لا ماعطلتش

-صلاح : قتلك زعما وين نمشو اما عيادة
-رواسى : منعرفش الحق انا مش كثيرت المرض ولا نعاين ولا نعرف مستشفيات
-تلفتلها وضحك : ماشالله الرجل الحديدى
-ضحكت : ماشالله خمسه وخميسه

-صلاح : اهاا خايفتنى ناخدك بالعين
-ضحكت : لا والله نبصر عليك
-صلاح: المشكلة جمعه اليوم .. انشالله غير نلقو عيادة اطفال مفتوحه

تلفتت رواسى لقت لافته مكتوب عليها عيادة

-رواسى مدت يدها : اهيا عيادة..وقدامها السيارات اكيدة مفتوحه
-صلاح : ترا اقري التخصصات فيها اطفال والا لا
-رواسى : مكتوب اطفال فى الافته

رخى صلاح السرعه ودرس على جنب ….

طفى السيارة وشبحلها …

تلفتت رواسى وواطت راسها طول قامت البنت : اهو وصلنا حبيبتى هى
-صلاح ابتسم : هيا انزلو

فتح الباب ونزل …ولف لجه الباب الثانى
وفتحت هيا الباب لقاته وصل

-مد يده بياخد سلسبيل : هاتى عليك

ابتسمت وعطتهاله ….ونزلت من السيارة

وخشو للعيادة

___________________________________

مختار مايشبحش فى شى …

بعد ماكلم خوه لامين الخط انقطع عليه …

يعاود وشى لامين خارج التغطيه …

مشى هوا ولده للجمعه ..الجثه فى الجامع والعقل مع البنت اللى شافها ….
ويخمم: زعما هيا ..ولا غير تشابه ..تعب من التفكير

كملو الصلاة وروحو هوا وولده ….

خشو حطو مفتاح السيارة وتليفوناتهم عالمدخل

-فاطمه : تقبل الله

-معاد ومختار : منا ومنك الاعمال الصالحه ..

-فاطمه: نحطلكم الغدا

-مختار : روحو ولادك

-فاطمه : لا مزالو ماوصلوش

-مختار : خلاص انا بنخش لدارى نرتاح .. لما يوصلو حطيلنا مع بعض…

ومشى بيخش داره شرين تليفونه تلفت

-معاد : عمى لامين يتصل بيك

رجع مختار بسرعه فى حركه هيستيريه وخطف من ولده التليفون وخش بيه طول لداره

__________________________________

خشو رواسى وصلاح للعيادة

هوا قايم سلسبيل وهيا فى جنبه ….

قعمزت هيا عالكرسى وخدت سلسبيل فى حجرها ومشى هوا للاستعلامات

-صلاح : السلام عليكم
-البنت فى الاستعلامات : وعليكم السلام

-صلاح : لو سمحتى نبى دكتور اطفال موجود
-البنت : موجود ايه.. بس فى ثلاث حالات قدامك
-صلاح : اوكى مش مشكلة عطينى رقم

دفع صلاح حق الكشف وخدى الواصل ورجع لرواسى

-خدى منها سلسبيل : عيادة الاطفال فى الممر الثانى قالتلى البنت
-رواسى : باهى …

مشو مع بعضهم وقعمزو عالكراسى لقو حالات قدامهم

خشت قدامهم حاله ومازالت حالة ثانيه ..وهما بعدها

-رواسى : احسن حاجه انك صليت الجمعه
-تلفتلها : تصدقى من لما صغير فى الابدائي ممكن …عمرى مافاتتنى جمعه

-رواسى? : كويس
-صلاح يشبح لعيونها : حتى لما سكنت برة عمرة مافاتتنى جمعه
-رواسى : وين كنت ساكن

-صلاح : تعرفى ان عيونك حلوات ..اول مرة نشوفهم عن قرب
واطت راسها قامت سلسبيل و تلعب فيها

-صلاح : سامحينى كانا ضايقتك ..لكن انا تكلمت بعفوية
-رواسى تمس فى وجه سلسبيل : لا عادى مفيش مشكلة
-صلاح : باهى اشبحيلى
قامت راسها وشبحتله ….

كأنهم بروحهم فى الممر…ماحاسين بحد معاهم ..
اول مرة يقربو من بعض هكى.ويقعمزو جنب بعض

حتى الحاله اللى قدامهم خشت وماحسوش بيها ….
ساكتين وخلاص ..وهوا ماحولش عينه من عليها ..وهيا حاسه بيه وساكته ومتحشمه ….

طلعت الممرضه: سلسبيل محمد عبدالرحيم

قامت رواسى راسها تأكدت ان سلسبيل مش بنت صلاح

خدى صلاح البنت وقامها وتلفت لرواسى: هيا نخشو

خشت رواسى ووراها صلاح قايم البنت

لقو الدكتور عمره فى الخمسين عالاقل ..مقعمز لابس نضارات وبطنه منكوشه

-الدكتور : خيرها السنفورة انشالله لاباس
-رواسى : شكلها بردة عالمعدة من الصبح اترجع وماكلتش حتى حاجه

__________________________________

فى موقف الميكروباصات وسط المدينه
خالد واقف على سلمى على جنب الباص ايراجى ايحمل كل الركاب ويطلع

– خالد : انا والله مانى عارف كيف نشكرك ..والله كلامك ايردلى فى روحى
-سلمى : رواسى بنت حلال ..ورزق الحلال مايضيعش وسيورك تتلاقى معاها

-خالد عيونه دمعو : غير امتى بس رانى ليا سنين وانا نراجى فى هاللحظه
-سلمى : ربي يوفقك انشالله بس والله الصور اللى وصيتنى عليهم مالقيتهم حتى فى الارشيف لان الملف متع رواسى انحرق بالكامل

– خالد : ربي كريم واقوا منى ومنهم وقادر يردلى بنتى ويهنينى
-سلمى : ممكن نسألك
-خالد : اسألى

-سلمى : سامحنى غير مجرد فضول ..انت وين كنت كل الفترة هادى والبنت فى الرعايه
-خالد : كنت فى الحبس

-سلمى تفاجئت : وخيرك شن داير شكلك راجل طيب
-خالد: قصتى طويلة انحبست ظلم ..وانشالله ربي ياخدلى حقى من اللى ضالمنى

-سلمى : منهوا
-خالد : المشكلة انى مانعرفاش …
-سلمى : وامها وين ..متوفيه بلحق زى ما مدكور فى الملف

-خالد : رحمة الله عليها
-سلمى : ربي يرحمها ويوسع عليها ويجبر بخاطرك ويجمعك ببنتك
-خالد : محلاه كلامك نتمنى انه مايتمش

سلمى تحشمت ..وتلفتت تشبح للباص لقاته قريب يتعبا

تلفتت لخالد : توة برة روح انت تغدا..اكيدة تعبان كيف مروح من الجمعه

-خالد : حتى انتى سامحينى عطلتك بايته فى الدار امبارح توكتك اكيدة مارتحتيش فى النومه ..سامحينى تعبتك
-سلمى : لا ولو مفيش تعب ..من يومها قلتلك تلقانى فى المحطه بعد صلاة الجمعه

-خالد : ربي يحفظك … بالله خليك معاى وماتسيبينى لين نلاقى بنتى
-سلمى واطت راسها بخجل : حاضر

ومشت ركبت للباص ..وقعمزت من جهه الروشن ..وتلفتتله لقاته قاعد مامشاش وقاعد واقف يشبحلهاة

وقعد يراجى لين ركب اخر راكب للباص وتسقدت ..سقدها وروح لحوش وليد
______________________________

فى العيادة

-الدكتور اشر للممرضه : رقديها عالسرير

خدتها الممرضه وناضت معاها رواسى

-الدكتور : حوليلها حوايجها الزايدات من فوق

خدتها رواسى وقعدت اتحولها فى حوايجها …

وقف الدكتور مشى لسلسبيل .. صلاح مشى وراه وقف جنب
رواسى… والدكتور يشبح في البنيه ويقيس بالسماعه ويعاود

وتلفت لرواسى : كم رجعت مرة من امبارح
-رواسى : هيا الحق كانت راقدة عند حناها .. منعرفش مرة رجعت الحق

الدكتور ساوى نضراته باستغراب وتلفتلها: كانت بايته عند حناهااااااا…. وعلاش يا للا وانتو شن وراكم

-وتلفت لصلاح : مفروض الانسان دار بيت وصغار…يلتزم بيهم ولا ….

-صلاح يضحك: ماهو امى متعلقه ببنتى هلبا ..

-الدكتور تلفت لرواسى: تشتغلى اختى

-رواسى بدت تزرط حارت فيه خيره : ايه نشتغل

-الدكتور : لا سلم بنتى اهتمى ببيتك وزوجك وصغارك ..اهم من الشغل ..بناء الدات يبدا من الاسرة

رواسى بدى وجهها احمر شبحت لصلاح لقاته يضحك

-وكمل الدكتور: اهو ماشالله زوجك صغير وبصحته يخدم عليكم انتى والصغار كان يبي .. وانتى الهى ببيتك وصغارك

-رواسى حمقت : البنت شن عندها يا دكتور

-الدكتور : نزلة برد جايتها عالمعده …تو نكتبلها دوا ..وردو بالكم منها ..ولازم من المراجعه

-صلاح : انشاء الله

وخدو الروشيته من الدكتور وطلعو وصلاح يضحك …
ورواسى ميته بالحشمه من كلام الدكتور …

وصلاح عكسها فرحان بكلام الدكتور هلبا

وقف الريسبشن : فى صيدلية فى العيادة

-البنت : فى الممر عاليمين تلقاها خوى

مشت رواسى مع صلاح للصيدليه خدو دواء اللى فى الروشيته …
وطلعو ركبو فى السيارة ….

تلفتلها وبمكر: الدكتور يحسابك زوجتى

-رواسى متحشمه : ايه لاحظت..معليشى معدور مايعرفناش
-صلاح يضحك : ترا هاتى كيسه الدوا

مدتله رواسى الكيسه ..طلع الدوا وقعد ايشوف فيه

ويهدرزلها : انا زمان غلطولى فى دوا قريب صارلى تسمم ولدلك لازم نقارن اسامى الدوا بالمكتوب فى الروشيته

وانتبه : اهاا شفتى .. الشربو هدا منتهى الصلاحيه ….
وتلفتلها : راجينى شوى تو نوريهم

ونزل من السيارة رجع للعيادة

_________________________________

مختار فى دار النوم يحكى مع خوه لامين

-لامين : يخلق من الشبه اربعين يا مختار
-مختار: نقولك نسخه طبق الاصل

-لامين : نشدت على اسمها
-مختار: طار منى صوتى وعقلى لما شفتها …نقولك كأنها نجاة مقعمزة وبنتها فى حجرها

-لامين : قصدك متزوجه
-مختار: ايه متزوجه وعندها بنت ..واخدة راجل كويس معاد ولدى يشكر فيه ويحط

-لامين : احنا لتوة ماتاكدناش انها هيا ..
-مختار: انا الشى الوحيد اللى ريحنى انها متزوجه وبحوشها وبصغارها ..انا ديما تخطر عليا ونفكر فيها زعما دايرة العيبه ولا لا

-لامين : انت توة اسكت وماتعاودش الدوة لحد ..انا معش نعطل ممكن اسبوعين بس وانروح
-مختار: شنو من بعد الدنيا ..انت فى بنغازى خود طيارة وتعالة ..نقولك الامر مهم

-لامين : انت مش قلت انها متزوجه وبصغارها ..خلاص ماعندها وين تهرب ولا تمشى ..اسبوعين زمان اصبرهم وانروح
-مختار : روح توة انشوفو الموضوع وارجع طول

-لامين : عندى اجتماعات مهمه والتزامات منقدرش انسيب ونروح طرابلس توة ياراجل افهم
-مختار: وانا شن يصبرنى اسبوعين

-لامين : انت انشد من بعيد وتقصى شن اسمها منو اهلها وخلينى فالصورة
-مختار: انشاءالله خير وخلاص

_________________________________

خش صلاح للعيادة حامق …

-صلاح : اختى وين صاحب العيادة
-البنت : انشاءالله خير شن فى خوى

-صلاح : كلامى واضح نبى صاحب العيادة
-البنت ترعش: لحظه بس انشوفهولك موجود والا لا

قامت التليفون واتصلت …وانهت المكالمه

وتلفتت لصلاح : مكتبه فى الدور الثانى ثالث غرفه عاليسار

ركب صلاح بسرعه ..طق عالباب

-المدير : تفضل

خش صلاح: السلام عليكم

المدير لقى صلاح حامق حاول انه يهدى الموقف ويحكى معاه بالشوى

-المدير : وعليكم السلام ..تفضل يا استاد من حضرتك

-صلاح : انا المهندس صلاح

-المدير : وانا الدكتور وليد …

مد يده وسلم عليه ……..

“وليد صاحب خالد بو رواسى …واااك الدنيا مصغرها ”

-وليد : شنو فى انشاءالله خير

صلاح حس انه راقى فى رده ف هدى خلوقه

-صلاح : خوى الدواء هدا غلط تبيعوه فى العيادة ..لانه منتهى الصلاحيه

-وليد مد يده : معقولة …هات ترا نشوفه ….

-صلاح : خود شوفه …صلاحيته منتهيه من شهرين ..لو مانتبهناش للدواء وعطيناه للبنت مرات كنا خشينا فى موضوع ثانى

-وليد : انا نتأسفلك ياباش مهندس..انا كنت غايب سته شهور عن العيادة..والباين انهم ما اهتموش دكتورات الصيدليه بالدوا..لكن انا توة بنغير الكادر وبنجيب دكتورات جدد

-صلاح : اعود بالله اننا نكونو سبب فى قطع ارزاق اى حد ..انت نبههم وخلاص ..وقوللهم ينتبهو اكثر ..ومشكور هلبا

ووقف : نستادنك

“مايبيش يقطع ارواق البنات وهوا مشى حرش فيعم الادارة طول ???..مشى امورك يا صلوحه ??”

-وليد : هوا حضرتك مهندس شنو

-صلاح تلفتله : مهندس معمارى
-وليد : باهى يابش مهندس انا عندى الارض ورا العيادة واخدها من سنه فاتت ونبى نكبر العيادة نبى خريطه لكيفيه رسم الديار من الخلف نبى نديرها ايواء

ووقف : تعالة انوريهالك من الروشن

مشى لجهه الشباك وصلاح مشى وراه ….

فتح وليد الشباك : اهيا الارض ..شوف مساحتها زعما كم اديرلنا غرفه

-صلاح قعد يشبح : ممكن ست غرف دور اول وسته دور ثانى
-وليد : باهى نقدر نعتمد عليك

-صلاح طلع تليفونه : كم رقمك
-وليد : والله مقدم فى خط فاتورة ومازال ماطلعليش الحق
-صلاح : اهو نبعتك انا لواحد صاحبى غادى ايسقدك فيسع

-وليد : ياريت والله
-صلاح : اهو نعطيك رقمه ..امشيله وقوله انا من طرف صلاح عبدالرحيم يخدمك طول
-وليد : ربي يحفظك ومشكور .. اكتبلى رقمك بالمرة
-صلاح : باهى

كتبله الرقم وستادن منه وطلع من العيادة ….

مشى للسيارة فتح الباب وركب ..

تلفت لرواسى : معليش عطلت عليكم ?
-رواسى شادة سلسبيل : لا عادى …

ولع السيارة وفى خاطره : كانا هاديكا راهو دارتلى غبارة على تأخيرى

” قصده على جهان ???”

_________________________________

فى الدار :

-فطومه : وااااك قداش ستاحشته
-غادة متكيه على يدها وتشبح لفطومه : حلو الحب ولا
-فطومه : ايهبللللللل
-غادة : ربي يجمعكم بالحلال ياااارب
-فطومه : ويجمعك انتى والدكتور بالحلال يااارب
-غادة : لا دكتور ولا غيره

ناضت فطومه من مكانها وقعمزت جنب غادة …

حطت يدها على شعرها : ليش اتقولى هكى يا غادة ..شنو احنا مش بنى ادميه ومن حقنا نحبو
-غادة حطت راسها عالمخدة وتلفتت للسقف : انتى من حقك اما انا لا
-فطومه : ليش بس
– غادة : انتى فالاخير عندك اهل ..حتى لو اهل محمود رفضو يخطبوك من هنايا تقدرى تبعتيهم لاهلهم

وتلفتت للحيط وعيونها دمعو : انا اهلى لوحونى من بيرضى بيا بالله

-فطومه عيونها دمعو: توة ليش اتقولى هكى . احنا كلنا خواتك انا وصفاء ورواسى ..

-غادة : استاحشتهم صفاء وراسى
-فطومه : حتى انا ستاحشتهم

وقعدو يبكو الزوز مع بعض

________________________________

صلاح ورواسى فى السيارة

صلاح يسوق وهوا ساكت ….

فى داخله سعادة كبيرة ..عنده نيه مايروحش بيها للحوش

وهيا طايرة من الفرحه ..فى عالم ثانى …

هوا ساكت ..وهيا ساكته …

-صلاح ابتسم : خيرك ساكته
-رواسى : لا عادى
-صلاح: سامحينى فى تعبك

-رواسى : لا ولو .. مفيش تعب
-صلاح : ربي يعطيك صحيحتك

سكتت رواسى وبعدين الفضول بيقتلها

– تلفتتله : كيف سلسبيل بنتك ..وكيف اسمها سلسبيل محمد عبدالرحيم …
كركور وسلسبيل صغار شكون

-صلاح ابتسم وشبحلها : تبينى نقولك قوليلى

-رواسى : شن بنقولك

-صلاح : قوليلى انتى بنت شكون …

سلسبيل بدت تبكى وتعيط

-قامتها رواسى : اشششش حبيبتى ..اششش

-صلاح : هربتى من السؤال …

وتلفت معش تكلم بكل …..

على فى صوت المسجل ..ومرة مرة يشبح لسلسبيل ايلعبها

وصلو للحوش … خش من باب القراج …درس السيارة

قعد ساكت …….وبعتالى تلفتلها

-صلاح : الصغار مش صغارى …صغار خوى

-رواسى : تصدق توقعت ….باهى ووينه خوك

-صلاح خدى سلسبيل عنده وبحزن : توفى

-رواسى : الله ..ربي يرحمه ..

-صلاح : عندك علم انه اصغر منى

-رواسى : وليش استعجل عالزواج

-صلاح : طاح فى بنت حرام دارت روحها تحبه …
حملت وجابو عبدالرحيم طلع معاق ….ماتحملاتاش قالتله حطه فى مركز معوقين ..

-رواسى : وهوا شن دار

-صلاح : رفض طبعا …

تلفت للجهه الثانيه وعيونه دمعو …

-رواسى حست بيه فتحت شيشه الميه : خود اشرب

وخدت منه سلسبيل ..

-صلاح :بعدها طلع خوى محمد مريض بالكانسل …رفضت انها تقعد معاه واتصلت بامى قالتلها تعالو لولدكم

-رواسى: لا حول ولا قوة الا بالله ..معقولة هكى ادير ..هما كانو عايشيين برة

-صلاح :ايه فى بريطانيا …ولما روحنا بمحمد حتى عبدالرحيم عطتهولنا قالت ماتقدراش

-رواسى : وسلسبيل حتى هيا قالتلكم تعالو ارفعوها

-صلاح : محمد بعد ماجبناه قعد هنايا قعد شهرين ومات …وبعدها عرفنا انها كانت حامل وماقالتش
..وجابت …ولما طلبت امى البنت تخيلى بكل سهولة وافقت انها تعطيهالها

-رواسى : معقولة ليبيه ادير هكى

-صلاح : الباهى والعافن فى كل مكان

وطقطق روشن رواسى انخلعو الزوز …

تلفتو لقوها صفاء …نزل صلاح الروشن اللى فى جهه رواسى

-صفاء: السيارة من بكرى واقفه ..انزلو ..

وتلفتت لسلسبيل : حبيبتى …

اما صلاح ورواسى عيونهم فى بعض .. هوا ماعنداش نيه ايخليها تنزل ..وهيا احرف منه تبى تقعد معاه

يشبحلها برومنسيه : ننزلو

-رواسى : هيا …

وبالفعل نزلو وخشو للحوش لقو الحاجه اتراجى فيهم على نار ….

دخلوها وطمنو الحاجه انها نزلة معويه وخلاصر..بردة وجتها عالمعدة ….

-صلاح تلفت لرواسى : برى استريحى انتى تعبتى

-رواسى وقفت خدت كركور من صالحه : ماهناك تعب خلينى ناخد البطل هدا نرفعه انغيرله …

-الحاجه : صالحه بري انتى ارتاحى وجهك رايح اسود

-صلاح : خيرها

-الحاجه : جايتها بردة حتى هيا حالة

-صالحه : نستادنكم والله مانشوف فى حاجه

-رواسى : وسلسبيل ..ماتقدريهاش انتى يا حاجه بروحك

-الحاجه : اهو معاى صفاء

-صفاء: الحق فى النهار عادى ..لكن فى الليل يغلب فيا النوم منقدرش نسهر عليها معاك

-رواسى : خلاص انتم اهتمو بيها توة وفى الليل جيبوهالى كركور يرقد للصبح مايتعبش فيا ..تونهتم بيها هيا

-الحاجه : باهى ….

-رواسى: عن ادنكم

-صلاح : نرفعهولك لغرفتك

-رواسى حضنت كركور : لا خليه العسل تو نرفعه انا …

ومشت للممر وهوا يشبحلها ماحولش عيونه من عليها ..وهيا مشت مشت مشت ومع قدرت تشد نفسها …

تلفتتله لقاته يشبحلها ..ضحكو لبعضهم ضحكه خلتها ترعش مع بعضها ..

ومشت لغرفتها

وفات النهار كله وهيا فى الغرفه

______________________________

فى الليل …

جابولها سلسبيل … دخلتها للدار

-رواسى : اقعدى معانا ارقدى هنايا

-صفاء: لا لا تعودت على مكانى منقدرش

-الحاجه : خليها عندى وخلاص كانك حاسه بالتعب

-رواسى : لا والله ماهناك تعب

وخدت البنيه وسكرت الباب …

وصلاح ايمولج فى داره ..اليوم كله ماشافهاش من الصبح …

فاتت الساعه 1 فى الليل ماجاشى نوم ..يبي يمشيلها خافها تهزا عليه

جت الساعه 2 ..ناض من مكانه لبس سروال توته وتيشرت
..وقرر انه يمشيلها لغرفتها ويدير سلسبيل حجته
..طلع من غرفته مشى لغرفه رواسى

طق عالباب فتحت رواسى ..لقاته قدامها قلبها طق

طلعت مز الغرفه وسكرت الباب وراها

-صلاح : انا الحق جاى بنطمن على سلسبيل
-رواسى : الحمدلله حالتها احسن وحتى الحرارة نزلت والترجيع وقف

-صلاح : ممكن نخش نشوفها
-رواسى: لا الوقت متأخر منقدرش انخليك تخش غرفتى توة

-صلاح : وخيرك ترعشى انتى شن بناكلك ..نخش نشوف سلسبيل وكركور شوى ونطلع
-مسكت مقبض الباب: قلتلك لااا..حتى كانا صفاء ولا صالحة معاى ممكن ..لكن بروحى وتبينى اندخل راجل فى عقابات الليل

-صلاح : انتى تتكلمى جديات
-رواسى : امالا نبصر عليك …غدوة تفضل شوفها زى مايعجبك لكن توة لا

-صلاح : غدوة بنطلع بكرى عندى شغل مهم
-رواسى : بعد ماتروح تعالة

وخشت وسكرت الغرفه ….

قعد صلاح واقف متكى هالحيط ..عنده نيه قوية ايخش معاها للغرفه …

قعد يخمم ويخمم ..كيف ايدير ….

طلع من الممر فتح الباب الخارجى مشى لغرفه صفاء ورواسى …طقطق …
صفاء فى سابع نومه ….عاود طقطق ..
وينادى بالشوى : صفاء

فتحت صفاء دايخه من النوم : خيرك جاى توة
-صلاح : سلسبيل مريضه هلبا ونبى نخش نشوفها والحق تحشمت انطق على رواسى توة متأخر ..قلت انقولك انتى بري معاى

-صفاء: انا راقدة وتعبانه ومنقدرش انعانى صغار
-صلاح : تى تعالى بلا جو من قالك عانيهم ..غير بري معاى وانخمدى
-صفاء: وااااك عالتعب

سكرت الباب ومشت وراه

خشو من الباب ومشو لغرفه رواسى …
طقت صفاء عالباب ….

جت رواسى ورا الباب : شكون
-صفاء: انا افتحى

فتحت رواسى بسرعه مخلوعة : خيرك جايه توة
-صلاح واقف وراها : انا جبتها محرم ?

خشت صفاء: الاستاد صلاح قال يبي يطمن على سلسبيل

وتحشم ايطق عليك توة

شبحتله رواسى: اهاا ..صار ماقدرتش اطق عليا
-صلاح خش وسكر الباب : قلت حتى كانا معاك صفاء وصالحه رانى طقيت لكن بروحك تحشمت

-صفاء: انا نعسانه الحق سامحينى بنرقد على سريرك
-رواسى: ارقدى

خش صلاح لسلسبيل : قاعدة فايقه يابابا

البنيه بدت تضحك لما شافاته ..قامها فى غمره

تلفتلها : كركور رواقد

-رواسى: ايه راقد …هاتها ترا بنعطيها الدوا

حطها صلاح عالصالون …

الشرنقه فيها الدوا تبى تعطيهولها رواسى والبنت اتحرك فى ايديها

-رواسى : اتشدلها يديها
-صلاح يضحك : هاا شفتى باهى اللى جيت

رواسى تضحك : نحمد ربى صار
-صلاح : هدا اكيد

قرب منها وشد للبنت ايديها وخوا يشبحلها …وهيا تعطيلها فى الدوا ….

خدتها وحطتها فى حجرها ورقدتها …

قعد صلاح ايهدرز عليها وبعتالى اتكى عالصالون وخداه النوم رقد ..

صلاح يشخر فى تركينه ..وصفاء تشخر من تركينا ثانيه

قيس الفجر رقدت رواسى عالارض دايرة فراشات ليها وللبنت

ومن تعبها تضربهالك نومه للعشرة هيا وصلاح وصفاء

قيس الساعه عشرة باب رواسى ايطقطق

-رواسى …رواسى افتحى انا جيهان جايه بنطمن على سلسبيل قالتلى ماما انها عندك

انخلعت رواسى ونقزت من مكانها لصلاح

-رواسى تهز فيه من كتافه وتهمش بالشوى: صلاح .. صلاح نوض جيهان فم الباب

فتح صلاح عيونه : شن قلتى !!!

____________________________________

تمت …ويتبع ….

‏
نحبكم ❤