رواية لا تسألنى من انا
#لاتسألنى_من_انا
.
??بقلم زهور جمال??
.
?الحلقه التاسعه ?
نرجعو للمشهد الاخير
صلاح خش لغرفه الصغار بواسطه صفاء ..لان رواسى رداته وقالتله ماتقدرش ادخل راجل لغرفتها عقاب الليل
مشى لصفاء طق على غرفتها وجابها معاه جبهية بيش ايخش غرفه رواسى …
عمتك صفاء رقدت فى سابع نومه …
وصلاح عاون رواسى شدلها سلسبيل وهيا عطتها الدواء
وقعمز عالصالون الثانى …
-رواسى : اهو اطمنت عالصغار تقدر تمشى تستريح فى دارك
-صلاح اتكى عالكرسى : توة بعد ماقلقت صفاء من نومها وجبتها تقعد معانا محرم ..تبينى نطلع ?
خدت سلسبيل وقعمزت بيها عالارض …حطتلها مخدة على رجليها وتبي ترقدها
-صلاح : ليش مقعمزة عالستاك طول تو تاخدى بردة
-رواسى : لا عادى مفيش مشكله ..هيا شوية وترقد ونحطها فى سريرها
-صلاح : جابتهولك صالحه السرير
-رواسى: ايه ماهو فيه عجل من تحت ..جاباته من دار الحاجه
-صلاح : قاعدة ماتبيش تقوليلى
-رواسى : على شنو
-صلاح : انتى وين كنتى تسكنى
-تلفتتله : مفهمتش سؤالك
-صلاح : سؤالى واضح
-رواسى : فى حوشنا
-صلاح : عارفك فى حوشكم ..نبى نعرفه وين حوشكم
-تلفتتله : منعرفاش وين
-صلاح ضحك : احلفى
-رواسى : اقسم بالله زى مانحكيلك …
-تقاعد وقعمز عالصالون : انا مالاخير نبى نعرف انتى شكون
بنت شكون .. من عمامك ..من خوالك
-رواسى : منعرفش
-صلاح : بلا جو عاد
-قامت سلسبيل بتحطها فى سريرها : اسمع من اول يوم قلتلكم انا لا نبى نحكى على اهلى ولا نبى من يسألنى
-صلاح : انتى شنو تحسابينى نحقق معاك ..انا نكلم فيك عادى احنا بدينا عيلة وحدة توة
بدت رواسى تبكى من جديد
خدتها رواسى وقعمزت بيها عالارض ثانى
-صلاح : لاااا انتى بالفعل بتمرضى ..خلى نمشى نجيبلك منادير من الدار اللى فى الصاله
-رواسى : لا والله ماتعب روحك ..
-صلاح : لا مفيش تعب
فتح باب الدار وطلع جاب معاه زوز فراشات وحطهم جنب بعض…
قامت رواسى سلسبيل وقعمزت عالفراشات وحطت وسادة على رجليها ورقدت عليها البنت
حط صلاح راسه عالصالون ومزال عنده نيه يحكى معاها
لكن التعب غلبه ورقد ….
قعدت هيا بعده قريب ساعه ونص …
وخداها النوم ورقدت عالفراشات هيا وسلسبيل
قيس الفجر ناضت على خاطر سلسبيل عندها دواء
عطتهولها وبالمرة صلت الفجر ورجعت رقدت …
رواسى نومها تقطع …خدتها نومه للساعه 10 …
حتى سلسبيل مافاقتش ..لان دواها منوم
حتى من صلاح وصفاء خداهم النوم ..وكركور فاق 9 ونص قعد فى مكانه يلعب وخلاص
طقطق الباب ..فاقت رواسى لان نومها خفيف
-جيهان : رواسى .. افتحى انا جيهان جيت بنطمن على سلسبيل
نطت رواسى طول مشت لصلاح
-رواسى : صلاح …صلاح ..فيق تربح
فتح صلاح عيونه ..قعد يشبحلها مش مستوعب
-رواسى : صلاح نوض جيهان فم الباب
ناض صلاح قعمز عالصالون : هادى شن جابها
الباب ايطقطق : رواسى …راقدة ولا شنو
-رواسى تلفتت للباب : هى لحظه بس ايدى لاهيه اهو تو نفتح
-صلاح : افتحى الباب خيرك
-رواسى : مانبيهاش تشوفك هنايا
-صلاح :تى افتحى شن تحسابينى خايف منها
-رواسى : انا نتكلم على نفسى ..الانسان سمعه ..شن بتقول عليا لما تلقاك راقد فى غرفتى
-صلاح : اللى بتقوله خلى تقوله ..قلتلك افتحى
-رواسى : على خاطرى مانبيهاش تشوفك عندى
-صلاح : وشن تبينى اندير …نختفى
-رواسى : خش للحمام
-صلاح: ياعنجد نخش للحمام على خاطر جيهان
-رواسى: مش على خاطرها هيا ….على خاطرى انا
-صلاح : والله على خاطرك انتى كنهدا مانخش زى الخانب
خش صلاح للحمام ….ورد الباب ماباش ايسكره
فاقت صفاء : خيركم شن فى
فتحت رواسى الباب ..وخشت جيهان حاطه شنطتها على كتفها
-جيهان تشبح للدار : مع من كنتى تحكى
-رواسى : مع صفاء …كنت انوض فيها من النوم
-جيهان : اهاا
ناضت صفاء من مكانها : نستادنكم
-جيهان : الناس الصبح اتقول صباح الخير
-صفاء بتهكم : صباح الخير
وطلعت من الدار
-جيهان حطت شنطتها عالطاولة : كيف حالها سلسبيل
-رواسى : الحمدلله
-جيهان واخدة راحتها مامعاها حد: تصدقى اول مرة ايجيبو شغاله شايفه شغلها كويس
صلاح يسمع فيها وجلته اقواز لكن سكت
-جيهان بهزوة : خيرك ساكته …
رواسى قعدت ساكته
-جيهان : قالتلك ماما تعالى خودى ملابس سلسبيل
-رواسى : هيا وين
-جيهان : فى الصاله
طلعت رواسى اتجيب فى الملابس …وبدت جيهان تجرى جرى
حولت خاتم دهب من صبعها …وحطاته تحت سرير رواسى
وصلاح يتفرج عليها !!!!
__________________________
غادة فى الكليه ….
طلعت من المحاضرة لقت وليد مقعمز ايراجى فيها
مشتله : صباح الخير
-وليد : صباح الخيرات
طلعلها التليفون : خديته جديد
-غادة : الف مبروك عليك… قالو غاليات
-وليد : الخط ب 3000 الاف .. والتليفون ب 500 دينار
-غادة : انشالله ماتسمع بيه غير الاخبار الطيبه
-وليد : سمعت بيه اجمل خبر فى حياتى
-غادة : اهاا..وشنهوا الخبر فرحنى معاك
-وليد : كلمت امى وحكيتلها عليك ..وقالتلى بعد شهر بالتمام
بيروحو ..وبتمشى تخطبك ليا
-غادة فمها تسبت : اسمع انا مش ح نكدب على امك
..حنقوللها على ضروفى كلها
قام وليد تليفونه واتصل برقم اهله فى مصر: هاك قوليلها كل اللى فى خاطرك
-غادة : لا لا ماتتصلش
-وليد يضحك : ياخوافه
ولنفتح الخط : اهلين ياام ..كيف حالك توة
-امه : اهلين وليد ..مشيتلها
-وليد يشبحلها : اهيا فى حنبى
-امه : اعطيهالى
غادة تشبحله ومخلوعه : لا لا
-وليد : والله امى من بكرى تبى تكلمك
خدت غادة التليفون ترعش خايفه : الو
-ام وليد : اهلين بيك غادة بنيتى
غادة عيونها دمعو حست بحنيه فى صوت ام وليد : اهلا بيك
-ام وليد : انا اسمى مريم ..ومن اليوم نبيك تنادينى يااام
-غادة راسها داخ : انا كلمت يااام عمرى ماقلتها ..رزينه على فمى
-مريم : انا امك وانا اختك ياحبيبه ..ورانى انا الشى اللى يعزه وليد انا نعزه ونحبه كيف عيونى
-غادة : يا حاجه
-مريم : قلتلك قوليلى يااام
-غادة : حكالك وليد على ضروفى ..رانى منبيش نخش بالكدب عالناس
-مريم : حكالى على كل ظروفك ..ومدامه هوا يبيك …حتى انا وبوه نبوك
-غادة : رانى عشت فى الرعايه ..وراهم لقونى ملوحه على باب جامع ..لامعروفه بنت حلال ولا بنت حرام
-مريم: بنتى الكلام هدا كله انسيه توة ..فكرى فى حوشك انتى ووليد وعائلتك وصغارك اللى بتجيبيهم
وانقطع الخط …
قامت غادة راسها متفاجئة : فى ناس هكى
– وليد : يابنت الناس انا نحبك …
وخدى يدها : ومستحيل نتخلى عليك
غادة تشبحله ومصدومه ..
__________________________
جيان حطت الخاتم تحت سرير رواسى
وليخت من الدار…طلع تجرى مشت للصالة
طلع صلاح من الحمام ..مشى يجرى يشوف فى رواسى شن حطت تحت السرير
قام الفراش لقى خاتم دهب ..قامه وحطه فى جيبه ..
وطلع من الدار خش لداره …
قعمز عالسرير.. ويخمم زعما جيهان شن قصدها باللقطه اللى دارتها ….
يسمع فى دار رواسى انفتحت ….
خش للحمام اللى فى داره غسل وجهه وصلى وغير حوايجه وطلع ….
وهوا خاش للصالة يسمع فى جيهان قايمه شنطتها وتفتش وتتكلم
-الحاجه: غير دورى باهى ماعندناش خناب احنا فى الحوش
-جيهان: حاشاكم يا ماما .. لكن شى ايحير الخاتم وين مشى
-جى صلاح : خيركم شن فى
-الحاجه : انت ماطلعتش يا صلاح
-جيهان انخلعت: انت هنايا !!!
-صلاح : خيرك انخلعتى…بعتالى خيرك اتصيحى
-جيهان : ماعندى مابيخلعنى ..خاتمى مالقيتاش
-صلاح : ومن بيخنبهولك انشالله
جت رواسى للصالة ..جابت سلسبيل امبدلة حوايجها بتعطيها للحاجه
-جيهان : منعرفش ..لكن انا شاكه فى وحدة بس فى الحوش
-الحاجه : استهدى بالله يابنيتى …غير منهيا اللى شاكه فيها
-جيهان تلفتت لرواسى : انا ماخشيتش لاى مكان الا لدار رواسى
قامت رواسى راسها مش فاهمه
-الحاجه وقفت : اوقفى حدك يا جيهان
-رواسى : شن فى
-جيهان تلفتتلها : مافى شى سلامتك ..غير خاتمى مالقيتاش
-رواسى : وانا شن علاقتى بالموضوع
-جيهان : انا ماخشيتش الا دارك انتى وانا متاكدة الخاتم عندك
-رواسى : احترمى نفسك انا مش خنابه
-جيهان : خلاص مدامك واثقه فى نفسك خلى صالحه اتفتش دارك
-صلاح : وكانا مالقيناش الخاتم فيها
-جيهان : انا متاكدة انها هيا اللى سارقاته
-الحاجه : وشن خلاك متاكدة
-جيهان :لان زى ماقلتى الحوش هدا مافيشى خناب ..
وتلفتت لرواسى وقامت صبعها: الا البنت الجديدة هادى
-صلاح : نعاود نسألك وكانا مالقيناشى فى دارها
-جيهان : ماما تحكم ..مع انى متاكدة انه عندها
-صلاح : لا انا نحكم …
-رواسى تلفتت لصلاح : انا والله ماخديته
-صلاح : ماتحلفيش ..انا متاكد منك
وقعدو لحظات يشبحو لبعض ..كأنها تستنجد بيه
قرب منها : ماتخافيش
جيهان تشبحلهم وقريب اتموت ….
-صلاح : لو لقينا الخاتم عند رواسى حقك عليها واللى تحكمى بيه عليها حنفدوه
-جيهان فرحت : تمام
-صلاح : لكن لو مالقيناشى عندها وطلعتى غالطه لازم اتبوسى على راسها وتستسمحى منها
جيهان انغاضت ..لكن هيا متاكدة ان الخاتم فى دار رواسى ولدلك رضت
-جيهان : اوكى …
-صلاح : خلى شنطتك هنايا عالطاولة …وبري مع صالحه وفتشو الغرفه
رواسى تشبحله : لكن انا
-صلاح يشبحلها : اصبري شوى خيرك مستعجلة يارواسى
-جيهان حطت شنطتها عالطاولة : تعالى يا صالحة
خشو للدار وقعدت رواسى والحاجه وصلاح فى الصالة
مشى صلاح قام شنطه جيهان من الطاولة وفتحها وحط فيها الخاتم
-الحاجه : انت خديت الخاتم يا صلاح !!
-صلاح : ومن امتى تعرفينى خناب يااام
-الحاجه : امالا كيف وصلك
-صلاح : تو نحكيلك …
رواسى تشبحله وساكته ….
عيونها دمعو قامت يدها ومسحتها ….
مشالها صلاح : ماعاش من يخنبك وانا حى
الحاجه تشبحلهم ..حست ان فى حاجه ..لكن سكتت
جت جيهان : انا بنهبل ..الخاتم وينه انا متاكدة انه عندها
-صلاح : فتشتو كويس
-صالحه : ماخلينا مكان
-صلاح : تعالى يا صالحه دورى فى شنطه جيهان كويس بالك مادورتش باهى
-جيهان بتعصب: منو صالحه هادى اللى تبيها تفتش شنطى
-صلاح قرب من الشنطه وقامها : باهى خلينى امى تشوف الشنطه كويس ..ولا حتى امى لا
-الحاجه :حاشانى انا نفتش شناطى الناس
-جيهان : لا شوفيها يا ماما بيش تتاكدى ان خاتمى مهناش
-صلاح : هوا كيف شكله
-جيهان: خاتم دهب وفيه فصه لونها احمر
فتحت الحاجه الشنطه طلعاته : هدا !!!
جيهان انخلعت مشت تجرى للحاجه خداته منها
-جيهان ايه هوا ..شن رده لشنطى
-صلاح : بالك ماطلعش منها بكل ..
-صالحه : معناها لازم تتأسفى لرواسى
-جيهان تلفتتلها : انتى ماليكش علاقه ياصالحه
-الحاجه : لا الحق حق …انتى ظلمتيها ولازم تتأسفى منها
جيهان : صلاااح..تسمع فيهم
-صلاح : انتى اللى قلتى عادى نتأسفلها ..ووعد الحر دين عليه
خدت جيهان شنطتها وطلعت من الحوش: هدا ماناقص غير نتأسف من الخدم
-رواسى زعلانه ?: نستادنكم كركور بروحه
وخشت لجهه الممر …
-الحاجه : غير فهمنا …
-صلاح لاحق رواسى : تو نفهمك يااام ..شويا بس
خشت رواسى للدار وتلفتت بتسكر الباب ….
شد صلاح الباب بيده وفتحه
-رواسى : لو سمحت اطلع …
وخشت للدار وهيا تبكى …
خش وراها وسكر الباب …
قعمزت عالصالون وواطت راسها على ايديها وهيا تبكى
مشالها صلاح ونزل قدامها عالارض وقعد على ركابه ..
حط يده على شعرها وقاملها راسها …
-رواسى : انا والله ما مشيت جيهتها ولا غلطت فيها ..مش عارفه ليش هيا تتعامل معاى هكى
حط يده على خدها اليمين ومسحلها دموعها : غير امسحى دموعك ..
هيا تحشمت وحولتله يده
-صلاح : نقولك ليش
-رواسى : ليش
-صلاح : لانها تغير منك..وحاسه باهتمامى بيك
-رواسى : انت مهتم بصغارك
-صلاح : لا ….مهتم بيك انتى..لفتى نضري من اول ماجيتى
رواسى تشبحله مصدومه
-صلاح : شخصيتك فيها كل شى ..الضحكة والبراءة والحزم والفلاحة والانوثه …مافيك شى ناقص
فرحت بكلامه وقلبها تحرك ….وبعتالى ادكرت انها لاعندها اهل ولا امالى
وقفت : لو سمحت معش تقولى الكلام هدا …
مشى وراها: هادى مشاعرى اللى نحس بيها ومعش قادر اندسها
– تلفتتله: مشاعر شنو اللى تحكى عليها
-حط ايديه الزوز على كتافها : انتى مرتبطه …
-رواسى بدون تفكير : ايه…مخطوبه لولد عمى
-صلاح : تحبيه
– حولتله ايديه بعصبيه : مش شغلك
-شبحلها : لو تطلعى تكدبي عليا ..ياويلك منى
-شبحتله : شنو بتضربنى
-صلاح : بنتزوجك
-رواسى : ياولد الناس انت مرتبط ..وانا مش بنت حرام نخش بين راجل ومرته
-صلاح : اولا هيا مش مرتى …ثانيا انا منحبهاش …
وشبحلها برومنسيه : انا نحب وحدة ثانيه
-رواسى بدت ترعش وتلفتت : لكن خلاص هدا نصيبك
وحرام ترخى بيها البنت واضح انها تحبك
-وقف وراها: ليش نربط نفسى مع انسانه منحبهاش..بينما لقيت الانسانه اللى دقلها قلبى وتحركت معاها مشاعرى
-رواسى : ياصلاح
-صلاح : انا نحبك يا بنت …ليش تصدى فيا
-رواسى لاعارفه روحه فرحت ولا نصدمت: تحبنى !!
-صلاح : نحبك وانتى حاسه وعارفه بالشى هدا
-رواسى : انا…
-قص عليها : انا منبيش نفرض نفسى عليك ..وكانا مسخفاتك جيهان مازالت صغيرة وسيورها تلاقى اللى يحبها
-رواسى : مستحيل نحط روحى فى مقارنه او فى وضع زى هدا …لو سمحت خلينى فى حالى
-صلاح : ماتطلبيش منى طلب زى هدا ..انتى حبيبتى وخلاص معش نقدرش انسيبك
-رواسى بألم : لكن انا نحب خطيبي ..ومنقدرش نرخى بيه لانه يحبنى
-صلاح : انتى بتعيشى مرة فى العمر ..اختارى الانسان الصح ..اللى يحبك وتحبيه
-رواسى : اسفه..وهدا اخر كلام عندى..وارجوك ماتكرهتيش
-صلاح ?: اللى يحب مايكرهش ..وعالعموم براحتك
طلع من للغرفه …وانفجرت رواسى بالبكى
__________________________
فى الدار….
-مراد : شن صار مع البنات ..وصلهم بو رواسى ولا شن صار
-سالم : انا باعت وحدة من عاملات الدار تتقصالى..سألتهم وقالولها ماجى سألنا حد
-مراد : ياسالم لازم تتأكد منه الموضوع … مانبوش اى شوشرة فى الدار
-سالم : ممكن هوا ماعرفش ان بنته كانت معاهم فى نفس الغرفه ..او ماسألش .. لان اللى بعتها فالحه وتعرف كيف تسأل
-مراد : زعما عاملات الدار مخلصات للهدرجه ..ولا هوا لهدرجه غبي ومامشاش لوحدة منهم
-سالم : الله اعلم ..لكن هدا هوا اللى صار
__________________________
فطومه طلعتلها حبه فى يدها اليمين ….واجعتها مش قادرة تتحرك منها حتى للجامعه مامشتش
-غادة : محمود مشغول هلبا راهو
-فطومه : حتى اليوم لاقيتيه
-غادة : ايه لاقيته ..وقالك اطلعى يبي يرفعك للعيادة يعاينك
-فطومه : ماقلتيلاش انى عاينت وعطونى بوماطه
-غادة : قلتله.. لكن هوا مصر ايشوفك ..وقالك غدوة تلقيه فى تفس المكان ..والا كان ماتطلعيش يجيك للدار
فطومه تضحك
-غادة : وين قصده نفس المكان
انخلعت فطومه من السؤال
__________________________
تمت …ويتبع
نحبكم ❤