رواية احببت مجنون

الحلقه السادسه عشر
سمعت رنا صوت رامى وكان تقريبا الفجر بدأ يأذن قامت جرى وقعدت جنبه على السرير ولقيته غرقان فى عرقه بدأت تمسحله العرق وهو بيفتح عينه واحده واحده ويفوق لحد مافاق وعدل نفسه وبدأت الدموع تنزل من عنيه ويبكى بحرقه
رنا : له الدموع ديه دلوقتى ولزمتها ايه
رامى : مش مصدق انى بابا وماما ماتوا ومش مصدق كمان أن انا اللى قتلتهم مش مصدق مش مصدق
وبكى رامى بحرقه
رنا : طب ممكن تهدى شوي عشان متنتكس تانى عشان خاطرى
رامى : ازاى انا اللى اقتلهم دول اغلى حاجه عندى فى الدنيا دول كانوا نور عينى انا عمرى ماعمل كده ابدا
رنا : انا عارفه ومصدقاك كمان والا مكنتش ساعدتك وضحيت بمستقبلى ووقفت جمبك وح……
رامى : انا مش قادرة افتكر اى حاجه عن اليوم ده وكل محاول اعصر دماغى بنهار وبدوخ وحس انى هيغمى عليا
رنا : ولا يهمك مع الوقت هتفتكر كل حاجه انت الوحيد الشاهد على الحادثه وانت اللى فى اديك براتئك
رامى : مروة مروة اختى فين
رنا : متقلقش هى اتجوزت كريم ابن عمك وعايشه مرتاحه معاه بس كانت قلقانه عليكى وللاسف عمك كان مانع اى حد يزورك لحد مرحت عشان اترجاه يسبنى اكمل علاجك وقابلتها وحكتيلى كل حاجه عنك واهدتها معايا المستشفى وشافتك وساعتها انهارت خالص بس انا طمنتها
رامى : ياه كل ده حصل وانا مريض وعمى ازاى يعمل كده انا كنت بحبه اوى وكنا صحاب وهو كمان كان بيحبنى اللى يخليه يكرهنى اوى كده
رنا : هو مصدق انك قتلت اغلى. إنسان عنده فى الدنيا وده شئ ورد فعل طبيعى بكرة ان شاء الله لما براتئك تظهر هيندم على اللى عمله المهم دلوقتى تاخد بالك من نفسك ونحاول نعمل جلسات تفتكر بيها اللى حصل يوم الحادثه وعارف ياريت تلعب كمان رياضه هتغدى عقلك شويه وتساعدك على التركيز
وكمان تبقى جسمك رياضى بدل ماانت ضعيف كده ههههه
رامى : امممممم ماشى بس فين
رنا : هنا طبعا
رامى : هنا فين
رنا : أبيه منصور عنده جيم خاص بيه فى كل الأجهزة الرياضيه وكمان جمال الحارس بتاعه ممكن يدربك أبيه قالى أنه كان ضابط فى الحراسات الخاصه واستقال بعد الثورة
رامى : طب كويس بس ثوره ايه اه قصدك ثوره ٥٢ بس ده كده يبقى كبير اوى فى السن واللى موجود هنا شاب صغير
رنا : هههههه هههههه لا لا ثورة يناير ياه ده موضوع طويل اوى هبقى احكيلك كل حاجه على روقاه قوم دلوقتى اتوضى وصلى الفجر وانا كمان هروح اصلى ونام شويه
رامى : حاضر نتقابل على الفطار
رنا : تمام عن اذنك
دخلت رنا اوضتها وتنفست الصعداء وارتاح بالها لكنها ظلت مشغوله برامى وازى تخليه يفتكر يوم الحادثه اتوضت وصلت الفجر وقريت شويه قران ونامت وعدى كام اسبوع وكان رامى بيلعب رياضه كل يوم ومواظب عليها وعلى الجلسات مع رنا وكل يوم يحاول يفتكر بس مفش فائده بدأ يفقد الأمل ويتعب بس رنا كانت دائما جنبه ووقفه معاه وجودها دايما بيحسسه بالأمان
وفى يوم كان رامى فى الجيم بيطلع دائما كل طاقته فى الرياضه
دخلت عليه رنا
رنا : اش اش اش ايه بقينا رياضين خالص
رامى : هههههههه انا بحاول اعوض كل اللى فاتنى
رنا : أن شاء الله هتعوض كل شئ
رامى : انا كنت عايز اسالك سؤال
رنا : أسأل خير
رامى : هو أن ينفع اكمل دراستي
رنا : طبعا ينفع وخصوصا انك كنت جايب مجموع عالى فى الثانويه العامه
رامى : طب ممكن تساعديني
رنا : طبعا يارامى اى حاجه اقدر اقدمها لك مش اتاخر ابدا
رامى : ممكن تقدميلى فى الكليه
رنا : اه طبعا انت كان نفسك تدخل ايه
رامى : كان نفسى ادخل كليه الدفاع الجوى بس للاسف معادش ينفع خلاص
رنا : هو طبعا مينفعش بس ممكن تدخل اى كليه عاديه تانيه انا عندى فكره انت عندك اكبر مجموعه شركات فى الشرق الأوسط
واكيد طبعا لما ترجع هتدير انت كل حاجه بنفسك اى رايك لو تدخل الجامعه الامريكيه وتدرس إدارة أعمال
رامى : وتفتكرى هينفع
رنا : هو الموضوع صعب بس أبيه منصور عنده علاقات كتير جدا جدا وممكن يخلصلك الموضوع ده بسهوله متقلقش انت خالص
انا هكلمه وان شاء الله على العام الدراسى القادم تكون دخلت
الجامعه
رامى : بجد انا مش عارفه اشكرك ازاي
رنا : انا قولك ايه رايك نركب خيل انا وانت
رامى : بس انا بقالى كتير مركبتش خيل خالص
رنا : متخافش انا هركبك جميله
رامى : مين جميله ديه
رنا : جميله ديه الفرسه بتاعتى هى طيبه اوى
رامى : متشكر اوى
رنا : طب انا هروح البس ونتقابل فى الإسطبل
رامى : اوك
مشيت رنا وطلعت لبست وفعلا ركبوا خيل واتفجات رنا أن رامى
بيعرف يركب خيل كويس جدا وقفوا شويه ونزلوا من على الخيل
رنا : ده انت بتركب خيل احسن منى
رامى : انا كنت بركب خيل زمان كويس جدا وشكلى كده منستش
هههههه
رنا : فعلا انت بتركب احسن منى
سرح رامى شويه وتنهد كتير
رنا : انت سرحت فى ايه رحت فين وسبتنى هنا لوحدى
رامى : سرحت فى كل اللى بيحصلى ومش عارف انت عملت ايه عشان كل ده يحصل مستقبلى ضاع وابويا وامى ماتوا واختى عاشت بعيد عنى لا وكمان متهم بقتلهم استغفر الله العظيم
رنا : ده اختبار من ربنا عاوز يشوفك قد الاختبار ولا لا
رامى : بس ده اختبار صعب اوى الحمد لله
رنا : عارف يارامى انا كمان فقده ماما وبابا فى حادثه فزيعه
كنا راجعين من شرم الشيخ وفجاه العربيه انقلبت بينا نجيت انا ومصطفى اخويا بس كانت صدمه كبيره اوى بس اخويا عوضنى اخدنى فى حضنى وربانى لحد ما بقيت زى ما انت شايف كده
انت كمان هتعدى اللى انت فيه
رامى : بس انا مش عايز اكون لوحدى
قرب رامى من رنا
رنا : انت مش لوحدك
رامى : انا عايزك انتى كمان جمبى
رنا : انا جمبك وبدعمك
رامى : انا عايزك جمبى على طول ومعايا مسك رامى رنا من ايديها
انا ملقتش حد غيرك جمبى لما مفتحت عنيا انا عايزك معايا على طول
ابتسمت رنا وركبت على الفرسه
رنا : سابقينى لحد المزرعه وجريت بالفرسه
ركب رامى هو كمان وجرى وراها بالفرسه
وصلوا للمزرعه ونزلوا من على الخيل وقفها رامى
رامى : مرضتيش عليا
رنا : هقلك بس مش دلوقتى يالا بنتغدى شكلهم بيجهزوا الغدا فى الجنينه
جريت رنا على خديجه وباست ايديها
رنا : وحشتينى يااحلى. خديجه فى الدنيا
خديجه : وانتى كمان يابتى وحشانى مع انك كنتى معايا على الفطار الصبح
رنا : اصل انا فرحانه اوى اوى ومبسوطه كمان
خديجه : ربنا يسعدك يا قلبى ويفرحك كمان
منصور : طب فرحينا معاكى مينفعش تفرحى لوحدك
رنا : هههههه عايز تعرف كل حاجه هاه بس انا مش هقولك
رامى : مساء الخير
منصور : تعالى يارامى عشان تتغدى معانا اقعد
رامى : شكرا انا مش عارف اشكر حضرتك ازاى على اللى عملته معايا ووقفت جمبى ومساعدتك ليا بجد انا مقدر كل ده متشكر اوى وان شاء الله احاول ارد ولو جزء صغير من اللى عملته معايا
منصور : انا معملتش غير الواجب
خديجه : احنا معملناش غير الواجب ياولدى واديك الحمد لله خفت وبقيت زين الحمد لله
رامى : الحمد لله ياامى تسمحيلى اقولك امى
خديجه : طبعا ياولدى قول انا كان عندى ولد واحد دلوقتى بقى ولدين تعالى فى حضنى
حضنت خديجه رامى وباس ايديها
رامى : ياه ياامى متعرفيش انا كنت محتاج قد ايه الحضن ده
بتفكرينى بماما الله يرحمه وحشتنى اوى
خديجه : هى فى الجنة ياولدى أن شاء الله ادعيلهم وانت بتصلى ياحبيبى
الخادمه : عاوزه منى حاجه تانيه ياسيتى
خديجه : لا روحى انتى ياله ياولادى اقعدوا كلوا ياله
قعدوا كلهم أكلوا واتغدوا مع بعض وضحكوا وهزروا وحس رامى أنه بين عائلته بجد حس بالدفى والامان والحب حاجات كان مفتقدها اوى محسهاش غير معاهم
بعد الغدا طلع رامى ينام شويه لأنه منمش كويس وقعدت رنا مع منصور شويه

يتبع……..
مي السيد