روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

الجزء الثاني من البارت الاول من روايه أباطرة العشق#فى شركات البديرى سما دخلت و خايفه و متوتره قدمت الملف بتاعها للسكرتير
سما لنفسها:يلهوى انا اتجننت اول ماجى اشتغل اشتغل فى مكان زى ده ولا اى المدراء بتوعه يخوفوا يخربيتك يا سما الاحسن انى امشى من هنا انا ناقصه رعب
سما لسه هتمشى لقت واحد واقف ورائها وباين انو سمعها
سما اتوترت وخافت مش عارفه تعمل اى
:بقا احنا بنخوف
سما اتوترت اكتر وخافت:العفو يا فندم مكنش قصدى
مصعب بصلها ببرود وشاور للسكرتير
السكرتير: نعم مصعب بيه
مصعب:الملف بتاعها يجلى فورا على مكتبى
السكرتير: حاضر يا فندم
سما:ملوش داعى حضرتك أنا مش عايزة اشتغل اصلا
مصعب:مش انتى اللى تقررى ده انا هنا اللى أقرر مفهوم ولا عندك رأى تانى
سما بخوف:لا طبعا يا فندم معنديش ولا رأى حضرتك
مصعب:تعالى ورايا
سما:حاضر يا فندم
سما ماشيه وراء مصعب خايفه
سما لنفسها: يخربيتك يا سما الله يرحمك يا سما
قطع تفكيرها أنها اتخبطت فى مصعب
مصعب لفلها:ماشيه نايمه
سما:اسفه يا فندم مخدتش بالى والله
مصعب لسه هيرد شاف فاهر جاى
فاهر: مصعب كويس انى شوفتك
مصعب:فى حاجة ولا اى
فاهر:كنت عايزة أسألك هى الشركه ليها فرع فى الصعيد
مصعب:اها بس ده فرع صغير
فاهر:تمام انا هسافر الصعيد
مصعب:لي
فاهر:هصفى الفرع اللى هناك خلينا نخلص منه
مصعب:تمام اجى معاك
قاهر:لا انت هتخليك هنا
مصعب:تمام
فاهر أن فى حد واقف وراء مصعب
بص لاقى واحده واقفه ورائه مش محجبه شعرها باين
فاهر:مين دى
مصعب:دى السكرتيره بتاعتى
سما:نعم
مصعب يصلها:فى حاجة
سما بخوف:لا يا فندم ولا حاجه
فاهر:طيب ياريت تقول لحضرتها على قوانين الشغل هنا ده مكان شغل مش معرض
سما بصت لفاهر وبعدها بصت لهدومها ليكون فيها حاجه ملفته ولا حاجه
مصعب:تمام
فاهر مشى
مصعب:تعالى ورايا
سما:تمام
سما راحت وراء مصعب وهى خايفه ومتوتره دخلوا مكتب كبير
مصعب اقعد على كرسي المدير
مصعب:مكتبك بره الشغل لازم يكون منظم مبحبش التاخير مفهوم
سما:مفهوم يا فندم
مصعب:وكمان حاجه الشغل هنا ليه زى رسمى وهو انك تلبسى حجاب كامل
سما:حضرتك انا لابسها حجاب كامل
مصعب:وشعرك اللى باين ده اى هتبدى من بكره ياريت اللبس يكون وسع وغامق والحجاب اهم حاجه فاهمه
سما:فاهمه يا فندم
مصعب:بكره أنشأ الله تكونى موجوده هنا الساعه تمانيه بالظبط
سما:حاضر يا فندم
مصعب: تقدرى تمشى
سما:عن اذنك
سما طلعت ومصعب مسك شويه ورق اقعد يقلب فيهم
سما طلعت من الشركه كلها و ماشيه تكلم نفسها
سما: الحمدلله طلعت عايشه وكمان اشتغلت الحمدلله يلهوى انا نسيت الجامعه هروح ازاى انا لازم الاقى حل فيها لقتها هخلى البت مريم تسجلى المحاضرات
يالا الحق اروح قبل ما فاطمه تقلق عليا
************
فى الشركه فى مكتب فاهر
فاهر قاعد على مكتبه وفى ايده ورق فونه رن وكان رحيم
فاهر:عامل اى
رحيم:تصدق انك ندل
فاهر:لي انشاء الله
رحيم:بقالك شهرين مبتتصلش بيا ولا حتى تعبرنى
فاهر:واى الجديد منا علطول بعمل كده
رحيم: تصدق صح المهم عايزين نتجمع
فاهر:تعال انهارده
رحيم: متيم عزمنى اصلا هتلاقينى عندكم من المغرب
فاهر:تعال اهو نتجمع
رحيم:ماشى اسيبك بقا تكمل شغلك واشوفك بليل
فاهر:تمام
فاهر قفل ورجع كمل شغله
**********
رحيم سايق وماسك الفون فى ايده ومخدش باله خبط واحده
رحيم :يا نهار اسود
رحيم نزل بسرعه من العربيه يشوف اللى خبطها
رحيم:انا اسف مخدتش بالى والله
:وقح
رحيم: نعم
البنت:انت اعمى مبتشوفش ولا اى
رحيم:اعتذرت وقولت مكنش قصدى
البنت:لا والله وانا اعمل اى باعتذارك دلوقتي وفونى اتكسر
رحيم:مكنش قصدى وعلى العموم تعالى معايا اتشريلك فون جديد بدل اللى اتكسر
البنت:لا شكرا مبقبلش تعاطف من حد
البنت سابتو ومشت
رحيم:دى مجنونه دى ولا اى الاول تبهدلنى ودلوقتى ترفض مساعدتى
رحيم رجع ركب عربيته ومشى
**********
خارج مصر فى إيطاليا
فى كليه الصحافة والإعلام (الحوار مترجم)
: صباح الخير ايلاف
ايلاف: صباح النور كولين
كولين:ماذا تفعلين هنا في الصباح الباكر
إيلاف:زهقت من المنزل
كولين:ايلاف هل انتى بخير
ايلاف:نعم
ايلاف فونها رن وكان والدها
ايلاف بالعربيه:نعم بابا
:ايلاف ارجعى البيت حالا
ايلاف:لي فى اى
: لما تيجى هتعرفى
ايلاف:حسنا ساتى فورا
ايلاف قفلت فونها
كولين:هل كل شىء بخير
إيلاف:لا اعرف لكن عليا الذهاب الان
كولين: حسنا تفضلى
ايلاف مشت من الجامعه وصلت البيت ودخلت لقت حاجات واقعه فى الارض فهمت أن بابها ومامتها اتخانقوا تانى دخلت لقتهم قاعدين كل واحد فى مكان
ايلاف: فى اى
اسلام والد ايلاف:تعالى يا ايلاف
ماريا:نحن نريد أن نتحدث معاكى فى أمر ما
ايلاف اقعدت قدامهم :ما هو
اسلام:انا ووالدتك قررنا انو نطلق
ايلاف:اى
ماريا:ده احسن حل لينا نحن لا نستطيع أن نكمل مع بعض
اسلام:ايلاف انتى فاهمه الوضع صح
ايلاف:نعم فاهمه
ماريا:انا اسوف ارجع الى لبنان بلدى
اسلام:وانا سوف ارجع لمصر لقد نقلت كل شئ لمصر
ايلاف:طيب وانا
اسلام:انتى ليكى الحريه يا حبيبتي عايزة تروحى معايا مفيش مشاكل عايزة تروحى مع ماما مفيش مشاكل برده
ماريا: ايلاف انا اقتراح عليكى أن تذهبى لمصر عقب ما جهز امورى فى لبنان وبعدها يمكنك الانتقال للعيش معاي
اسلام:إذا ما قرارك ايلاف
ايلاف بعد تفكير:حسنا سذهب لمصر
اسلام:حسنا استعدى سوف نسافر غدا
ايلاف:بالسرعه دى
ماريا:هذا الافضل عزيزتي
ايلاف:حسنا سأذهب لجهز نفسى
اسلام: حسنا
*********
فى مكتب يامن
يامن رجع من الصلاه ملقاش المراه
يامن نادى على السكرتير بصوت عالى
السكرتير:نعم يا فندم
يامن: المراه اللى كانت هنا راحت فين
السكرتير:مشت يا فندم وبتقول لحضرتك أنها اسفه أنها مشت من غير متحكيلك كان لازم تمشى
يامن:غريبه طيب مقالتش هتيجى امتا تانى
السكرتير:لا يا فندم مقالتش
يامن:طيب روح انت
السكرتير: طيب
السكرتير طلع ويامن اقعد يفكر قطع افكاره رنين هاتفه برسالة كانت من فاهر
(ارجع البيت بدرى انهارده وياريت يكون على صلاه المغرب)
يامن قرا الرساله واستغرب شويه وكمل شغله عادى
***********
فى شقه فى حى شعبى
يجلس أحد ويضع قدم فوق الآخر ثوانى وانفتح الباب ودخلت امراه جميله محجبه
عثمان:كنتى فين
يارا بتوتر :كنت فى السوق بشترى شويه حاجات
عثمان:واتاخرتى كل ده لي
يارا:اصلى لقيت واحده صحبتى واقعدت معاها شويه
عثمان: طيب جهزى البيت عشان صحابى جايين انهارده مش عايز مشاكل مفهوم
يارا:مفهوم
عثمان مشى وشويه وجاءت سعاد والده يارا
سعاد:امال عثمان فين
يارا:لسه نازل
سعاد:وانتى اى اخبارك معاه
يارا:منتى عارفه اى اخبارى معه
سعاد:عارفه لو زعلتيه هموتك كتك البلاء بنت فقريه
سعاد سبتها ونزلت شقتها اللى تحت شقه يارا
يارا:يارب أكرهه دى ولا احقد عليها ولا اعمل اى المشكله أنها امى يارب ساعدنى لازم اخلص من الحكايه دى قبل ما الشهر يخلص يعنى فاضل سبعه وعشرين يوم يارب
يارا اقعدت تدعى ربنا شويه وبعدها قامت نضفت البيت كلو وجهزت المكان عشان صحاب جوزها جايين فضلت تجهز لحد العصر وبعدها دخلت نامت
***********
فى قصر البديري وقت صلاه المغرب
الشباب صلوا المغرب وبعدها اتجمعوا فى الحديقه اللى وراء القصر
رحيم:بقالنا كتير متجمعناش
مصعب:معاك حق
رحيم:بدل الملل ده اى رايكم نتكلم فى اى حاجه ولا انت اى رايك يا وحش
فاهر: اعملوا اللى تعملوه
رحيم:انا عايز اسمع راي كل واحد فيكم فى المراه
فاهر: بلاش كلام فى الموضوع ده
رحيم:لحد امتا هتفضل تهرب يا فاهر طيب اسمع رأى اخواتك على الأقل
فاهر ببرود:طيب
رحيم:متيم ابدا انت
متيم:لي انا
رحيم: معرفش بس انا حابب اسمع رايك انت بذات معرفش لي
متيم: المراه بنسبالى مش فى الجمال بس يعنى انا مبهتمش بجمال المرأة انا بهتم بقلبها يعنى تكون حلوه من جوها وتعرف ربنا كويس وتكون واقفه معايا دايما بس هو ده اللى انا عايزو فى المراه
يامن:شكل فى واحده فى بالك
فاهر بص بحده لمتيم
متيم:لو كان فيه كان زمانى واخد خطوه فى الموضوع وبعدين انا لسه ملقتش اللى انا عايزاها
مصعب:اممممم
رحيم:وانت يا مصعب
مصعب:انا رأى زى متيم بالظبط
رحيم بص ليامن واليأس:وانتو
الياس:زى متيم بردو
يامن:زى متيم
رحيم:وانت يا فاهر
فاهر: دلوقتي المراه عجبتكم اوى انا متفق معاكم فى الكلام بس تضمن منين انك لو اتجوزت واحده ورجعت البيت لقتها بتخونك هتقولى الثقه والحب دول بالنسبة لينا حاجه كبيره بس بنسبالهم مجرد متع انا اكتر حاجه بكره فى حياتى الستات وهفضل اكرهم طول عمرى
فاهر سبهم ومشى
رحيم:مش هيتغير
:هيتغير لما يحب
كلهم لفوا لاقو عبدالرحمن واقف وراهم
عبدالرحمن:هيتغير لما يحب كلكم هتتغيرو لما تحبوا حتى فاهر
مصعب:مظنش
رحيم:ياعم سبها للوقت
يامن:انت هتسافر امتا
رحيم:عندى شغل فى الصحراء الغربية همشى بكره
الياس:ربنا معاك
رحيم:ومعاكم انا همشى بقا
متيم:خليك
رحيم:لا لازم الحق اجهز نفسي
متيم:تمام
رحيم مشى وهما اقعدو
*******
فاهر طلع الدور الخامس وفتح اوضه
فاهر بص باستحقار للمراه
فاهر بكره:انتى السبب انتى اللى خلتينى ابقا كده منك لله دمرتى حياتنا كلها انا بكرهك وهفضل اكرهك طول العمر وهسيبك تموتى هنا ووعد منى ليكى مش هخليكى تشوفى الشمس ابدا انا هندمك على كل لحظه عشتها بسببك
فاهر طلع وسك الباب عليها
*********
انتهى الجزء الثاني من البارت الاول من روايه أباطرة العشق بقلم المؤلفة الصغيرة نرمين جمال.