روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

بسم الله الرحمن الرحيم
البارت الثاني من روايه أباطرة العشق#
صباح يوم جديد فى قصر البديري
يجلس الجميع على طاوله الافطار.
عبدالرحمن: يعنى أنت هتسافر انهارده الصعيد يا فاهر
فاهر:اها يا جدو
عبدالرحمن:طيب خد بالك من نفسك
فاهر: حاضر عن اذنك
عبدالرحمن:كمل اكلك
فاهر:لا الحمدلله شبعت
مصعب:انت هتسافر امتا
فاهر:هطلع اجهز وهمشى
متيم:تحب اجى معاك
فاهر:لا خليك انت فى جامعتك انا هروح وهرجع بسرعه
إلياس:تمام
فاهر سبهم وطلع
عبد الرحمن قايم
يامن:رايح فين يا جدو
عبدالرحمن بتعب:حاسس انى تعبان شويه هطلع ارتاح
إلياس:تحب اجبلك دكتور
عبد الرحمن:لا يبنى انا كويس
متيم:طيب استنى اساعدك تطلع
عبدالرحمن:لا خليك كمل اكلك انا هطلع لوحدى
مصعب:لا تعال انا هطلع معاك
عبد الرحمن:يبنى انا كويس
متيم:يالا يا جدو اطلع مع مصعب ارتاح
مصعب:اها يالا
عبدالرحمن: امرى لله يالا
مصعب خدوه وطلع ومفضلش غير إلياس اللى قاعد سرحان ومتيم ويامن
متيم لاحظ أن الياس سرحان
متيم: الياس انت كويس
الياس:اها
يامن:امال مالك سرحان لي
إلياس بدون واعى:حاسس بذنب
متيم:ذنب اى
الياس فاق هو قال اى :لا ولا حاجه
يامن بشك:فى اى
الياس:مفيش عن اذنكم
الياس سبهم ومشى
متيم:فاهر واليأس مستحيل ينسوا اللى حصل
يامن:اللى حصل بردو مش سهل
متيم:منها لله اللى كانت السبب
يامن:عيب متقولش كده دى اكبر منك بردو ودى مهما كان بردو ا
متيم:متكملش ونبى وقوم خلينى نشوف شغلنا احنا كمان
يامن:يالا
متيم خد يامن وطلعوا من القصر
فى غرفه فاهر
فاهر بيجهز حاجاته شاف سلسه افتكر حاجه
Flash
فاهر:اتفضلى
:اى دى
فاهر:دى اغلى سلسه ممكن تشوفيها
:واو شكلها حلو اوى
فاهر:انا اللى عملها
: انت موهوب اوى يا فاهر
فاهر:عشان انتى جمبى لازم اكون موهوب
Back
فاهر مسك السلسله ورمها وكسر الأدوات اللى كانت على المكتب
مصعب كان معدى من قدام الاوضه وسمع صوت كسر دخل بسرعه يشوف فى اى
مصعب دخل لاقى فاهر متعصب اوى وبيكسر فى الاوضه جرى عليه ومسكوا
مصعب:فاهر انت بتعمل اى
فاهر:اوع بعيد عنى يا مصعب
مصعب:مش هوعا الا لما تهدى اى اللى بتعملوا ده
فاهر بعصبية اشد:بقولك اوع بعيد عنى يا مصعب
مصعب:قولتلك لا
فاهر اتعصب اوى وخبط المكتب برجله
مصعب:اهدا وقولى فى اى
فاهر اقعد مكانه ومصعب اقعد جمبه
مصعب:فى اى مالك يا فاهر لي العصبية دى
فاهر: مخنوق
مصعب:فاهر متفكرش فى اللى حصل زمان عشان ده هياثر عليك اوى
فاخره:هو لسه هياثر هو خلاص اثر وخربها
مصعب لسه هيتكلم فاهر قاطعه
فاهر:يالا قوم روح شغلك وانا هكون كويس
مصعب:متاكد
فاهر:اها متاكد.
مصعب:طيب سلام انا بقا وخلى بالك من نفسك ولو احتاجت حاجه اتصل بيا تمام
فاهر:تمام وانت متنساش اجتماعك أنهارده مع الخبره
مصعب: كويس انك فاكرتنى الحق اجهز الورق اشوفك بعدين سلام
قاهر:سلام
مصعب مشى وفاهر نادى على أحد من الخدم وطلب منه ينضف الاوضه ويحهزلوا شنطه السفر
*******
فى شقه حمدى المحامى
لامار طلعها من أوضتها ولسه هتفتح الباب وتنزل سمعت بابها بينادى عليها
لامار:نعم يا بابا
حمدى:اقعدى عايز اتكلم معاكى شويه
لامار اقعدت
لامار:تتكلم معايا فى اى
حمدى:لامار انتى عارفه انى واثق فيكى اوى ومش عايزاك تكسرى الثقه دى
لامار بتوتر:لي هو حضرتك شاكك انى بعمل حاجه غلط
حمدى:لا طبعاً ياحبيبتي كل الحكايه انى عايزاك تعرفى انك مسلمه ولازم تتحجبى وتصلى
لامار:يوه تانى حكايه الحجاب والصلاه بص يا بابا انا مش هلبس حجاب وهعمل اللى انا عايزاها
لامار سابتو ومشت
كريمه:عجبك أسلوب كلامها ده
حمدى:انا فعلا غلطه فى تربيه
كريمه:والعمل هنعمل اى انا مش مطمنه حاسه انها بتعمل حاجه غلط
حمدى:لا انا مربى بنتى كويس وعارف أنها مستحيل تعمل حاجه غلط شيلى الأفكار دى من راسك
كريمه:مش مطمنه
لامار نزلت من البيت مضايقه
لامار:اوف كل حاجه الحجاب اى القرف ده انا حره ومش هلبسو لو حصل اى يالا خلينى اروح الجامعه بدل القرف ده
لامار لسه هتمشى لقت منذر بيرن عليها افتكرت أنها سجلت رقمو امبارح
لامار:الو يا دكتور
منذر:دكتور اى انتى هتكبرينى اوى كده قوليلى منذر بس
لامار:ماشى يا منذر
منذر :لامار اى رايك نفطر مع بعض انهارده
لامار: بس انا عندى محاضره انهارده
منذر:مجتش من محاضره
لامار:استنا اشوف مين اللى عندى اول محاضره كده
منذر:تمام
لامار شافت الجدول
لامار:يوه ده الدكتور إلياس وانا مش بطايقه
منذر: خلاص تعالى افطرى معايا
لامار:ماشى هقابلك فى كافيترا الجامعه كمان ساعه
منذر:تمام بأى
لامار قفلت وركبت عربيتها ومشت
********
منذر قفل مع لامار لف لاقى نورهان واقفه ورائه
منذر: بتعملى اى هنا
نورهان:عمى قالى اجى انديلك عشان تفطر
منذر:تمام يالا ننزل
نورهان نزلت هى ومنذر واقعدو
اسماعيل والد منذر: صباح الخير يا ولاد
منذر: صباح النور يا بابا
نورهان: صباح النور يا عمو
اسماعيل:فى اى مالك يا نورهان انتى كويسه
نورهان:اها
اسماعيل:امال مال وشك زعلان لي
نورهان:اصلى منتمتش امبارح كويس
اسماعيل:اها بقولك يا ليلى
ليلى:ايوى
اسماعيل: نورهان كبرت ولازم تتجوز بقا
نورهان:ها
ليلى:معاك حق يا اخويا مستنيا العريس المناسب ليها
اسماعيل:وانا عندى العريس
ليلى:فين يا اخويا
اسماعيل:منذر ابنى
ليلى:انا معنديش مانع وخصوصا أن انا اللى ربيت منذر وعارفه أخلاقه كويس و متاكده انو هيحافظ على بنت عمتو بس احنا مخدناش رأى منذر
منذر بلا مبالاة: معنديش مانع
اسماعيل:اهو على خيره الله مبروك يا ولاد
منذر بسخرية:مش تسالو العروسه الاول
اسماعيل:اى رايك يبنتى
نورهان بوجع: معنديش مانع عن اذنكم
نورهان قامت وطلعت جرى على اوضتها
اسماعيل باستغراب:هى مالها
ليلى :اتلاقيها مكسوفه
منذر:عن اذنكم
ليلى:رايح فين
منذر:رايح على الجامعه
ليلى:ربنا معاك يا حبيبي
منذر:يارب يا عمتو عن اذنك
منذر طلع وركب عربيته وطلع فونه واتصل على واحده
منذر:فوفو واحشنى
وفاء:لا يا راجل دلوقتي واحشك انت نسيت عملت فيا اى اخر مره
منذر: خلاص بقا ميبقاش قلبك اسود
وفاء:هو انت مش ناوى تيجى
منذر:انهارده هكون عندك يا قمر
وفاء:هتجيلى على الكباريه ولا الشقه
منذر:الشقه طبعا
وفاء:ماشى مستنايك
منذر:سلام
********
فى اوضه نورهان
نورهان قاعده تبكى وبتكلم واحده فى الفون
نرمين: وبعدين يا نورهان وافقتى لي وانتى عارفه أن منذر مش بيحبك وغير كده بتاع ستات
نورهان:بحبه يا نرمين وعندى أمل أن فى يوم من الايام هيتغير
نرمين:شكلك بتحلمى كتير نورهان بلاش تحطى امال انو هيتغير كسره القلب وحشه اوى بلاش عشان خاطرى
نورهان:انا هديلو فرصه يومين وأشوف
نرمين:ماشى اللى يريحك يا حبيبتي
نورهان:المهم انتى هتسافرى امتا
نرمين:انهارده انشاء الله
نورهان:خلى بالك من نفسك
نرمين:حاضر
نورهان:سلام بقا هقوم اقرا شويه قران وهتصل عليكى بليل اطمن عليكى
نرمين:تمام سلام
**********
فى شقه سما
محمود زوج فاطمه اخت سما: صباح الخير يا سما
سما: صباح النور يا اخى العزيز امال فين فاطمه
محمود:مش عارف الصبح لقيتها تعبانه
سما بخضه:طيب هى كويسه دلوقتي
محمود:اها متقلقيش هى نامت دلوقتي المهم انتى خلصى فطارك ورحى جامعتك
سما:لا انا هقعد جمب فاطمه
محمود:ملوش داعى يا سما انا هشتغل نص يوم وهرجع اقعد جمبها
سما:ماشى أن حصل حاجه يبقا اتصل عليا
محمود:ماشى يستى
سما:سلام عليكم
محمود: وعليكم السلام
سما مشت
**********
فى مكتب يامن
يامن دخل : السلام عليكم
السكرتير:وعليكم السلام
يامن:فيه مواعيد انهارده
السكرتير:ايوى يا فندم فى معاد الساعه تلاته وواحد الساعه خمسه
يامن:تمام الست بتاع امبارح مجتش
السكرتير:لا يا فندم
يامن:طيب هاتلى قهوه
السكرتير:حاضر يا فندم
يامن دخل مكتبه واقعد بإهمال وكل تفكيره هى لي مجاتش لحد دلوقتي
يامن: هى قالت هتيجى طيب هى لي مجاتش وانا مالى اصلا مهتم لي دى اول مره اهتم بامر واحده ست ياربى انا هحاول اشيلها من راسى
قطع كلامه السكرتير اللى جاب القهوه
السكرتير:اتفضل يا فندم
يامن:الست مجاتش
السكرتير:لا يا فندم
يامن: طيب روح انت
السكرتير: طيب
*********
فى الصعيد
شيماء نازله قابلت مراه عمها
مريم:رايحه فين
شيماء بقرف: رايحه فى لهوه تيجى معايا
مريم:هو انتى مش ناويه تلمى لسانك ده
شيماء:لما انتى تموتى انا هبقا المو
مريم:بعد الشر يختى أنشأ الله اللى يكرهني
شيماء:اوع عدينى هي ناقصه قرف على الصبح
مريم:فى داهيه يا بعيده
شيماء:الداهيه دى اللى أنشأ الله هتغورى فيها مترجعيش
شيماء سبتها ومشت
مريم:يارب ريحينى منها كتها بالهم
*****
فاهر وصل الصعيد وطبعا تائه فى الطريق دى اول مره ليه فى الصعيد
فاهر:اوف الطريق ازاى تائهت
فاهر طلع فونه وشغل الجي بي اس
فاهر: تمام عرفت همشى ازاى
فاهر لسه هيتحرك لاقى بنت قاعده وجمبيها معزه واللى عصبه اكتر انو نص شعرها باين
فاهر نزل من العربية
فاهر بعصبية:انتى ازاى قاعده فى نص الطريق كده
البنت لفت لقت واحد حلو واقف قدامها
فاهر لاحظ أنها مركزه فيه اوى
فاهر:زيك زى غيرك زباله
البنت:نعم يخويا بتقول اى
فاهر:بتكلمينى انا
البنت:لا بكلم خيالك يا غبى
فاهر:مين ده اللى غبى يا بت انتى مجنونه
البنت:اهو انت اللى مجنون
فاهر:بقولك اى متعصبنيش اكتر منا متعصب واتفضلى ابعدى عن الطريق انتى واختك دى عايز اعدى
البنت باستغراب:اختى مين
فاهر بسخرية:المعزه
البنت:نعم
فاهر:أصلها حيوان والنساء حيوانات
البنت:لا بقا دانت اللى حيوان
فاهر:بقولك اى انا على أخرى اخلصى اوع من الطريق عايز اعدى
البنت:عايز تعدى بالعربيه دى
فاهر:اها يا ذكيه يخربيت التخلف
البنت:ثانيه واحده
فاهر:اخلصى
البنت راحت جابت طوبه كبيره
فاهر باستغراب:اى دى
البنت: دلوقتي هتعرفى
البنت مسكت الطوبه وخبطتها على ازاز العربية كسرته
فاهر بعصبية:انتى مجنونه اى اللى انتى عملتيه ده
البنت:ده عشان النساء ليست حيوانات
فاهر: أقسم بالله أن مختفيتى من قدامى لكون مخلص عليكى
فاهر خلص كلامه بص لاقى البنت اختفت
********
انتهى البارت الثاني من روايه أباطرة العشق بقلم المؤلفة الصغيرة نرمين جمال.