روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

بسم الله الرحمن الرحيم﴾
البارت الرابع والعشرين من روايه أباطرة العشق##صباح يوم جديد يوم ملئ بالاحداث المهمه اليوم يعتبر يوما تاريخياً فى تاريخ عائلة البديرى أنه يوم زفاف احفاد البديرى مصعب ويامن
********
فى الفندق فى اوضه منذر ونورهان
نورهان ومنذر قاعدين بيتفرجوا على التلفزيون وكل شويه نورهان تبص لمنذر
منذر:فى اى
نورهان:ها
منذر:كل شويه تبصيلى وحاسس انك عايزة تقولى حاجه اى هى
نورهان: كنت عايزة أسألك على حاجه
منذر:حاجه اى
نورهان:هو انت اى اللى غيرك وخلاك تبقا كده انا قبل مسافر كنت كويس جدا لي اتغيرت كده نفسى اعرف السبب
منذر:عايزة تعرفى السبب
نورهان:اها
منذر: بعد منتى سفرتى علطول تانى يوم كان عندنا مسابقه فى الجامعه كنت أنا واتنين صحابى وبنتين المهم فزنا فى المسابقه وروحنا احتفالنا ودى كانت أول مره اشرب فيها وانا كترت فى الشرب اوى ومعرفش اى اللى حصل بعدها المهم فوقت تانى يوم لقيت نفسى فى بيت مش بيتى واوضه غريبه بصيت جنبى لقيت واحده من البنات اللى كانوا معانا هى اللى نايمه جنبى خوفت اوى ومعرفتش اعمل اى قومت ولبست بسرعه واستنيت لما فاقت وبعد ما فاقت اقعدت تعيط وتقول إن لو حد من أهلها عرف هتموت فيها فهمت من كلامها انى اول واحد يلمسها خليتها تهدأ ووعدتها انى بعد مخلص جامعه هتقدملها ووعدت نفسى بده وفضلت اذاكر واجتهد عدا شهر والصراحه انا حبيت البنت اوى كانت بنسبالى مثاليه فى كل حاجه وفى يوم واحد صحبى قالى تعال نروح نسهر انا رفضت فى الاول بس هو فضل يلح عليا كتير لحد موافقت وروحنا وشوفت صدمه عمرى السبب اللى غيرينى كده لقيت البنت مع واحد من الفريق إللى كان بينفسنا فى المسابقة ولقتهم قايمين قمت وراهم لحد مطلعوا على الفندق ودخلوا اوضه ومن حظى سابو الباب مفتوح وانا دخلت وسمعت كلامهم سمعته هو بيقولها برافو عليكي عرفتى تمثلى انك محترمه وأن محدش لمسك قبل كده وانتى الدفعه كلها لمستك عرفتى تضحكى على منذر
منذر سكت
ونورهان بصتله بصدمه:ازاى فى واحده تعمل فى نفسها كده
منذر:هو ده السبب اللى خلنى اتغير بالشكل ده كسرت القلب والثقه وحشه اوى وانا مستعد اتغير عشانك بس بلاش تكسري قلبى ولا تخسرى ثقتى عشان ساعتها ممكن اموتك فيها فهمتى يا نور
نورهان:وانا مستحيل اكسر قلبك أو اخسر ثقتك
منذر:وانا مستعد اتغير عشانك واعمل اى حاجة عشانك عشان اخليكى مبسوطه ومرتاحة
نورهان بصتله وابتسمت ومسكت ايده وباستها
منذر:لا لا دى متنفعش
نورهان:امال اى اللى تنفع
منذر:عايزة تعرفى اى اللى تنفع
نورهان:اها اى هى
منذر شدها وباسها
نورهان بعدت عنه بسرعه
منذر:عرفتى اى بقا اللى تنفع ولا عايزة تعرفى تانى
نورهان: خلاص عرفت يالا عشان نفطر بقا
منذر:ماشى يالا عشان انا محضرلك مفاجاه اصلا بعد الفطار
نورهان:اى هى
منذر: مينفعش اقولك عشان كده مش هتبقا مفاجاه بعد الفطار هتعرفى اى هى
نورهان: مينفعش دلوقتي
منذر:لا ويالا نفطر بقا
نورهان:يالا
*********
فى الصعيد فى سرايا هاشم فى اوضه خالد
فريده قامت من النوم لقت خالد لسه قاعد مكانه وشكله منمش
فريده: صباح الخير انت منمتش ولا اى
خالد:قومى حضرى شنطتك وشنطتى
فريده: لي هنروح فين
خالد:قومى من غير ولا حرف
فريده:طيب
فريده قامت ولمت الهدوم والحاجات فى شنط الباب خبط خالد فتح وشال الشنط وادها لواحد من الخدم ينزلها تحت
فريده:انا مش فاهمه حاجه هو فى اى
خالد:غيرى هدومك بسرعه هننزل القاهره
فريده:ننزل القاهره لي؟؟؟؟
خالد:نغير جو يالا بسرعه
فريده:طيب
فريده غيرت هدومها ولفت طرحتها ولقت خالد قاعد مستنيها
خالد: خلصتى
فريده:اها
خالد:طيب يالا
فريده:ماشى
خالد خد فريده ونزل لاقى مريم وهاشم واقفين وبيبصلهم باستغراب
خالد:فى اى واقفين كده لي
هاشم:انت رايح فين يا ولدى
خالد: نازل القاهره
مريم:لي
خالد:عندى شغل فى القاهره هخلص هناك وارجع
مريم:وواخدها معاك لي
خالد:فريده تعبانه هاخدها تغير جو هناك
هاشم:امم طيب خلى بالك من نفسك يا ولدى ومن مراتك
خالد: أنشأ الله عن اذنكم
هاشم:اتفضل
خالد خد فريده ومشوا
مريم:غريبه
هاشم:اى اللى غريبه
مريم:خالد واخد مراته معه
هاشم:واى يعنى سبيهم براحتهم يالا جهزيلى الفطار عشان متاخرش
مريم:ماشى يالا
*******
فى القاهرة فى بيت فاطمه اخت سما
فاطمه دخلت الاوضه لقت سما لسه نايمه اقعدت تتفرج عليها وافتكرت كل ايامهم مع بعض طفولتهم والأحداث اللى حصلت معاهم افتكرت كل حاجه واقعدت تبكى
سما قامت من النوم على صوت بكاء لقت فاطمه قاعده بتبكى قامت بسرعه واقعدت جنبها
سما بقلقك:فى اى مالك بتبكى لي فى حاجه وجعكى انادى على محمود
فاطمه مسحت عيونها:انا كويسه بس هتوحشينى اوى البيت من غيرك هيكون ممل اوى
سما عيونها دمعت وحضنت فاطمه
سما:هتوحشينى اوى بس انا طبعا هاجى ازورك علطول
:فاطمه معاها حق البيت من غيرك هيكون ممل اوى
فاطمه وسما بصوا لقوا محمود واقف وشكله كان واقف من بدرى
محمود:الف الف مبروك يا سما البيت من غيرك مش هيكون لي نفس
سما:بكره فاطمه تولد وتنسوا انى كنت موجوده اصلا
محمود:ههه شمم ريحه غيره
سما بغيظ:طبعا لازم اغير
فاطمه: هتفضلى طول عمرك اول بنت لي وربيتها
محمود:انا اعتبرتك زى بنتى يا سما واسف على لحظه الغباء اللى حصلت اتمنى أنك تكونى سمحتينى
سما:انا مسماحك من زمان بس بقا مش عايزة اعيط يا جماعه ده حتى ده يوم فرحى يعنى لازم تفرحونى مش تزعلونى ولا انتوا اى رايكم
محمود:معاكى حق يالا قومى اجهزى عشان فى عربيه مستنياكى تحت مصعب بعتها تاخدك
سما: بالسرعه دى
فاطمه:ههه مش كنتى عايزة تفرحى يالا قومى يستى استعدى وانا هقوم احضرلك الفطار
محمود:وانا هاجى اساعدك وانتى اجهزى
سما:طيب
محمود خد فاطمه وطلعوا وسما قامت اتوضت واقعدت تصلى وتدعى ربنا انو يوفقها فى حياتها الجديده ويحفظلها زوجها وقامت جهزت وطلعت تفطر
******
فى شقه شريف جوز ولده يارا
شريف قاعد وام يارا قاعده جنبه عثمان داخل وشكله مضايق اوى
شريف:فى اى مالك مضايق كده لي
عثمان بعصبية:بنت الست هانم رايحه تتجوز
والده يارا: بنتى
عثمان:اها بنتك يختى رايحه تتجوز واحد كبير اوى وغنى كمان عشان فلوسه بس والله العظيم مهخليها تتهنى بيه وهيكون موته على أيدى
عثمان سابهم ومشى
والده يارا:الحقه يا شريف لا يعمل حاجه
شريف ببرود:سبيه امكن يموته ونخلص منه ونرتاح
والده يارا باستغراب:ده ابنك
شريف: كبرى دماغك منه ويالا قومى جهزى المكان عشان البضاعة جايه
والده يارا:اى انت هتجبها هنا
شريف:اها هجبها هنا
والده يارا:انا مستحيل اسمح لحاجه زى دى تخش بيتى
شريف قام ومسكها من شعرها:مش بمزاجك يختى مش كفايه مستحملك يبقا تسمعى كلامى من غير ولا حرف مفهوم يالا جهزى المكان وزحها على الأرض
وسابها ومشى
والده يارا اقعدت تبكى وتندب حظها هى اللى عملت فى نفسها كده لما بعت بنتها واديها بتدفع تمن غطلتها ويمكن التمن المره دى يكون حياتها؟؟؟؟؟وبعد تفكير قامت ومسحت دموعها:لازم اخلص كل حاجه انهارده لازم انضف كل اللى انا عملته سامحيني يا يارا كان نفسى اكون ام تفتخرى بيها بس للاسف سامحيني يا بنتى ؟؟؟
********
فى قصر البديري فى جناح متيم
متيم قام من النوم واتوضى وصلى واقعد يستنا المصفف الخاص بيه وطلع فونه واتصل على ايلاف فضل يرن مفيش رد رن اخر مره ردت
متيم:فى اى مبترديش عليا لي
ايلاف بزعل:حضرتك مش فاضى محبتش اشغلك بالرد
متيم:مالك شكلك زعلانه
إيلاف:لا ابدا
متيم:لو زعلانه عشان امبارح كنت مشغول جدا سورى بقا متزعليش
ايلاف:مش مصدقه نفسي
متيم:لي
ايلاف:متيم البديري بيعتذر ومنى انا
متيم:اها فى اى دى
ايلاف:دى فيه وفيه
متيم:هههه المهم
ايلاف:اى
متيم:انهارده فرح اخواتى اكيد طبعا سمعتى
ايلاف:اها
متيم:انا مستنيكى انهارده بأى عشان مشغول دلوقتي
ايلاف:ماشى بأى
متيم:اشوفك بليل
ايلاف:مش هقدر أجى
متيم:هتيجى
ايلاف:لا مش هجى
متيم:انا قولت هتيجى يعنى هتيجي انتى نستينى التحدى ولا اى انهارده يومى ولازم تنفذى ولا انتى كده جبانه ومنسحبه
ايلاف:لا مش جبانه بس كده غش
متيم:لا مش غش مستنيكى بليل بأى
وقفل
فى منزل ايلاف
آيلاف:اى الثقه دى ده واثق انى هروح بس انا مش هروح بس لو مروحتش هيقول عليا انسحبت من التحدى طيب انا هروح وهقعد ربع ساعه وهمشى بسرعه عشان اثبتلوا انى قد التحدى بس
*********
فى منزل لامار
لامار قاعده فى اوضتها وبتفكر مع نفسها
لامار:انهارده فرح اخواتو بقا واكيد هيكون حلو واكيد بردو البنات كله خالص عليه هو حلو اصلا من غير ولا حاجه يالهوى عليا بدرى انا بكلم نفسى شكلى هتجنن بسببك يا الياس بس احلى جنان اها لو تحس بيا
قطع افكارها صوت كريمه بتنادى عليها
لامار:ايوى يا ماما جايه
لامار طلعت من اوضتها تشوفهم بينادوا عليها لي
لامار:خير يا ماما
حمدى:حبيبه بابا عامله اى
لامار:تمام الحمدلله يا حبيبي
كريمه:انا وبابا رايحين انهارده حفله عرس هتيجى معانا
لامار:لا مليش مزاج روحوا انتوا عن اذنكم ولسه هتمشى سمعتهم بيتكلموا
كريمه:انهى واحد فى عيله البديرى بقا
لامار اول مسعت عيله البديرى رجعت تانى جرى
لامار:هو عرس مين يا بابا
حمدى باستغراب من رد فعلها: مصعب ويامن البديرى
لامار: مينفعش تروحوا لوحدكم انا هجى معاكم عن اذنكم هروحو اشوف هلبس اى
لامار طلعت تجرى على اوضتها
حمدى:هى بنتك مجنونه
كريمه:ونبى معرف ربنا يهديها
حمدى:يارب
*******
فى قصر البديري
يارا طلعت عشان تركب وتطلع على المكان اللى يامن قالها عليه ولسه هتركب حد خبطها على راسه وشالها محستش بنفسها الا فى مكان غريب فتحت عيونها لقت عثمان قاعد قدامها
عثمان:الف مبروك يا عروسه مش عيب عليكى حد يلمسك غيرى دانا حتى جوزك الاول ولا اى بس شكلك نسيتى وانا هفكرك دلوقتي وقرب منها
يارا بصراخ:لا يا عثمان خليك بعيد عنى
عثمان:بس اخرسى وقرب منها اكتر وحاول أنه يعتدائى عليها ويارا حولت كتير تمنعه بس للاسف كان أقوى منها ….
يتبع……..
#########
انتهى البارت الرابع والعشرين من روايه أباطرة العشق بقلم نرمين جمال.