روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

﴿بسم الله الرحمن الرحيم ﴾
البارت التاسع من روايه أباطرة العشق#فى الصحراء الغربية بعد صلاه الفجر فى اوضه رحيم
رحيم صلى الفجر واقعد يقرأ شويه قران وبعدها قفل المصحف وقام يتمشى شويه وطلع من اوضته وفضل ماشى شويه بس وقف بص لاقى نرمين نايمه على الرمال وبتبص للسماء بس المره دى لبسها حجابها
رحيم عمل صوت عشان تنتبه انو موجود
رحيم:احم
نرمين قامت بصت ورائها لقت رحيم واقف اتعدلت
رحيم:ينفع اقعد معاكى شويه لو هيضيقك خلاص
نرمين:لا تعال اقعد
رحيم اقعد قريب منها واقعدوا يبصوا للسماء
رحيم:ممكن سؤال
نرمين:اتفضل
رحيم:انتى ازاى شغاله هنا ومش خايفه المكان كله رجاله ومفيش الا انتى البنت الوحيده هنا اكيد عارفه أفكارهم
نرمين:عارفه بس مش خايفه محدش يقدر يقرب منى انا مش جبانه الاول كنت جبانه وغبيه بس الزمن يغير الأشخاص
رحيم:ازاى
نرمين:يعنى مهما كنت جبانه وغبيه وخايفه الزمن غيرنى وبقيت امراه حديديه محدش يقدر عليا فهمت
رحيم:اها فهمت
نرمين:اسال انا بقا
رحيم:امم واحده بواحده
نرمين:اها
رحيم:ماشى يستى اتفضلى اسالى
نرمين:لي استغربت لما شوفتنى وفكرت فيا ازاى
رحيم: الصراحه اول مشوفتك هنا استغربت اوى وفكرت فيكى غلط معلش بقا انخدعت بالمظهر
نرمين:امم كلوا هيفكر غلط دى طبيعه البشر بينخدعوا بالمظهر بس
رحيم:فعلا انتى قاعده هنا لي
نرمين:بحب اقعد هنا اشوف الشروق
رحيم:منظر جميل اوى
نرمين:اها جدا
******
فى القاهرة فى فيلا منذر
نورهان قاعده مع خالها والدتها
نورهان: يعنى اتبسطوا هناك
اسماعيل:اها جدا كانت ناقصكم والله
نورهان:يا خساره بس هتتعوض أنشأ الله
ليلى:كان ناقصنا جنانك والله
اسماعيل:ههه اها والله
نورهان:نعم اقصدكم انى مجنونه
اسماعيل:اها جدا هههه
نورهان:اى دانتو ظلمنى علفكره
ليلى:يشيخه
نورهان:اها والله كده تزعلونى انا مش هكلمكم تانى بس انا زعلانه
نورهان سابتهم ومشت
ليلى:هههه خدى يا طفله
اسماعيل:خدى يا نورى دانا جيبلك هديه حلوة اوى
نورهان كانت لسه هتطلع سمعت كلمه هديه رجعت تانى
نورهان:انا بقول مينفعش ازعل منكم بردو دانتو احسن عيله فى الدنيا
اسماعيل:هههههههه يخربيتك فصلت ههههه
ليلى:هههه ياعينى عليا خلفت واحده مجنونه
اسماعيل: ربنا يكون في عونك يحبيبتى ههههه
نورهان:بس تتريقه بقا المهم فين الهديه
اسماعيل طلع علبه كبيره
نورهان:اى ده
اسماعيل:اتفضلى يستى دى اكتر شيكولاته انتى بتحبيه
نورهان خدت منه العلبه وطلعت تجرى
نورهان بصوت عالى:شكرا
وكانت طالعه السلم جرى مخدتش بالها من اللى نازل وخبطته فى منذر كانت هتقع بس هو ساعده أنها تقف تانى
منذر:فى اى بتجرى بالطريقة دى لي
نورهان: معلش كنت متحمسه شويه
منذر باستغراب:متحمسه لأى
نورهان:انى اكل شيكولاته
منذر:نعم
نورهان: عدينى الحق اكلها قبل متسيح
و زحت منذر وطلعت جرى لفوق
منذر لسه واقف مكانه بيبصلها وهى طالعه السلم جرى
منذر:دى مجنونه والله اما الحق شوفى ورايا اى انا كمان
*******
فى قصر البديري فى جناح فاهر
فاهر قام من النوم وراسه بتوجعه
فاهر:اها يا راسى انا مش متعود أنام هنا أما اروح اخلى ولسه هيكمل افتكر اللى حصل زمان
Flash
:تعال يا فاهر انا هنا صاحى بدرى لي
فاهر:راسى واجعنى اوى معرفتش اكمل نوم
:معلش يا حبيبي استحمل
فاهر:انا عايز اعرف انا مالى بمال مصعب هو أوضته محتاجه تتعدل انا مالى يجى ينام معايا لي انتى عارفه انى مبحبش أنام جنب حد
:معلش يا حبيبي استحمل كمان يوم وكل واحد هيرجع اوضته
Back
فاهر بصوت منخفض ومخيف:دمرتى كل حاجه حياتنا كلها ادمرت بسببك وانا هدمرك زى دمرتينا
فاهر دخل الاوضه لقى شيماء نايمه كانت شبه الملايكه بشعرها الطويل اللى مغطى نص وشها
فاهر فضل واقف ببصلها باعجاب وبعدها راح ناحيتها ومسك ازازه المايه وكبها عليها
شيماء قامت مفزوعه:اى فى اى
فاهر:صحى النوم انتى عارفه الساعه كام
شيماء بصت جنبها لقت الساعه سبعه
شيماء باستغراب:سبعه
فاهر:من هنا ورايح تصحى الساعه سته مفهوم
شيماء:لي
فاهر مسكها من شعرها:لما اقول حاجه تقولى حاضر وبس فاهمه
شيماء:اها سيب شعرى
فاهر:بقول فاهمه
شيماء:اها فاهمه
فاهر ساب شعرها
فاهر:يالا قومى غيرى هدومك عشان ننزل نفطر تحت وايك اشوفك بتبصى لحد من اخواتى مفهوم
شيماء:مفهوم
فاهر:قومى اخلصى
شيماء قامت وكانت بتبلس بصعوبها عشان دراعها وفاهر اقعد يتفرج عليها وبيضحك
شيماء بصتله باستغراب
فاهر:انتى عارفه انا بحب اشوف المراه بتتعذب دمعكم دى بالنسبة ليا زى مهدا اعصاب ههههه
شيماء:انا عملت اى لكل ده ارجوك طلقنى وسبنى فى حالى
فاهر:تؤتؤ ابدا انتى معملتيش حاجه عشان اعمل فيكى كل ده بس انتى شبهها بالظبط حتى فى الشكل والتصرفات
شيماء:شبه مين
فاهر:ملكيش دعوه وطلاق مفيش طلاق لو حصل اى مش عايز اسمع صوتك تانى يالا انجزى
شيماء:طيب ممكن تنادى لحد يلفلى الحجاب
فاهر:تعالى هنا
شيماء بصتله وخايفه ليضربها
فاهر:بقولك تعالى
شيماء رحتله لقت رفع ايده تحسبه هيضربها غمضت عيونها بخوف بس محستش بوجع على وشها فتحت عيونها لقت فاهر ماسك الحجاب وبيلفهولها
شيماء:انت بتعمل اى
فاهر:انتى شايفه اى مستحيل اسمح لحد انو يشوف شعرك حتى لو كان مين واقفى عدل بقا عشان اخلص
شيماء بصتله باعجاب واستغرب فضلت بصاله كده لحد مخلص
فاهر: خلاص خلصنا يالا
شيماء:ها
فاهر:بقولك يالا
شيماء:ماشى
فى الاسفل
يامن متيم مصعب الياس الجد قاعدين يفطروا
متيم:غريبه اى
إلياس:هى اى
متيم:الساعه بقت سبعه ونص وفاهر لسه منزلش
مصعب: معاك حق اول مره يعملها
يامن:هينزل دلوقتي
إلياس:اهو نزل
كلهم بصوا لقوا فاهر داخل هو وشيماء
فاهر: صباح الخير
شيماء بصوت خافت: صباح الخير
الجميع: صباح النور
عبدالرحمن:يالا اقعدوا افطروا
فاهر جنب عبدالرحمن من جهه اليمين وفى وشه مصعب وشيماء اقعدت جنب فاهر وجنبها الياس وفى وشها يامن
فاهر:اى اخبار الشغل
مصعب:كله تمام
فاهر:الوفد هيوصل امتا
مصعب:بكره أنشأ الله
فاهر:تمام الياس
الياس: ايوى
فاهر: عندك محاضرات كتير بكره ولا حاجه
إلياس:لا هى محاضره واحده
فاهر:تمام بكره تكون موجود فى الشركه
الياس:تمام
فاهر:يامن
يامن:ايوى
فاهر: يبقا تعال الشركه أنهارده عايزاك فى موضوع كده
يامن:ماشى
فاهر:وانت يا استاذ متيم يا حضره البشمهندس المحترم
متيم:استر يارب مش مطمن
شيماء كانت هتموت وتضحك على كلام متيم بس مسكت نفسها بالعافيه
فاهر:اى حكايه الصفقه اللى انت رهنت عليها دى
كلهم بصوا لمتيم
عبدالرحمن:رهان اى ده يا متيم
يامن:انت بتراهن
إلياس:متيم اتكلم
متيم: والله انتو فاهمين غلط
مصعب:فهمنا الصح
متيم:كل الحكايه أن فى واحد زميلى فى الجامعه اتحدانى انى اجهزلو فيلا خلال اسبوعين
الياس:وانت قبلت التحدى
متيم:مكنش ينفع ارفض
فاهر:أن خسرت التحدى ده هخليك تقعد اسبوعين فى العناية المركزة
متيم بخوف:لا انشاء الله هكسبوا
مصعب لسه هيتكلم بس فونه رن برقم غريب رد
مصعب:ايوى
: السلام عليكم
مصعب: والله السلام مين
: استاذ مصعب انا سما
مصعب:ثوانى
مصعب قام
يامن: فى اى
مصعب:مفيش حاجه ده اتصل شغل
الياس:اممم
مصعب سابهم ووقف بعيد عنهم شويه بحيث ميسمعوش
مصعب:فى اى يا سما
سما ببكاء:ارجوك ساعدني
مصعب بقلقك: فى اى انتى فين
سما:انا فى قسم الشرطة
مصعب بصدمه:اى لي
سما: ارجوك ساعدني
مصعب:قسم اى
سما:قسم ال…….
مصعب:طيب انا جاى حالا متقلقيش
سما:ماشى
مصعب قفل وطلع بسرعه من غير ما يرد على يامن واليأس
يامن:فى اى
فاهر باستغراب من تصرف مصعب:انا قايم شكل فى مشكله فى الشغل
الياس:اجى معاك
فاهر:لا خليك
فاهر مال على شيماء وبصوت واطي:خلصى فطارك وتطلعى اوضتك متخرجيش منها مفهوم
شيماء:مفهوم
فاهر سبها ومشى ويامن واليأس ومتيم طلعوا ورائه
عبدالرحمن:استحمليه يبنتى
شيماء:ها
عبدالرحمن:انا عارف ان التصرف مع فاهر صعب بس اللى حصل معه مكنش سهل خليكى جنبه غيريه لحد ما يرجع زى زمان
يارا جاءت قبل ما شيماء ترد
يارا: صباح الخير
عبدالرحمن+شيماء: صباح النور
يارا:عامل اى دلوقتي
عبد الرحمن: الحمدلله تمام اسبكم انا بقا اروح ارتاح ياريت يا يارا تطلعى تشوفى نواره
يارا باستغراب:مين نواره
عبد الرحمن:الست اللى فى الدور التالت
يارا:اها هى اسمها نواره
عبدالرحمن:اها وخدى شيماء معاكى
يارا:حاضر
عبدالرحمن:عن اذنكم
شيماء+يارا:اتفضل
عبدالرحمن مشى
يارا:ايدك عامله اى دلوقتي
شيماء: الحمد لله
يارا:يالا نطلع
شيماء: يالا
*******
فى كليه الطب
إلياس دخل وركن عربيته وراح يدور على لامار يطمن عليها وفضل يدور عليها وفى الاخر لقها قاعده مع منذر وواحده تانى أنصدم قرب منهم وسمعهم بيتكلموا
البنت:يابنت الذينها عملتوا كل ده
منذر:انا بردو استغربت من طريقه تفكيرها بس خدت حته دين علقه
لامار:معلش وهو صدق اخيرا
منذر:انا مش فاهم حاجه لحد دلوقتي
لامار:انا اقولك احنا عملنا تحدى عشان انا اخلى الياس يحبنى وعملنا كل حاجه وبعدها اتفقت معاك هههه وهو متخيل انى هلبس حجاب ده بيهزر هههههه
البنت:تفكير شيطانى فعلا
لامار:انا هعزمكم على حاجه بالمناسبة دى
منذر:بس بسرعه
لامار:حالا
لامار قامت ولفت لقت الياس واقف ورائها ومن نظاراته لا تبشر بالخير
يتبع………..
******
انتهى البارت التاسع من روايه أباطرة العشق بقلم المؤلفة الصغيرة نرمين جمال.