روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

بسم الله الرحمن الرحيم
البارت الاول من روايه أباطرة العشق#فى الصعيد فى سرايا عيله عابدين يجلس كلا من هاشم ومريم زوجته
مريم: وبعدين يا هاشم هنعمل اى
هاشم بتفكير:الحل الوحيد أن البنت دى تموت
مريم:يلهوى يا هاشم انت بتقول اى عايز تموت بنت اخوك
هاشم:هو ده احسن حل عشان الثروه ترجعلنا تانى
مريم:لاع يا هاشم كله الا الجتل احنا مش ناقصين فضايح
هاشم:امال اعمل اى هو ده احسن حل
مريم:لاع انا عندى حل تانى
هاشم:جولى امكن ينفعنا
مريم: نجوزها
هاشم:نجوزها مين
مريم:خالد ابنك
هاشم:انتى مجنونه يا مراه ولا اتخبلتى خالد ابنك متجوز واكبر منها بعشر سنين كمان
مريم: ومالو الشرع محلل اربعه وبكده الثروه ترجعلنا تانى
هاشم:ومرات ابنك خالد هتعملى معاها اى
مريم:ولا يهمك انت المهم تقنع خالد و سيب الباقى عليا انا
هاشم:تمام انا هروح اشوف خالد وهحاول اقنعوا
مريم:تمام
هاشم طلع ومريم دخلت جوه ومخدوش بالهم من اللى كان بيسمعهم
***********
فى الاعلى فى غرفه خالد
خالد كان بيلبس هدومه الباب اتفتح جامد
خالد بفزع:فى اى يا مراه فى حد يفتح الباب اكده
حنان: صحيح انك هتتجوز عليا
خالد:اى الكلام الماسخ ده على الصبح
حنان:رد عليا انت هتتجوز عليا بت عمك
خالد:لاع دانتى اتجننتى اى الكلام ده جيبها منين
حنان:سمعت امك و ابوك وهما بيتكلموا
خالد:هى حصلت أنك تتجسسى على امى وابوى دانتى اتجننتى رسمى اقسم بالله انى قررتيها تانى لاتجوز عليكى بدل الوحده تلاته
حنان:يعنى صح هتتجوز عليا
خالد:غورى من وشى كاتك البلاء
خالد سبها ومشى وهى قاعدت مكانها تعيط
حنان: بقا دى اخرتها يا خالد الحق من عليك الحق على اللى سحرلك والله لاسود عيشتها
***********
خالد طلع من الاوضه
خالد لنفسه: استغفر الله العظيم يارب منك لله يابوى يوم متجوزنى تجوزنى واحده مجنونه ربنا يسامحك كان زمانى متجوز بت عمى صحيح هى فين انا بقالى اسبوع ميشوفش أما اروح اشوفها واطمن عليها .
خالد راح عند الاوضه ودخل من غير ميخبط
دخل لاقى شيماء قاعده وسرحانه قرب منها
شيماء بفزع: أنت بتعمل اى هنا
خالد:بنت عمى حبيبتي جاي اطمن عليها
شيماء:انت ازاى تخش من غير متخبط
خالد:قولتلك جاي اطمن عليكي
شيماء:لا متتطمنش عليا وخليك فى حالك وياريت تحترم نفسك معايا والا قسمين بالله اعدلك واعلمك الربايه من تانى
خالد:لا والله على اخر زمن عيله زيك هى اللى تعلمني الربايه
شيماء:اها لا مكنش عجبك اوريك دلوقتي
خالد لسه هيرد تليفون رن
خالد:انا مش فاضي دلوقتي لما ارجع نشوف موضوع الربايه ده بعدين
شيماء:فى داهيه وياريت مترجع
خالد بصلها وضحك وطلع
شيماء:اى الإنسان الملزق ده كتك القرف
********
حنان طالعه من اوضتها جاءت تنزل شافت خالد طالع من اوضه شيماء
حنان:هى حصلت يا خالد بتخوني مع قليله الادب دى والله لوريها ام اشوف يانا يا هى انهارده
*******
شيماء قاعده لقت حنان دخله عليها
شيماء:هى زريبه كل واحد يدخل شوى اى القرف ده
حنان:خالد كان بيعمل اى هنا يا شيماء
شيماء:بقولك تلمى جوزك بدل ملمه مش ناقصه قرفكم انتو كمان
حنان:مالو جوزى مش انتى اللى بترمى بلكى عليه وعايزة تتجوزيه
شيماء:نعم يختى على اخر الزمن متجوزش الا العبيط ده دانا مستعده أعنس ولا انى اتجوزو كتك الهم انتى وهو يالا انقلعى كتكم بالقرف
حنان:ماشى يا شيماء يبنت على انا هوريكى
شيماء مسكتها من شعرها:لا بقولك اى اعرفى انتى بتكلمى مين انا هنا ست السرايا وكلكم خدامين عندى تحترمى نفسك أكده والا والله اطردكم بره يالا انقلعى
حنان :اه سيبى شعرى
شيماء سابت شعرها وبصتلها بقرف وهى قامت تجرى على بره
شيماء:بقا يا كلاب عايزين تموتونى وتورثونى والله لوريكم و يبقا ورونى هتورثونى ازاى
(شيماء هى كمان سمعت عمها ومرات عمها )
***************
فى القاهرة فى حى شعبى فى منزل بسيط
فاطمه: سما يالا عشان تفطرى
سما جاءت: صباح الخير على احلى اخت فى الدنيا
فاطمه:صباح الخير يا حبيبتي اقعدى افطرى
سما اقعدت
سما:امال جوزك فين
فاطمه: نزل
سما:ربنا يسهلها عليه
فاطمه:يارب
سما:طيب انا هنزل بقا عشان الحق الجامعه
فاطمه:كملى فطرك الأول
سما:خلاص فطرت الحمدلله سلام
فاطمه:سلام خلى بالك من نفسك
سما:حاضر
سما نزلت من البيت وماشيه وعماله تفكر
سما:اختى وجوز اختى هما اللى بيهتموا بيا ويصرفوا عليا انا لازم اساعدهم مينفعش اكون تقيله عليهم طيب اعمل اى لاقيتها ادور على شغل بس والجامعة يبقا اخد من واحده من صحابى المحاضرات المهم انهارده اروح ادور ادور فين بقا ادور فى الشركات الكبيره الاول
سما وهى ماشيه شافت جامع وقفت عندها واقعدت تدعى ربنا انو يسهلها عليها وتلاقى شغل
************
فى الاحياء الراقيه
فى شقه الاستاذ حمدى المحامى
حمدى قاعد بيفطر مع مراته
حمدى:امال فين لامار
كريمه:بتلبس و جايه
حمدى:ماشى
شويه ولامار جاءت
لامار: صباح الخير
حمدى+كريمه: صباح النور يا حبيبتي
حمدى:تعالى افطرى
لامار:معلش يا بابى عندى محاضره بدرى لازم الحقها
حمدى:ماشى يا حبيبتي روحى
لامار: سلام
حمدى:سلام
لامار مشت كريمه بصت لحمدى بحزن
حمدى:فى اى يا كريمه مالك
كريمه: لامار بايظه اوى
حمدى:مالها بس
كريمه:انت مش شايف لابسها كلوا قصير وضيق انا عمري مشفتها بتصلى نفسى تتحجب وتعرف ربنا بقا
حمدى:انا السبب انا اللى خليتها كده
كريمه:عشان خاطرى يا حمدى تكلمها قبل مضيع مننا عشان خاطرى
حمدى:حاضر هكلمها أنشأ الله اول مترجع من الجامعه
كريمه: انا عايزة اعرف أن اللى بتعمله غلط لازم تفوق لنفسها بقا
حمدى:حاضر يا كريمه هكلمها وربنا يستر
***************
فى قصر البديري
على طاوله الافطار
يجلس عبدالرحمن البديري فى مقدمه الطاوله بجوارها من الناحية الشمال فاهر وبجانبه مصعب وعلى الناحية المين يامن ومتيم واليأس
عبدالرحمن:بسم الله الرحمن الرحيم يالا اتفضلوا افطروا يا ولاد
بدا الجميع بالافطار
عبدالرحمن:اى اخبار الشغل يا ولاد
فاهر:كلوا تمام مستنين حضرتك ترجع بس
عبدالرحمن:لا انا راحت عليا خلاص
يامن:قصدك اى يا جدو
عبدالرحمن:انتو اللى هديرو كل حاجه وانا هقعد ارقبكم بس لحد متعقلوا وتقرروا تتجوزو
فاهر بعصبية:جدى
عبدالرحمن:فى اى يا فاهر دى سنه الحياه يبنى وبعدين مش لازم اللى حصل مع احمد يحصل معاكم يبنى مش كل الناس زى بعض انت ازاى بتصلى وتقرا قرآن وبتكره النساء
فاهر: الحكايه خلصت انا مش هتجوز ياريت حضرتك تنسى الحكايه دى عن اذنك
فاهر قام
عبدالرحمن:وانتو يا بشوات
مصعب:انا معنديش مانع انى اتجوز ي جدى بس تكون متحجبه حجاب كامل
عبدالرحمن:يبقا مش هتتجوزا
يامن:وانا رأى زى مصعب
متيم:وانا
إلياس:وانا
عبدالرحمن:يبقا مش هتتجوزوا انا قايم دانتو عيال مريضه
عبدالرحمن قام
مصعب:يالا كل واحد على شغله
إلياس:طيب
*************
فى كليه الطب
لامار قاعده مع صحابه بيتكلموا وبيهزروا مع بعض
ميرا:اوبا شوف الحلو اللى هناك ده
لامار:مين ده
ميرا:ده دكتور إلياس البديرى
لامار:حلو بس مش اوى
ميرا:يشيخه قصدك انك متقدريش توقعيه
لامار:لا اقدر
ميرا:ورينا شاطرتك
لامار:ماشى استنى وهتشوفى
ميرا:ماشى
لامار رايحه ناحيه الياس
الياس كان واقف بيتكلموا فى الفون خلص ولسه هيمشى
:لو سمحت دكتور إلياس
الياس لف شاف واحده حلو جدا لابسها بنطلون جينز ضيق وعليه تيشرت قصير وفارده شعرها بئسا
إلياس دون أن ينظر إليها:ايوى
لامار:حضرتك فاضى
إلياس:لي
لامار:كنت بفكر اعزم حضرتك على قهوه
إلياس رفع رأسها وبصلها بقرف:حد قالك انى فاتحين فى الجامعه كباريه متحترمى نفسك ومتنسيش انى دكتورك انتى واحده مش محترمه اصلا
إلياس سبها ومشى
لامار لسه واقفه مكانه مصدومه مش مصدقه دى اول مره حد يرفضها ويكلمها كده
:العسل واقف زعلان لي
لامار لفت لقت شخص اول مره تشوفه
لامار:مين حضرتك
:انا منذر دكتور جديد هنا
لامار:اهلا بحضرتك
منذر:شوفتك واقفه لوحدك قولت اعزمك على قهوه تسمحيلى
لامار:اها طبعا
منذر:اتفضلى معايا
لامار راحت معه ومخدتش بالها من اللى واقف ورائها
إلياس كان راجع عشان يعتذرلها حاس انو زودها معها فى الكلام وسمع اللى حصل بينها وبين منذر
الياس:زباله
بعد نص ساعه
لامار اتاخرت على محاضرتها ودخلت المدرج جرى ولسوء حظها الدكتور إللى كان عليها هو إلياس
لامار داخلها بتنهج
لامار:انا اسفه والله يا دكتور اخر مره
إلياس بغضب:اتفضلى يا ابله على مكانك وبعد كده لما تحبى يبقا حبى بره الجامعه مش ناقصين قرف
لامار عيونها دمعت كلامو جرحها
إلياس:اتفضلى مكانك
لامار مشت اقعدت مكانها
واليأس كمل شرح
*************
فى كليه الهندسه
متيم قاعد وماسك ورق فى ايده
:حتى هنا بتشتغل
متيم لف لاقى رحيم
متيم:اعمل اى البركه فى فاهر
رحيم:تصدق واحشنى اوى بقالى فتره مش بشوفوا معرفش عامل اى
متيم: الحمدلله هو كويس بس انت اللي مختفى فين كده
رحيم بحزن:الشغل وخدنى اوى
متيم:فى اى مالك انت كويس
رحيم:اهو الحمدلله
متيم:هعمل نفسى مصدق المهم اى رايك تيجى تقعد معانا انهارده بليل هنتجمع
رحيم: خلاص ماشى نتقابل بليل
متيم:بالحق انت كنت جاى الجامعه لي
رحيم:كنت جاى اشوف دكتور صحبى و لقيتك قاعد هنا
متيم:اممم ماشى
رحيم: الضهر قرب يأذن تعال نروح نصلى
متيم:اها يالا
************
فى مكتب يامن
يامن قاعد وماسك ورق قضيه فى ايده الباب خبط
يامن:ادخل
السكرتير: صباح الخير يامن بيه
يامن: صباح النور على الرغم أن الضهر هياذن كمان ربع ساعة بس مش مهم فى مواعيد انهارده
السكرتير:لا يا فندم بس فى واحده بره مصره أنها تشوف حضرتك
يامن:واحده مين
السكرتير:مش راضيه تقول اسمها يا فندم
يامن:طيب خليها تدخل وهتلى قهوه
السكرتير:طيب يا فندم
يامن:اسمع بعد ماهى تدخل تخلى الباب مفتوح
السكرتير:حاضر
يامن:اتفضل انت بقا
السكرتير طلع وشويه ودخلت واحده
يامن بص عليها استغرب واستغرب اكتر لما شافها هى اللى بتخلى الباب مفتوح بعد مدخلت
يامن بصلها باعجاب وخصوصا أن هى كانت محجبه ويدوب بس وشها اللى باين و بصها فى الارض
يامن:اتفضلى
المراه: شكرا
يامن:اى نوع القضيه
المراه:خيانه
اول ما قالت الكلمه دى يامن افتكر حاجه خليته هينفجر من شده غضبه
يامن بمحاولة التمسك بعصبها:اى نوعها
المراه:اولا انا عارفه أن حضرتك مضايق عشان متوقع أن الخيانه دايما من الست ثانيا عارفه انك هترفض القضيه
يامن اعجب بتفكرها:ولما انتى عارفه انى هرفض القضية جيالى لي
المراه:عندى امل انك تقبلها وترجعلى حقى
يامن:اى نوع الخيانه
المراه: زوجى يخونى
يامن:لي مطلبتيش الطلاق طلاما عارفه أنو بيخونك
المراه:هو بيخونى قدام عنيا
يامن:اى طيب كنت المفروض تطلبى الطلاق تعملى اى حاجه تطلبى من أهلك يدخلوا
المراه: زوجى يخوني بامر من امى
يامن بصدمه:نعم ازاى انتى متاكده من كلامك ده
المراه:و هكدب لي انا مستعده احكيلك الحكايه كلها وغير انو بيخونى ببضربنى وبيعملنى زى الخدامه انا عايزة اطلق عايزة حريتى
يامن:دى قضيه غريبه ازاى جوزك يخونك بامر من امك .
المراه لسه هتتكلم الضهر إذن
المراه:اتفضل قوم صلى واسفه لو عطلت حضرتك
يامن:استنى فى مكان بره تقدرى تصلى فيه انا هروح اصلى فى الجامع واجى وهاجى وتحكيلى قضيتك انا هقبلها وهرجعلك حقك بس بعد ما اسمع
المراه بفرحه: بجد
يامن:اها بجد اتفضلى روحى صلى
المراه:ماشى
يتبع. …………….
***********
انتهى الجزء الاول من البارت الاول.بقلم المؤلفة الصغيرة نرمين جمال.