روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

البارت السابع من روايه أباطرة العشق # فى القاهرة فى شركه متيم
متيم قاعد وماسك ورق الباب خبط
متيم:ادخل
السكرتير:متيم بيه
متيم:فى اى
السكرتير:فى واحده بتقول انها من كليه الصحافة والإعلام وحابه تقابلك
متيم:فى اى مواعيد دلوقتي
السكرتير:لا يا فندم
متيم:طيب داخلها وجبلنا اتنين قهوه
السكرتير:تمام يا فندم
السكرتير طلع وشويه ودخلت واحده لبسها بنطلون جينز ضيق وعليه تيشرت قصير خالص وشعرها احمر
متيم:انتى
البنت:انت
متيم:اتفضلى وانا اسف مره تانى
ايلاف: خلاص حصل خير
متيم:اتفضلى اقعدى
ايلاف اقعدت ط
متيم: خير فى حاجة ولا اى
ايلاف: بصراحه عندنا فى الجامعه فى مسابقه بتتكلم عن انى اقابل شخص مشهور في البلد
متيم:طيب وانا اى علاقتى بده كلو
ايلاف:دانتا أساس العلاقه كلها
متيم:نعم
ايلاف:قصدى انك من عيله البديرى وانت وأخواتك بالنسبه للبنات أمراء
متيم بحده:هو حضرتك جايه هنا عشان تتكلمى عن شكلى انا واخواتى
ايلاف اضيقت من طريقه كلامه:لا جايه اعمل لقاء صحفي مع حضرتك
متيم:هيكون إلقاء عباره عن اى
ايلاف:هسالك كام سؤال عن حياتك الشخصية لو معندكذ مانع طبعا وحياتك العمليه لو معندكش مانع طبعا
متيم:لا معنديش مانع بكره الساعه خمسه كويس
ايلاف: مينفعش دلوقتي
متيم:انا مش فاضى ليكى انتى ومقابلتك انا عندى شغل واظن قولت بكره الساعه خمسه كويس خمسه بالدقيقة تكونى هنا كويس ليكى ولا نلغى الموعد احسن
ايلاف:لا كويس اوى اشوفك بكره أنشأ الله عن اذنك
متيم:اتفضلى
ايلاف طلعت وهى ماشيه عماله تكلم نفسها
ايلاف: والله واحد مغرور فى حد يتكلم مع بنت كده قليل الذوق وقال اى انا مش فاضى ليكى انتى ومقابلتك أنشأ الله شغلك كلو هيخرب انا نقيت عليكى خلاص مغرور طريقه زباله فى الكلام ازاى هستحملوا الحمدلله انى مش أخته ولا امه دانا فى رحمه
ايلاف طلعت من الشركه
********
فى شركه البديرى
مصعب دخل الشركه لقى سما بتتكلم مع حد فى الفون وفضل واقف ميعرفش لي وسمعها وهى بتتكلم
سما:يا فاطمه افهمى اولا بيتك بعيد عن جامعتى اوى وبعدين لقيت واحده صحبتى عايشه لوحدها هروح اعيش معاها بيتها قريب من الجامعه والله هكون كويسه متقلقيش عليا ماشى حاضر يبقا اجى اطمن عليكى سلام بقا
سما قفلت و بصت لقت مصعب واقف قدامها
مصعب: صباح الخير
سما: صباح النور يا فندم
مصعب:هتيلى ورق الصفقات الجديدة على مكتبى
سما:حاضر يا فندم
مصعب دخل مكتبه وشويه وسما دخلت ومعاها الملفات وتعابير وشها حزينه اوى
مصعب:فى اى
سما:مفيش يا فندم
مصعب:لا فيه مالك فى اى
سما:هو انا محتاجه سلفه من الشركه ووتخصم من مرتبى ينفع ولا اى
مصعب: خلصى شغلك و انتى ماشيه عدى على الشئون الماليه وخدى اللى انتى عايزاها
سما:شكرا اوى يا فندم
مصعب:العفو تقدرى تروحى تشوفى شغلك
سما:عن اذنك
مصعب:اتفضلى
********
فى فيلا منذر
منذر دخل وهو بينزف ومش قادر يمشى وكان مفيش حد فى البيت الا نورهان شافتو وطلعت تجرى عليه
نورهان:اى اللى عمل فيك كده
منذر:اسكتى مش ناقص صداع يا تساعدينى يا تمشى وانا هساعد نفسى
نورهان:تعال معايا
منذر سند عليها وهى حاولت تسنده لحد اقرب مقعد واقعدت منذر وسابتو ومشت منذر فكر انها سابتو ومشت اتفاجا لما لقها راجعه تاني وفى ايده علبه الاسعاف الأولية
نورهان:حاول تعدل نفسك عشان حطلك المطهر
منذر عدل نفسه وسابها تعمل اللى هى عايزاها وكان مستغرب هى المفروض تخاف منه بعد اللى حصل
نورهان:خلصت يالا قوم معايا
منذر:على فين
نورهان:تطلع اوضتك تسريح شويه
منذر:طيب
منذر جه يوم حس بوجع فى جسمه وكان هيقع نورهان سندته
نورهان:أسند عليا لحد فوق
منذر:طيب
منذر سند عليها لحد اوضتها
نورهان دخلته اوضته وساعدته أنه يرقد وغطته
نورهان:عايز حاجه تانى
منذر:لي بتعملى كده مش خايفه منى واحنا لوحدنا هنا
نورهان:هو المفروض اكون خايفه بس انا مش خايفه معرفش لي وكمان متاكده انك مش ها تأذينى متاكده من ده وبعدين احنا مش لوحدنا ربنا موجود معانا ولا اى عايز حاجه بقا قبل مطلع
منذر:ممكن تقريلى شويه قران قبل منام ولا عندك مانع
نورهان بفرحه:لا طبعا هروح اجيب المصحف و اجى
منذر:ماشى
نورهان طلعت من الاوضه جرى ورجعت بعد دقيقتين
منذر: سريعه اوى
نورهان:طبعا
منذر:طيب يالا اقرى
نورهان:﴿بسم الله الرحمن الرحيم٭ آلم ذلك الكتب لا ريب فيه هدى للمتقين الذين يؤمنون بالغيب ويقيمون الصلوه ومما رزقنهم ينفقون والذين يؤمنون بما أنزل إليك وما أنزل من قبلك و بالاخرة هم يوقنون أولئك على هدى من ربهم و أولئك هم المفلحون ﴾صدق الله العظيم.
نورهان سكت المصحف وبصت على منذر لقته نايم
نورهان:نفسى تتغير بقا تصبح على خير
وسابته وسكت عليه الباب ومشت
******
فى الصحراء الغربية
رحيم خلص شغله وكان راجع اوضته شاف نرمين واقفه بتشتغل وقف يتفرج عليها ومن حركته فهم أنها دايخه أو تعبانه وكانت هتقع بس رحيم لحقها قبل متقع واغمى عليها وشالها وودها اوضته وطلب دكتور يجى بسرعة وبعد ربع ساعة الدكتور جه وكشف عليها
رحيم:خير يا دكتور هى مالها
الدكتور:هى كويسه بس لازم ترتاح كويس عشان اللى
:انا كويسه خلاص شكرا يا دكتور تقدر تفضل
الدكتور:طيب عن اذنكم
الدكتور مشى
نرمين قامت من مكانها دايخه
رحيم: خليكى مكانك ليجرالك حاجه
نرمين:انا كويسه شكرا على اللى انت عملته
رحيم:العفو المهم دلوقتي لازم ترتاحى
نرمين:أنشأ الله عن اذنك
رحيم: تحب اوصلك لاوضتك
نرمين:لو شكرا انا هعرف اروح لوحدى
رحيم:ماشى
نرمين مشت
رحيم:صاحبه الماضى الغريب و العيون السوداء انا من سيكتشفك يا صاحبه العيون السوداء
********
فى قصر البديري
إلياس ويامن ومتيم ومصعب قاعدين
الياس:هى مين اللى انا شوفتها من شويه دى
مصعب:مش دى نفس البنت بتاع الصبح
متيم:اها هى
الياس: هى مين مش فاهم
يامن:دى واحده انا خبطها امبارح وجبتها هنا وعرفت انها يتيمه وملهاش حد فقولتلها تخليها هنا وتشتغل ممرضه لجدو
مصعب:اممممم هى متعلمه بقا
يامن:اها كانت فى تمريض
إلياس:لو هتقدر تهتم بجدو حلو تفضل مقدرتش مش عايز اشوفها هنا تانى مفهوم
يامن:مفهوم
يارا كانت واقفه وسمعتهم
إلياس خد باله أنها واقفه
إلياس بحده:انتى بتعملى اى
مصعب: فى اى يا الياس براحه عليها شوى مش كده
متيم:فى حاجه
يارا:انا كنت جايه اقولكم أن الجد صحته مش كويسة ابدا
الياس:يعنى اى جدو مالو
يارا:ممكن حضرتك تهدأ عشان اعرف اشرحلك
متيم:اتفضلى اتكلمى
يارا:الجد لما بيزعل مبيتكلمش وبيكتم جوه وده غلط اوى وبسبب ده الضغط الدم عنده عالى جدا وكمان لو فضل الحال كده ممكن يودى لجلطه أو صدمه عصبية
متيم:اى
يامن:طيب والحل دلوقتي
الياس:انا هطلب دكتور حالا
يارا:ملوش داعى هو كويس دلوقتي بس اهم حاجه ليه الراحه لازم يرتاح وبلاش العصبيه
مصعب:تمام شكرا
يارا :العفو ده شغلي
يامن لاحظ أن مصعب بيبص ليارا باعجاب
يامن بحده:مش خلصتي شغلك يالا اتفضلى روحى شوفى جدو مش عايزاك تسبيه لوحده ابدا
يارا بحرج:عن اذنكم
يارا مشت
مصعب:فى اى انت كمان براحه عليها مش كده
متيم:براحه مش كده هى ملهاش ذنب عشان تكلموها كده
يامن:وانت بدافع عنها لي
متيم: ولا بدافع ولا بتنيل انا هسكت خالص
مصعب:بس بقا فاهر قرب يوصل
الياس:تمام
********
امام قصر البديري فاهر وصل ونزل من العربيه وشيماء نزلت معه
قاهر:هندخل جوه مش عايزاك تنطقى بحرف مع اى حد من اللى جوه مفهوم
شيماء مردتش عليه
فاهر:بصى يا بنت الحلال طلاق مش هطلق مش منى حبى ليكى لا طبعا ده بس عشان تتعلمى ازاى تتكلمى معايا مفهوم وهنستحمل بعض لحد ما ربنا ياخدك وارتاح وطول منتى عايشه هنا وفى القصر ده و معايا مش عايز اشوفك بتتكلمى مع حد خالص وبالنسبة لنص شعرك اللى باين ده شيماء حطت أيدها على شعرها وفاهر شدلها الطرحه لقدام
فاهر:أن بأن تانى وعد منى ليكى انى هخليه مش موجود خالص مفهوم ومفيش خروج لاى مكان بدون اذنى مفهوم
شيماء:انت لي بتعمل معايا كده
فاهر:عشان تتكلمى معايا حلو بعد كده مستنيش انا مين يالا ادخلى قدامى
شيماء دخلت مع فاهر لقت القصر كبير اوى دخلوا اوضه كان موجود فيها رجل عجوز وجنبيه واحده وفيه اربع شباب قاعدين واول ما شافوا فاهر وقفوا
إلياس: حمدالله على السلامه
مصعب: حمدالله على السلامه
متيم:واحشنا اوى والله
يامن: حمدالله على السلامه
فاهر: الله يسلمكم
عبدالرحمن الجد:مين دى يا فاهر
كلهم بصوا على شيماء اللى كانت واقفه وراء فاهر
فاهر:مراتى
كل فى صوت واحد:اى !!!!!!!!!!!!!
*******
انتهى البارت السابع من روايه أباطرة العشق بقلم المؤلفة الصغيرة نرمين جمال.