روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

بسم الله الرحمن الرحيم﴾
البارت الخامس من روايه أباطرة العشق#سما طلعت البيت لقت محمود قاعد مستنيها
محمود:كنتى فين لحد دلوقتي
سما بكدب وتوتر:كنت فى الجامعه
محمود:لحد دلوقتي
سما:اها كان عندى محاضرات كتير
محمود: والمحاضرات دى هى انك تخلى واحد يوصلك لحد البيت
سما:ها
محمود: والله اعلم كنتوا فين ولا بتعملوا اى
سما:لا طبعا انت فاهم غلط محصلش حاجه
محمود:واى اللى يخلينى اصدق بكره المنطقه كلها هتتكلم علينا واحنا مش ناقصين ومش هستنا انو حد يوجهلنا حاجه
سما:انت قصدك اى
محمود:قصدى انى انا بقيت مش قادر اصرف عليكى وعلى اختك فى نفس الوقت وكمان اختك حامل انا هصرف عليكم منين
سما:انت بتتكلم بجد
محمود:بكره الصبح تشوفيلك مكان تقعدى فيه كلامى مفهوم
محمود خلص كلامه وسابها ومشى وسما اقعدت مكانها تبكى مش عارفه تروح فين ومره واحده قامت ولمت حاجات ونزلت من البيت وهى مش عارفه هى هتروح فين وفضلت ماشيه فى الشارع والوقت اتاخر وافتكرت أن معاها سلسله دهب ومشت لأقرب محل دهب ورحتلو
سما: الحمدلله انو لسه فاتح
ودخلت وباعت سلسلتها وراحت لأقرب فندق منها وحجزت اوضه واقعدت فيها
سما:انا لازم اشوف حل الفلوس اللى معايا تكفينى اسبوع واحد بس غير الجامعه يارب اعمل اى انا لازم الاقى حل لقتها انا بكره اخد سلفه من الشركه وربنا يستر ويوافقو
*********
فى فيلا منذر فى اوضه نورهان
نورهان قاعده بتتكلم في الفون
نورهان: يخربيتك ازاى عملتى كده
نرمين:عيب عليكى يا بنتى دانا اعجبك اوى
نورهان: هههه باين يختى مش محتاجه كلام هههه
نرمين:المهم انتى صاحيه لحد دلوقتي لي
نورهان:اصل
نرمين: خلاص فهمت مستنيه وهو كالعادة هو سهران بره مع واحده يبنتى بلاش اللى انتى هتعمليه بلاش عشان خاطرى بلاش
نورهان:نرمين انا عندى امل انو يتغير ولو متغيرش هلغى كل حاجه
نرمين:اتاكدي انك هتلغى
نورهان:امكن منذر يتغير
نرمين:دانتى بتحلمى لو كان عايز يتغير كان اتغير من زمان
نورهان:يستى نسبها على ربنا وهو أنشأ الله هيتغير
نرمين: بلاش تدى نفسك امال كتير عشان متنصدميش فى الاخر وقلبك يوجعك
نورهان:بقولك سلام دلوقتي عشان شكل منذر جه
نرمين:ماشى سلام هكلمك بكره
نورهان:ماشى بأى
نرمين:بأى
نورهان قفلت وطلعت تشوف فى اى لقت منذر داخل وكان باين عليه انو سكران على الاخر راحت عنده
نورهان:منذر انت كويس
منذر بتوهان:كوكو انتى اى اللى جابك هنا انا مش لسه سايبك
نورهان: كوكو؟!!مين كوكو
منذر:اى يا كوكو نسيتى الوقت اللى قضنه مع بعض
نورهان:انا مش كوكو
منذر:هههه وانا بقول بردو مستحيل تكونى كوكو كوكو مش حلوه كده المهم انتى مين يا حلوه ولا اقولك مش عايز اعرف اسمك اى رايك نقضى وقت مع بعض واديلك اللى انتى عايزاها
نورهان ادتلو كف
نورهان ببكاء:انت ازاى كده انا بكرهك
وسابتو ومشت
منذر:انا هدفعكم تمن الكف ده غالى اوى
(معلومه منذر مكنش سكران اصلا وكان بيمثلى)
منذر دخل اوضته :الغبيه كنت هقضى معاها شويه وقت وهى فى الاخر تضربنى ماشى يا نورهان انتى ولامار هدفعكم التمن حياتكم و هشوف يانا يا انتو هههههههه المهم دلوقتي لازم الاقى حل انفذ بيه اللى فى دماغى الاول نبدا مع لامار الغبيه انا هوريها أنها رخيصه أقل ما يقال عنها رخيصه وتورينى ازاى هتفلت من تحت ايدى ولنا لقاء خد مع العلم الاستاذه دكتورة المستقبل لامار بنت المحامى الشهير حمدى هههههههه دمار مستقبلها على أيدى ههههههههه
**********
بعد صلاه الفجر في الصحراء الغربية
فى اوضه رحيم
رحيم خلص صلاه واقعد قرأ قران شويه وبعدها غير هدومه وطلع يقعد في الهواء شوي وطلع من الاوضه ومشى شويه وبعدها لمح بنت واقفه وشعرها طاير فى الجو كانت شبه الأميرات بشعرها الطويل الاسود
رحيم:بسم الله مشاء الله
البنت لفت
رحيم:هو انتى
نرمين:انت وغطت شعرها بسرعه
رحيم:انتى بتعملى اى هنا فى وقت زى ده وبعدين لو انتى مش محجبه ياريت يعنى تبطلى تقلى من قيمه الحجاب مش قدامنا محترمه ولبسها ومن وراء واحده الله واعلم اى حكايتها
نرمين:بس اخرس اولا انا محجبه ومش بقل من كيمه الحجاب ولا حاجه وثانيا انا خلعتو عشان عارفه أن فى الوقت ده محدش بيكون صاحى ولو كنت اعرف انك صاحى مكنتش خلعتو وياريت حضرتك تبطل تحكم على الناس من الشكل عشان متخسرش كل حاجه عن اذنك
وسابتو ومشت
********
صباح اليوم التالي فى قصر البديري
مصعب نزل من اوضته لاقى الياس قاعد لوحده
مصعب: صباح الخير قاعد لوحدك لي
إلياس: صباح النور متيم كان قاعد معايا بس طلع فوق
مصعب:فوق فين
الياس بعصبية:عندها
مصعب:الياس وبعدين متنساش أن دى
الياس:اوع اتكلم ارجوك انا ماشى
إلياس قام ولسه هيمشى
مصعب:الياس استنا اقعد
إلياس اقعد تانى
مصعب:انا عارفه أن اللى حصل حاجه صعبه بس بردو احنا بشر والبشر بتغلط
الياس:مرتين نفس الغلط نفس الغلط مرتين ودلوقتي شوف حياتنا جدو طول الوقت قاعد لوحده ونادرا لما نشوفوا انا عارف انو تعبان وبيموت بالبطاء وانت ويامن كان اى ذنبكم فى كل ده وانا كان اى ذنبى ولا فاهر اللى ببكره جنس النساء ومش طايق يشوف واحده منهم ولا متيم اللى اتحرم من حاجات كتير فى سن صغير هتقولى متيم ناقصه اى هو ممكن ميكونش بيبان عليه بس مش عايز حد يشفق عليه كل ده بسببها هى ربنا ياخدها ونرتاح منها بس وعد مش هتطلع من هنا الا وهى جثه
إلياس ساب مصعب ومشى
مصعب: حياتنا كلها ادمرت بسببها منها لله
*******
فى الاعلى
متيم فتح الباب ودخل واقعد قدام المراه
متيم:لي عملت كل ده لي حرام عليكى
المراه بصتلو وساكته مبتردش
:مفيش فايده يا متيم يالا
متيم لف لاقى مصعب واقف عند الباب
متيم قام وطلع معه وسكوا الباب
المراه اول مطلعوا انفجرت في البكاء
المراه:يارب انا عارفه انى غلطت سامحني يارب
******
خارج الغرفه
مصعب:هو يامن فين مشوفتوش
متيم:يامن احتمال يكون في اوضته بيشوف البنت فاقت ولا لسه
مصعب:بنت مين
متيم:اى ده هو انت معرفتش اللى حصل
مصعب:هو اى اللى حصل
متيم:تعال احكيلك
مصعب: قول
متيم حكالها اللى حصل امبارح
مصعب:كل ده حصل وانا معرفش حاجه
متيم:منتا جيت متاخر
مصعب:طيب تعال نشوف
متيم:يالا
مصعب خد متيم وراحوا اوضه يامن يشوف اى اللى هيحصل
********
فى القاهرة فى الجامعه الياس راح الجامعه ودخل وبدأ المحاضرة ودور على لامار ملقهاش موجوده خلص المحاضرة بسرعه وطلع ودور عليها فى الجامعه ملقهاش دور في كل مكان ملقهاش قلق عليها ميعرفش لي كان قلقان عليها اوى وخايف ليكون جرالها حاجه واستغرب من نفسه اوى عشان دى اول مره يقلق على حد كده و خصوصا أن الحد ده بنت متخيلش انو هيجى يوم والحد ده هيكون بنت وقرر انو يتصل بيها رغم انو عارف انو مينفعش يتصل بيها دور على واحده من صحابها وجاب الرقم منها واتصل بيها بس لونه مقفل قلق جامد عليها
الياس قاعد في مكتبه قلقان ومره واحده فونه رن برقم لامار رد بسرعه
إلياس:الو
:الحقنى عاااااااااا
**********
فى الصعيد
فى اوضه شيماء
شيماء لمت حاجاتها واستعدت عشان تهرب وهى نازله شافتها حنان
حنان:انتى رايحه فين واى الشنطه دى
شيماء:مفيش وقت اشرحلك بس عايزة اقولك حاجه خالد ليكى وانا عمري مفكرت فيه خليكى جنبه خليه يحبك و اوع تسبيه سلام اشوفك على خير
حنان:انتى هتهربى
شيماء:اها
حنان:طيب اطلعى من الباب اللى وراء مفيش حد عنده
شيماء:شكرا
حنان:العفو
شيماء نزلت وطلعت من الباب اللى وراء وطلعت من السرايا كلها ومشت بعيد عنها ووصلت عند الطريق الرئيسي
شيماء:لازم الاقى حاجه اركبها لحد مصر وأشوف هعمل اى
وفى نفس الوقت فاهر كان معدى وشافها وعرفها
فاهر:مش دى نفس البنت اللى شافتها قبل كده اها هى جاءت لقدرها
فاهر وصل لعندها وشيماء مخدتش بالها انو هو وشورتلو عشان يقف
فاهر وقف ونزل
شيماء اول مشافتو:هو انت
فاهر بابتسامة:أها انا
شيماء:يالا امشى مش عايزة منك حاجه
فاهر:انتى ليكى عندى حاجه لازم ارجعهالك
شيماء: حاجه اى ولسه هتكمل كلامها فاهر ضربها كف
فاهر:ده عشان بعد كده تتكلمى معايا كويس
شيماء حطت أيدها على خدها دى اول مره حد يضربها كف أو يمد ايده عليها
شيماء:انت مجنون ازاى تمد ايدك عليا انت انجننت انت مش راجل اصلا اوع تحسب نفسك راجل دانت حته عيل ولا راح ولا جه وعمال تترسم عشان العربية دى انت واحد زباله ازاى تمد ايدك عليا يالا يا عيل انت مستحيل تكون راجل عشان تمد ايدك على واحده اضعف منك كتك القرف
وجاءت تمشى فاهر مسك أيدها وبصوت مخيف:انا مش راجل ماشى انا هوريكى مين الراجل
شيماء:ها
ولسه هتتكلم فاهر خبطهل على رأسها اغمى عليها
*******
انتهى البارت الخامس من روايه أباطرة العشق بقلم المؤلفة الصغيرة نرمين جمال.