روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾
البارت الواحد والعشرين من روايه أباطرة العشق##فى لندن
فى أحد أكبر المستشفيات في لندن
شيماء قامت من النوم وهى ماسكه راسها
شيماء:اها يا راسى بتوجعنى اوى هو اى اللى حصل انا فين
فاهر: حمد الله على السلامه
شيماء باستغراب من كلامه:اى؟؟
وحطت أيدها على رأسها تانى حست أن راسها متجمده كان فى مرايا فى الأوضه شيماء بصت فيها لقت راسها مربوطه استغربت اوى وسؤال واحد يدور في رأسه هو اى اللى حصل واى اللى جابها هنا وهى مش فاكره حاجه لي
فاهر: متقلقيش محصلكيش حاجه
شيماء:ها
فاهر:مش انتى دلوقتي بتفكرى اى اللى حصلك واى اللى جابك هنا ولي مش فاكره حاجه
شيماء بصتله باستغراب وصدمه:عرفت ازاى انى بفكر فى ده
فاهر:بيان عليكى اوى المهم انا لما ادتلك على العصير كان فيه منوم عشان اخليكى تنامى عشان كنت عارف انه من غيره مش هتعرفى تنامى وبعدين شلتك وجبتك هنا واتعملك عمليه
شيماء باستغراب:عمليه اى
فاهر: زرع شعر
شيماء:اى؟؟!!!!!!!
فاهر: الحمدلله العمليه نجحت وخلال اسبوع شعرك هيرجع طبيعي زى الاول وانا حبيت اعملهالك هنا عشان هنا ضمان اكتر عن مصر
شيماء:لي
فاهر:هو اى اللى لي
شيماء: لي عملت كده
فاهر اقعد قدامها وبسخريه:أصله بصراحه مينفعش مرات فاهر البديري تكون من غير شعر
شيماء حست بالإهانة اوى وكان نفسها تعيط
فاهر: مينفعش مرات فاهر البديري واحده من غير شعر ولا انتى اى رايك
شيماء:منا بقيت كده بسببك
فاهر:ششش اخرسى يالا خدى علاجك وارتاحى عشان هنرجع مصر بكره ومش عايز دوشه كتير
وسابها وطلع اول مطلع شيماء فضلت تعيط
شيماء ببكاء:يارب لي كده هو جيبنى هنا عشان يهنئ يارب
*********
فى مصر فى الصعيد فى سرايا هاشم
خالد رجع من بره لاقى فريده قاعده سرحانه
خالد:سلام عليكم
فريده خدت بالها أنو خالد رجع
فريده: وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
خالد:لسه صاحيه لي
فريده:مش جيلى نوم
خالد:اممم طيب ينفع اقعد معاكى شويه
فريده:اها طبعا
خالد اقعد قدامها
خالد:فريده كنت عايز اقولك حاجه
فريده باستغراب:حاجه اى
خالد:انتى أنهارده كنتى واقفه شبه نايمه كان باين انك فى عالم تانى وعماله تقولى كلام مش مفهوم
فريده باستغراب:كلام اى
خالد:كنتى عماله تقولى نار حاجه زى كده
فريده بصت لخالد باستغراب وصدمه بس متكلمتش
خالد:فى اى هو فى حاجه انتى مخبيها عليا
فريده:لا مفيش حاجه بس انا مش عارفه لي بيحصل معايا كده
خالد:يعنى دى اول مره يحصل معاكى كده
فريده:لا دى خمس مره يحصل معايا كده
خالد:طيب لي مروحتيش لدكتور
فريده:كل مروح لدكتور يقولى انا كويسه مفيش فيا حاجه
خالد:امال اى اللى بيحصل معاكى ده
فريده:مش عارفه انا حاسه انى خايفه وتعبانه انا باردنه اوى
خالد:باردنه ازاى احنا لسه فى اخر الصيف
فريده:مش عارفه انا باردنه اوى
فريده بدأت تحرك أيدها على جسمها بطريقه غريبه
خالد:انتى كويسه اجبلك دكتور
فريده:انا خايفه اوى وباردنه اوى
خالد حضنها وفضل يطبتطب عليها عشان تهدأ
خالد:اقرالك قران امكن ترتاحى
فريده هزت راسها بمعنى ايوى
خالد شالها وحاطه على السرير وغطاها وراح جاب مصحف ورجع واقعد جنبها وبدأ يقرالها قران بصوت عذب قرالها هود ويونس وخلص وبص عليها لقها راحت فى النوم قام ورجع المصحف مكانه ورجع تانى اقعد جنبها فضل يبصلها لحد ما راح هو كمان فى النوم
********
صباح يوم جديد يوم عادى بالنسبة للبعض ويوم ممل للبعض الآخر ويوم ملئ بالاحداث للبعض الآخر
فى قصر البديري
الكل قاعد بيفطر ماعدا يارا اللى مش موجوده
عبدالرحمن:المصمم هيجى كمان ساعه عشان الفساتين مصعب
مصعب:نعم جدو
عبدالرحمن:بعد متخلص تروح تجيب سما عشان المصمم ياخد قياسها
مصعب:تمام
عبدالرحمن:متيم
متيم:نعم جدو
عبدالرحمن:متنساش توزع الدعوات لازم العالم كله يعرف أن احفاد البديري بيتجوزا
متيم:تمام
عبدالرحمن:وانت يا الياس
الياس:نعم جدو
عبدالرحمن:هتمسك الشغل بدل مصعب الفتره دى
مصعب:لي
عبدالرحمن:انت عريس يعنى المفروض تاخد أجازه اسبوع
متيم همس لالياس:عريس واسبوع تيجى ازاى بس
الياس:هههههه بس اسكت
مصعب:واى يعنى انا اقدر ادير الشغل
متيم:خد انت الاسبوع بس ونتراهن أنك بعد الاسبوع ده مش هتكون عايز ترجع الشغل تانى
يامن:لي يعنى
متيم:بكره تعرفوا
الياس:هو انت مجرب ولا اى انا بدأت اشك فيك
متيم:لا ياعم مجرب اى انا بسمع بس
يامن:اها قولتلى
عبد الرحمن:لو خلصتوا يالا كل واحد يشوف هو عليه اى ويخلصه مش عايز ولا غلطه مفهوم
الكل:مفهوم
الكل قام وراح يشوف هو هيعمل اى
متيم طلع اوضته وغير هدومه ولسه هينزل فونه رن وكانت ايلاف متيم اول ما شاف الاسم رد بسرعه
ايلاف: صباح الخير
متيم: وعليكم السلام ورحمه الله وبركاته
ايلاف حست بالخجل
متيم:كنتى عايزة حاجه
ايلاف:انت نسيت أن انهارده يومى
متيم:لا منستش بس انتى متكلمتيش
ايلاف:هو انت فاضى أنهارده
متيم:اها فاضى من الساعه تلاته لحد الساعه خمسه
ايلاف: خلاص اشوفك الساعه تلاته فى الحديقة العامة اللى جنب النادى تمام
متيم:ماشى تمام
ايلاف: السلام عليكم
متيم:وعليكم السلام
متيم قفل وهو مبسوط منها لسه هيطلع لاقى الياس واقف
الياس:كنت بتكلم مين
متيم اتوترت عشان عارف ان لو حد من اخواتها عرف عن التحدى ده وبالذات فاهر هيروح وراء الشمس:ده واحد صحبى
إلياس:مالك متوتر كده لي
متيم:ها لا ولا حاجه كنت عايز حاجه
إلياس:اها كنت عايز منك خدمه
متيم: خدمه اى
الياس:تيجى معايا فرح انهارده
متيم:هو انا بحلم ولا حاجه
الياس:لا لي
متيم: إلياس البديرى بيطلب منى احضر مع فرح يبقا اكيد بحلم
الياس:ههه مش لدرجه دى المهم فاضى تيجى معايا
متيم:انا لو مش فاضى افضيلك نفسى
الياس: خلاص أنهارده بليل
متيم:هو فرح مين الاول
إلياس:فاكر منذر اللى يقرب لمرات رحيم
متيم:بتاع امبارح
الياس:اها
متيم: خلاص ماشى بليل هجى معاك
الياس:ماشى
*******
فى اوضه يامن
يامن غير هدومه ونزل يشوف يارا استغرب لما ملقهاش على الفطار راح عند اوضتها وخبط وشويه ويارا فتحتله ومن شكلها كان باين انها لسه صاحيه
يامن:احم صباح الخير
يارا: صباح النور
يامن:مجتيش على الفطار لي
يارا:لسه صاحيه
يامن:اممم شكلك سهرانه للفجر
يارا: الصراحه اها
يامن:سهرانه بتعملى اى بقا
يارا:اقعدت اتكلم مع سما شويه وبعدين اقعدت اصلى قيام الليل لحد الفجر وصليته ونمت
يامن:اتمنى أنك تكون دعتيلى وانتى بتصلى
يارا بدون واعى:انا مدعتش لحد غيرك اصلا
يامن:ها
يارا خدت بالها هى قالت اى وبصت فى الارض بخجل ويامن ضحك على شكلها
يامن:على العموم انا كنت جاى اقولك أجهزى عشان المصمم جاى
يارا:لي
يامن:عشان ياخد قياسك عشان الفستان
يارا بخجل:مصمم بس انا يعنى
يامن: فاهم مش المصمم اللى هياخد هيكون معه واحده تاخد مقاسك
يارا: الحمدلله
يامن:يالا روحى افطرى قبل ميجى عشان متتعبيش
يارا:اتعب لي دى هى كلها ربع ساعه والحكايه تخلص
يامن:ههه بيتهيالك
يارا:قصدك اى
يامن:قصدى هتعرفيه لما المصمم يجى يالا روحى افطرى بقا عشان مش هتخلصى الا بعد الضهر ويمكن اكتر
يارا:ها لي كل ده
يامن:عشان ده مش مصمم عادى ده مصمم خاص بعيله البديري يعنى لازم فستانك يكون لوحه فنيه فهمتى
يارا:اها
يامن:يالا روحى بقا
يارا: طيب
******
أمام منزل سما مصعب واقف وفاطمه اخت سما واقفه معه
مصعب:يعنى دلوقتي صدقتى اختك
فاطمه:انا مش عارفه انا ازاى شكيت فيها انا اللى مربيها
مصعب:حصل خير المهم يالا نطلع لسما
فاطمه:يالا
مصعب خد فاطمه وطلعوا لسما مصعب خبط وسما فتحتله بس مخدتش بالها أن فاطمة موجوده
مصعب: صباح الخير
سما: صباح النور اتاخرت عشان كده طلعت صح
مصعب:لا انتى متاخرتيش بس انا طلعت عشان معايا حد عايزاك
سما باستغراب: حد مين
مصعب:تعالى يا فاطمه
فاطمه طلعت من وراء مصعب وبصت لسما بحنان كانت وحشها اوى
سما اول ماشافت اختها نست كل إللى حصل وحضنتها فضلوا على الحال ده اكتر من ربع ساعه
مصعب:طيب ادخلوا كملوا جوه مينفعش كده عشان الجيران ههه
سما بعدت عن فاطمه ودخلوا جوه
مصعب:انا هدخل اعمل قهوه وانتو اتكلموا براحتكم
مصعب سابهم ودخل وهما اقعدوا
فاطمه: عامله اى
سما: الحمد لله وانتى عامله اى والحمل عامل معاكى اى ومحمود عامل اى
فاطمه: الحمد لله كله تمام البيت وحش من غيرك اوى مش مصدقه انك هتتجوزى ربنا يسعدك يارب ويهنئيكى بيه بيحبك اوى علفكره
سما بصتلها بخجل
الباب خبط
سما:هقوم اشوف مين
سما فتحت لقت محمود واقف قدامها
محمود:اى مش هتقوليلى لاخوكى اتفضل ولا اى
سما:لا طبعا اتفضل
محمود دخل واقعد جنب فاطمه
محمود:سما انا اسف على اللى حصل متزعليش منى
سما:انسوا اللى حصل انا نسيتوا من زمان
محمود:إذا كان كده الف مبروك ربنا يسعدك يارب
مصعب جه: الله يبارك فيك الفرح بعد بكره
فاطمه:طيب نمشى احنا دلوقتي ونشوفكم بعد بكره بعد اذنك انا كنت عايزة سما تيجى تقعد معايا اخر يومين دول
مصعب:مفيش مانع هاخدها بس القصر عشان الفستان وبعدين هجبهالك تانى
فاطمه:ماشى يالا يا محمود
محمود:يالا
محمود وفاطمه مشوا ومصعب خد سما وطلعوا على القصر
*******
فى لندن في المستشفى
شيماء قامت من النوم لقت فاهر قاعد جنبها
فاهر: صباح الخير
شيماء بصت لفاهر باستغراب ولنفسها:عليا النعمه هو عنده انفصام في الشخصيه
فاهر: روحتى فين
شيماء:مروحتش صباح النور
فاهر:هدومك هناك اهى قومى اجهزى عشان هنرجع القاهره دلوقتي
شيماء:طيب
فاهر:هبعتلك الممرضه تساعدك
شيماء:طيب
فاهر طلع وشيماء بدأت تغير هدومها حست بحركه ورائها لفت لقت واحد غريب شكله ممرض بيبصلها بنظرات مقرفه
شيماء رجعت لوراء بخوف:انت مين
الممرض بعربى مكسر:مستر فاهر بعتنى اساعدك
شيماء بصدمه:اى
الممرض قرب منها اكتر وبدأ يحط ايده على جسمها وشيماء زى المغيبه من الصدمه فاهر بعتلها واحد يساعدها ازاى وبعدين فاقت لقت الممرض بيحاول يلمسها خبطته بالكف وزحته وجاءت تطلع هو شدها من رجلها وقعت على رأسها وللاسف لانها عامله عمليه بدأت تدوخ ومش عارفه تدافع عن نفسها
يتبع………
######
انتهى البارت الواحد والعشرين من روايه أباطرة العشق بقلم نرمين جمال