روايه أباطرة العشق |نرمين جمال

﴿بسم الله الرحمن الرحيم﴾
البارت السادس عشر من روايه أباطرة العشق##
سما:ها قولت اى
مصعب:بقولك بحبك وانا هتجوزك عشان بحبك وهحافظ عليكى والفرح هيكون بعد اسبوع مش شهر انا هتكلم مع جدو
سما: بالسرعه دى
مصعب:فى مانع ولا اى
سما:لا ابدا
مصعب:طيب يالا اروح اوصلك عشان ورايا شغل كتير
سما:ماشى يالا
مصعب:سما
سما:نعم
مصعب:ياريت تكونى قد الثقه وتحترمى أن جوزك ولو فى يوم حسيتى بحاجة مش مريحاكي ياريت تصرحينى بيها والأسرار مبينا تفضل بينا فهمتى
سما:اها فاهمه خليك واثق فيا
مصعب:انا واثق فيكى جدا انتى بتثقى فيا
سما:بعد كل ده وبتسالنى انا بثق فيك جدا
مصعب بصلها وب ابتسم: يالا خلينا نمشى
سما:يالا
******
فى المستشفى
رحيم:يالا احكيلى
نرمين:متاكد انك عايز تسمع
رحيم:اها عايز اسمع
نرمين:الحكايه بدأت خمس شهور تقريبا
Flash
نرمين راجعه من الجامعه وبتتكلم فى الفون مع نورهان وخبطت فى حد
الشاب:انا اسف والله مخدت بالى
نرمين:ولا يهمك حصل خير
الشاب:طيب انتى كويسه
نرمين:اها خلاص حصل خير عن اذنك
الشاب:اتفضلى
نرمين مشت والشاب فضل واقف مكانه بيبص عليها لحد مختفت من قدامه
نرمين رجعت بيتها
نرمين:ماما بابا فى حد هنا يا جماعه
حسن:تعالى انا هنا يا حبيبتي
نرمين رحتله جرى
حسن:براحه هتقعى عليا
نرمين باست راسها:متخافش كده يا ابو على وخلى قلبك جامد كده امال
حسن: والله انا حاسس ان انتى اللى هتجبيلى القلب بتصرفاتك دى
نرمين:مالها بس تصرفاتى
حسن: يبنتى انتى عايزة تشلينى عايزه تروحى الصحراء انتى مجنونه انتى بنت والمكان خطر عليكى هناك افهمى بقا
نرمين: وبعدين بقا انا بنتك وانت اكيد عارف انى اخوف بلد
حسن:هههه ف الحته دى عندك حق
نرمين: وبعدين يا حبيبي انا عايزاك تكون فخور بيا
حسن:منا فخور بيكى من غير كل ده وهو حد يطول أنه يكون عنده بنت زى القمر كده
نرمين: والله ما حد قمر غيرك انت يا عسل
:خيانه
نرمين:اهى الحجه جاءت اسبكم بقا مع بعض وهروح ابهت شويه ورق بالبريد واجى
سلوى: متتاخريش
نرمين:ماشى
نرمين طلعت من البيت وهى ماشيه خبطت فى نفس الشاب
نرمين:انت تانى لا بقا
الشاب:هههه المره دى غلطتك انتى اللى ماشيه نايمه
نرمين:فى المره دى عندك حق معلش بقا
الشاب:ولا يهمك هو انتى ساكنه هنا
نرمين:بتسال ليه
الشاب:اصلى اول مره اشوفك هنا
نرمين:اها ساكنه هنا وانت ساكن هنا
الشاب:اها ساكن هنا
نرمين:انا اول مره اشوفك هنا
الشاب:وانا اول مره اشوفك هنا بردو على العموم ليا الشرف انى اتعرفت عليكى انا احمد وانتى
نرمين:وانا نرمين
احمد:اسمك حلو
نرمين:شكرا
احمد:العفو اشوفك بعدين يا نرمين سلام
نرمين:سلام
نرمين راحت مكتب البريد وجاءت تدخل لقت احمد داخل
احمد:دى تالت صدفه انهارده
نرمين:غريبه فعلا
احمد:انا جاي اخد ورق وانتى
نرمين:ابعت
احمد:اممم ماشى يالا ونرجع مع بعض
نرمين:ماشى
احمد خد الورق ونرمين بعتت الورق ورجعوا الاتنين مع بعض
وعدا شهر وأحمد ونرمين بقوا قرايبين من بعض اوى وفى يوم الاتنين كانوا راجعين من مكتب البريد
احمد: نرمين
نرمين:هممم
احمد:بحبك
نرمين:اى
احمد:بحبك وعايز اتجوزك قولتى اى
نرمين:بس
احمد: عشان خاطرى وافقى
نرمين:انا وصلت بيتى هتسمع ردى من بابا بأى
احمد:ماشى بأى
فى المساء فى منزل نرمين احمد كان قاعد مع ابو نرمين والدتها ونرمين
حسن: خلاص اتفقنا الفرح كمان اسبوعين
احمد:على خيره الله نرمين قالتلكم على المشروع
سلوى: مشروع اى
نرمين:ده مشروع يا ماما هنعمله سوا هو هيدفع نص مليون وانا نص مليون
حسن:انت ضامن المشروع ده
احمد:طبعا يعمى المهم يا نرمين الفلوس جاهزه عشان نبدا بكره
نرمين:اها جاهزه
احمد: خلاص هعدى عليكى بكره الصبح
نرمين:ماشى
احمد:عن اذنكم
حسن: اتفضل يبنى
احمد مشى
سلوى:ابن حلال اوى
حسن:جدا يالا نقوم ننام الوقت اتاخر
نرمين: تصبحوا على خير
سلوى:وانتى من أهله يا حبيبتي
ذهب الجميع إلى النوم
صباح اليوم التالي احمد خد نرمين وخد منها الفلوس
نرمين: احنا رايحين فين
احمد:عملك مفاجاه
نرمين:مفاجاه اى
احمد:لو قولتلك مش هتبقا مفاجاه امشى وانتى ساكته بقا
نرمين: ماشى
احمد خد نرمين شقه باين عليها غاليه جدا
نرمين:واو المكان هنا حلو اوى
احمد:عحبك دى شقتنا اللى هنتجوز فيها
نرمين: بجد دى حلوه جدا
احمد: الحمدلله انها عجبتك وبعدين قرب منها نرمين بعدت بسرعه
نرمين:فى اى انت هتعمل اى
احمد:عادى يحبيبتى احنا هنتجوز
نرمين:بس ده مينفعش دلوقتي لما نتجوز
احمد:انتى مش بتثقى فيا ولا اى
نرمين:لا بثق فيك طبعا
احمد: خلاص بقا سبيلى نفسك خالص وقرب منها و…….
بعد ساعتين
نرمين قامت ملقتش حد جنبها لقت ورقه مكتوب عليها (حظ اوفر المره القادمه هههه مرسى على الفلوس وعلى شرفك انتى صدقتى انى بحبك انا كنت بضحك عليكى ههههه سلام يا قطه متحوليش تدورى عليا عشان انتى كده اللى هتتفضحي ومش هتلاقينى اصلا انا دلوقتي بتسلى بفلوسك هههه تشاو) نرمين قرأت الورقه وفضلت تبكى بشده وتضرب نفسها
Back
رحيم بصدمه:اى اللى حصل بعد كده
نرمين ببكاء:بابا جاله جلطه ومات فيها بسببى انا السبب انا السبب وماما مستحملتش وماتت ورائه اهلى ماتوا بسببى بسببى انا السبب يارب اموت وارتاح يارب يارب وفضلت تبكى رحيم صعبت عليه اوى وقرب منها وحضانها تانى وهى فضلت تبكى
رحيم:بس خلاص اهدى أن الله مع الصابرين اهدى واستغفرى ربنا على اللى انتى قولتيه وربنا مش هيسيبك اكيد اهدى
نرمين من كتر التعب حطت راسها على كتف رحيم ونامت ورحيم نايمها على السرير وغطها وفضل قاعد جنبها
رحيم: معقوله كل ده حصل معاكى منه لله اللى كان السبب منه لله ربنا ينتقم منه مكان ماهو موجود ويصبرك يارب
********
فى فيلا منذر
نورهان قاعده ومتوترة وقلقانه وخايفه ومنذر كان نازل وشافها
منذر:فى اى مالك
نورهان:مليش
منذر:نورهان مالك
نورهان:الفرح بعد يومين
منذر:انتى قلقانه عشان كده يعني
نورهان:لا
منذر:امال
نورهان:نرمين من امبارح بتصل بيها مش بترد هى المفروض كانت ترجع امبارح روحتلها البيت الصبح الجيران قالو دى لسه مرجعتش بتصل بيها مفيش فايده انا خايفه عليها اوى ليكون جرالها حاجه
منذر:اهدى بس وانشاء الله هتكون كويسه جربى اتصلى بيها تانى ولو مردتش عليكى انهارده انا هتصرف وأشوف
نورهان:ماشى
منذر:وبلاش التوتر عشان متتعبيش ولا يجرالك حاجه اهدى خليكى هاديه
نورهان:حاضر
منذر:يالا سلام عندى شغل
نورهان:ماشى سلام
*******
فى كليه الطب
الياس دخل وبدأ المحاضره ودور على لامار بطرف عينه بس مكنتش موجوده وكمل شرح عادى وباله مشغول بيها
الياس:انا خلصت دلوقتي يا ساده اللى هنادى عليه ياريت يجيب البحث بتاعه وهبدا باول اسم الانسه لامار حمدى موجوده الياس مسمعش رد طلاما مش موجوده ناخد اللى بعده
:بس انا موجوده
إلياس رفع رأسها من الورق وبص لاقى واحده واقفه قدامها لبسها حجاب كامل
الياس بصلها باستغراب وفى رأسه يدور سؤال واحد:معقوله دى لامار اتغيرت من يومين بس ازاى
لامار: البحث بتاعى يا دكتور
الياس:تمام يا انسه اتفضلى على مكانك تانى
لامار:طيب
وبعد انتهاء المحاضرة لامار كانت ماشيه واليأس نادى عليها
إلياس: انسه لامار استنى
لامار وقفت ولفتله:خير يا دكتور
الياس:انتى كويسه
لامار:اها الحمدلله شكرا
الياس:شكرا على اى
لامار:عشان انا بسببك عرفت الصح من الغلط وفهمت أن فى ربنا وندمانه على كل حاجه عملتها ربنا يجزيك كل خير يا رب
الياس:شكرا ليكى ولو احتاجتى حاجه انا موجود وخليكى دايما قريبه من ربنا
لامار:حاضر شكرا يا دكتور
الياس:العفو
لامار:عن اذنك
الياس:اتفضلى
*******
فى المساء فى قصر البديري الجميع قاعد بيتكلم
مصعب:انا قررت أن الفرح كمان اسبوع
يامن:لي التغير ده
فاهر:ده احسن حل
الياس: خلاص الشغل يبدأ من بكره
مصعب:تمام
متيم:هو رحيم رجع
فاهر:على حد علمى هو المفروض يكون رجع امبارح
الياس:انا هتصل بيه اشوفوه
مصعب:الوقت اتاخر الساعه تسعه دلوقتي وانت عارف ان رحيم بيحب ينام بدرى اتصل بيه بكره
فاهر: يالا كل واحد على اوضته
متيم:ماشى تصبحوا على خير
الجميع:وانت من أهله
وطلع كل واحد أوضته
فى جناح فاهر
فاهر دخل لاقى شيماء قاعده على السرير بتحاول تحط مرهم على رجله حس بالذنب انو عمل فيها كده ورح ناحيتها
شيماء اول ماشافتو جاى خافت ورجعت لورا
فاهر: متخافيش مش هعملك حاجه هاتى المرهم ده
شيماء ادتله المرهم وهو بدأ يحطهولها وشيماء بصله باستغراب
فاهر خلص:يالا نامى بقا الوقت متاخر تصبحى على خير
شيماء:وانت من اهل الخير
فاهر رقد على الجنب التانى من السرير ونام وهى عملت نفسها نايمه لحد ما اتاكدت أن فاهر نام وقامت غيرت همومها ولبست حجابها وطلعت من الاوضه بسرعه
******
فى الغرفه المظلمه
يجلس نفس الشخص وهو ينظر إلى الظلام الباب اتفتح ودخل الشخص التانى
:كلو تمام الحمدلله
:برافو عليك قدرت تنفذها وكل حاجه ماشيه زى محنا عايزين
:فعلا
:وانت حاول تتصرف بسرعه عايزين نخلص
:متقلقش كلو هيكون تمام بس انا خايف من فاهر ليعرف انت عارف فاهر مبيرحمش
:متقلقش مش هيعرف حاجه كله تحت السيطرة
:ماشى يالا روح نام بقا عشان محدش يشك في حاجه
:ماشى تصبح على خير
:وانت من أهله
الشخص خرج
:هانت وكله هيكون تمام
يتبع……..
#####
انتهى البارت السادس عشر من روايه أباطرة العشق نرمين جمال.