رواية طبيب حب للكاتبة ميادة /كاملة

الفصل الخامس
رواية طبيب حب للكاتبة ميادة الفصل الخامس

مازن:فاكر البنوته اللى حكيتلك عليها اللى فى امتياز اللى قولتلك شاطره جدا واموره وتحس انها بنت ناس كده فاكرها
محمود :اقسم بالله لو ما حكيت عدل
مازن:اصبر خلينى اخلص لقيتها مستنيانى النهارده هى ونفين وطلعت اخت نفين
محمود:هتلاقيها شمال ذيها
مازن:لا والله البنت اخلاق جدا وشاطره
محمود :طيب ورايا شغل اخلع من هنا
مازن :انت فى مكتبى مش قولتلك سيرتها هتلغبطك
محمود اتنرفز جدا ومشى وراح على مكتبه وسرح

فلاش باك
محمود:نفين مين اللى جيباه يتعرف علينا ده
نفين :عادى صديق
محمود :يعنى ايه صديق يا نفين هو انتى معايا على سطر وسطر من يومين تعالالى وخرجنى انا مخنوقه والنهارده ده صديق فى ايه مالك انتى حطانى استبن وقت متلاقيش حد تنادينى
نفين:محمود انا حاولت بجد مش قادره احس نحيتك بحاجه محمود:ولما انتى مش حاسه نحيتى بحاجه ليه كل ما اقرر ابعد بتقربيلى عيزانى حواليكى على طول ليه
نفين:تقدر تقول عيزاك جنبى صديق
محمود:زميل ومش اكتر من كده انا مش تحت امرك
محمود ما قدرش ينسى نفين حتى بعد ما بعد عنها وبعد ما اندمجت فى الشله دى محمود نصحها انها تبعد عنهم بس ردت عليه ذى ما ردت على مازن
محمود لنفسه :حتى لو نسيت كل ده مش هقدر انسى انى انا اللى اتجننت وبلغت عنها كانت جوايا نار منها مش عارف اسامح نفسى انى عملت كده محدش يعرف بالكلام ده حتى مازن ده لو قولتله ممكن يقاطعنى
مازن ولبنى بقو اصدقاء جدا وبيحاول يديها خبرتو ووصى عليها كذا دكتور

مازن:اذيك
لبنى :انت عامل ايه
مازن:مش قولتلك عايز ازور الدكتور
لبنى :هو فاضى على طول شوف انت مواعيدك
مازن:انا فاضى النهارده بليل بلغيه وردى عليا
لبنى :طبعا حضرتك تنور فى اى وقت
مازن :هكون عندكو على 7
مازن دقيق جدا فى مواعيده 7بالدقيقه كان قدام البيت
مازن:حبيبى يا دكتور عامل ايه واحشنى جدا
عبد السلام اول ما شافه عيونه دمعت :اذيك يا مازن
مازن:لا فينا من كده هعيط جنبك هنا
عبد السلام:والله انت واحشنى عامل ايه وايه اخبارك
مازن:انا الحمد لله تمام سافرت سنه بره بعد ما اتخرجت على طول ورجعت اتجوزت وطلقت وبس
عبد السلام:اه ما لبنى بتقولى
مازن:وقالتلك ايه تانى
عبد السلام: قالتلى انك دكتور ممتاز وبيتسابقو مين يتعلم منك انا كنت متوقع كده برضو
مازن:ربنا يكرمك يا دكتور انا مجيش صفر على الشمال جنب مهارتك
مدام مروه:اذيك يا مازن عاش من شافك
مازن:اذى حضرتك والله انتو وحشنى جدا
مروه:انت عارف معزتك فى قلبى والله ذى ابنى واكتر مش بفتكرك غير بكل خير وبدعيلك
مازن:انا عارف يا حبيبتى والله
طبعا لبنى مش على بعضها وكل شويه تدخل تقعد معاهم وتطلع تانى لما تلاقيهم بيتكلمو فى الماضى
مازن:انا هستأذن بقى الوقت اتأخر
عبد السلام:انا محستش بالوقت خالص
وهو نازل لبنى راحت توصله للاسانسير
مازن:انا بقالى عندكو 3ساعات صوت الاغانى ده متمنعش
لبنى :اه دى نفين هتجننى بالحركه دى تشغل الاغانى وتقفل الاوضه ولو كسرت عليها الباب ما مش هتفتح
مازن:اه نفين وانتى هتقوليلى وانتى بتذاكرى اذاى

لبنى:سعات بنزل ادور على اى كافيه هادى لانى محدش قادر عليها
مازن :انا عارف كافيه هادى وقريب منكو هنا انا على طول قاعد فيه بذاكر برضو بدل ما اروح البيت فى وقت ما بين الشغل والشغل بكره هاخدك واوريهولك
لبنى بكسوف هزت دماغها موافقه
ودى كانت بدايه شراره الحب تقريبا كل يوم بقو يتقابلو بس كأصدقاء يذاكرو شويه ويحكو لبعض عن يومهم كان عامل اذاى ولو فى حاجه مش فهماها يفهمها اليوم اللى يعدى من غير ما يتقابلو بيبقى يوم كئيب على الاتنين
مازن اول مره يحس بالمشاعر دى حاسس انه لقى روحه عايز يبقى جنبها على طول وعرف ان عمرو ما كان هيحب ندى لان محدش بيحاول يحب الحب بيجى لوحدو من غير ما يطلب
لبنى كمان بعد ما كانت بترفض ان اى حد يدخل حياتها الا لما تحقق ذاتها فى شغلها سمحت بكل سهوله ان مازن يدخل حياتها وقلبها ويستولى على كل تفكيرها
اصحاب لبنى كلهم هيتجننو ليه مش بتخرج معاهم او بتذاكر معاهم ذى الاول ولما بيشوفوها واقفه معاه كلهم الغيره بتاكلهم واكتر حد كان غيران نفين مش غيره اكتر ما هى حقد على اختها انها اخدت الحياه اللى كان المفروض تبقى ليها هى .
ياترى نفين هتسيبهم يكملو قصه حبهم ولا هتعمل مشاكل

مازن ولبنى مع بعض فى الكافيه
لبنى :الوقت اتأخر اوى انا عمرى ما اتأخرت كده بابا وماما اكيد هيزعقو
مازن:قوليلهم كنتى مركزه فى المذاكره وما حستيش بالوقت
لبنى:المذاكره ولا الكلام
مازن:يعنى بذمتك ما ذكرتيش معايا
لبنى :لا طبعا ذاكرتلى كتير وفهمتنى حجات اكتر انا بدأت اتعود على انى اذاكر معاك
مازن:بدأتى يا لبنى انا يومى من غيرك ملوش طعم انا بقى خايف جدا انى اتعود على وجودك وفجأه ملقكيش
لبنى:انا هروح فين يعنى انت عارف انا بقدس علاقات الصداقه جدا عندى يقين انا الصداقه اهم علاقه وبعدها تيجى كل العلاقات وانت صديق انا ما ينفعش اخسره
مازن :صديق وبس
لبنى ابتسمت ووشها احمر :يلا بينا اتاخرت والله هتبهدل
مازن:وانا مايهونش عليا يلا هوصلك واروح
بعد ما وصلها بعربيته
مازن :هشوفك بكره انا معنديش مستشفى اول ما توصلى الكافيه رنيلى ماشى
لبنى:حاضر خلى بالك على نفسك وسوق بالراحه اول ما توصل البيت كلمنى
مازن:خايفه عليا
لبنى:ما لو حصلك حاجه مين هيذاكرلى
مازن:بقى كده طيب شوفيلك حد غيرى يفهمك
لبنى نزلت من العربيه ومازن فضل مستنيها لحد ما دخلت باب العماره ومشى
لبنى دخلت شقتها
لقت مروه بتصلى
مروه :وبعدين فى تأخير كل يوم ده ابوكى لو عرف هيهد الدنيا
لبنى:اصل المذاكره….
مروه:ومازن كان معاكى
لبنى :هو موصلنى
مروه :وبعدين معاكو فى ايه انا حاسه بحاجه غريبه
لبنى:ماما انا عمرى ما خبيت عليكى حاجه مازن فى وقت قليل جدا قدر يقتحم حياتى وتفكيرى بقى اليوم من غيره مش بيعدى بلاقى نفسى بحكيلو كل حاجه وبالتفاصيل عيزاه جنبى على طول

مروه: حبيبتى انا عمرى ما اختارلك حد احلى من مازن هو شاطر واخلاق واصلا شخصيتو مرحه ودمه خفيف كفايه ان ابوكى بيحبو هو مازن قالك حاجه لمحلك
لبنى:هو ماتكلمش لحد دلوقتى بس انا مبسوطه اوى وانا معاه
مروة:ربنا يقدرلك الخير يا بنتى انتى طيبه وهو طيب وتستاهلو بعض
طبعا الاتنين فى الصاله بيتكلمو ومش واخدين بالهم ان نفين بتتصنت عليهم لانها استنت مروه تبهدل لبنى على التأخير ذى ما كانت بتعمل معاها بس لا اخدتها فى حضنها وفرحت بيها
نفين لنفسها :طول عمرهم مفرقين بينى وبين لبنى حتى لما قولت اروح اقول لمازن انها اختى علشان يبعد عنها قرب منها وحبها
مازن اتصل على لبنى يقولها انه وصل وفضلو يتكلمو كتير على الموبيل
لبنى:انت ليه عمر ما جبت سيره باباك
مازن:لانى معرفهوش
لبنى :اذاى يعنى مات وانت صغير
مازن:غيرى يا لبنى الموضوع مش حابب اتكلم
لبنى:كده انا مفيش حاجه مش بحكيلك عليها وانت كل حاجه مخبيها
مازن:الكلام فى الموضوع ده بيدايقنى ممكن تحسى بيا شويه
لبنى :خلاص براحتك انا هنام علشان ورايا مستشفى الصبح
مازن:ما تعمليش زعله من حاجه مش مستاهله
لبنى:انا حسبت اننا اصدقاء ومش بنخبى حاجه عن بعض مش ده كلامك
مازن:خلاص يا لبنى انا كان عندى 7سنين لما بابا مشى كل اللى فاكره انه كان بيضرب امى جامد اوى وفجأه اخد شنطه ومشى بس كده ومعرفناش عنه حاجه تانى ومش بنحاول حتى نعرف

لبنى:ما جربتش تسأل مامتك ايه السبب ولا راح فين
مازن:اكيد الاطفال مش بيسكتو بس هى كانت بتقفل اى كلام عنه فامش هنفضل نضايقها بالكلام
فضل مازن يحكيلها اد ايه هما اتبهدلو بعد ما باباهم مشى واتنقلو من شقتهم اللى كانت واسعه جدا فى منطقه راقيه لمكان شعبى وشقه ضيقه
لبنى: ليه طيب ما فضلتوش فى شقتكو
مازن: مكنش عندنا مصدر دخل فانتقلنا علشان ناخد طبعا فرق الفلوس وطبعا ماما نزلت اشتغلت ورفضت ان حد فينا يطلع من تعليمه وطبعا حمل 3اولاد صعب جدا كانت ايام صعبه جدا مش بحب افتكرها ولا اتكلم فيها
لبنى:انا بجد اسفه لو ضايقتك وفكرتك بالايام دى
مازن :انا بجد لازم انام عندى عمليات بكره ولازم اركز واه على فكره انا احتمال يبقى عندى سفر لاوروبا بس هطول شويه 6شهور او سنه
لبنى :نعم ليه
مازن :يعنى دراسه على شغل على مؤتمرات كده يعنى
تانى يوم مازن كان عندو عمليات كتير وشغل وروح البيت متأخر وطول اليوم ولبنى هتتجنن موبيله مقفول رايحه جايه فى الصاله وعماله تنفخ نفين شافتها
نفين:ايه مالك مطنشك
لبنى:هو مين ده

نفين :اللى مجننك ومطير النوم من عينك على فكره هو مغرور اوى وهيخليكى تتعلقى بيه وهيسيبك لانتى اول ولا اخر واحده يعمل فيها كده
لبنى: علاقتى بمازن صداقه وبس مفيش حاجه تانيه بس انتى ليه بتقولى كده هو قايلى انه مكنش يعرف بنات فى الكليه
نفين:والله امال كنت انا اذاى فى الشله بتاعتو انا اختك الكبيره وبنصحك مازن مغرور ومش مناسب ليكى تفتكرى ابوكى هيرضى بيه وهو مطلق وانتى لسه صغيره وشاطره ده اولا ثانيا مازن عيلتو مش كويسه كفايه المنطقه اللى هو جاى منها
لبنى:مازن حكالى على الظروف اللى اتحطو فيها غصب عنهم
نفين:وياترى حكالك على ابوه الخمورجى اللى كان فاضحهم فى كل حته
لبنى :ايه اللى انتى بتقوليه ده عرفتى منين
نفين:دى بنت من صحابنا من اللى هو ضحك عليها وعشمها بالجواز سألت عنه وعرفت اصله وهى اللى سابته
سيطرت على لبنى حاله من الصمت ومش عارفه تنطق معقول مازن بالاخلاق دى ولا نفين بتضحك عليها
نفين:ايه روحتى فين بتفكرى فى ايه زعلتى ولا ايه مش بتقولى صداقه وبس اضايقتى ليه هو دلوقتى بعد ما علقك بيه هيبتدى يتقل عليكى
وهنا موبيل لبنى رن جريت على التلفون كان مازن
ياترى هترد وتكلمل قصه حبها ولا العلاقه كده هتنتهى من قبل ما تبدأ

فضلت باصه لاسمه على الموبيل ومش قادره تتحرك لحد ما المكالمه انتهت
طول الليل لبنى سهرانه هتموت من التفكير مازن مكنش صريح معاها طيب هو حقيقى بتاع بنات وبيضحك عليها وفى الاخر قررت انها مش هتنهى علاقتها بيه بس حست ان العلاقه تطورت بسرعه اوى تانى يوم راحت المستشفى بس اتجنبت خالص انه يشوفها كانت عايزه وقت تفكر مازن دور عليها بين زميلاتها بس مالقهاش اتصل وبردو مارديتش مازن قلق عليها جدا بس ماحبش يتصل تانى
هى طول اليوم مش عارفه تذاكر كلمه من كتر التفكير تانى يوم راحت المستشفى وكانت متوتره جدا كانت ماشيه وسط صحباتها فى المستشفى ومازن جاى فى وشهم كلهم سلمو عليه وهما ماشين وهو رد السلام بس كانت عنيه على لبنى وقفت وعنيها حيرانه وصحباتها كلهم سابوها وهى فضلت واقفه
مازن:عامله ايه
لبنى :الحمد لله وحضرتك
مازن:حضرتى!! انا الحمد لله فى ايه ؟؟
لبنى:مفيش والله كنت مشغوله شويه والمذاكره
مازن:لبنى فى ايه؟
لبنى :مازن انا عايزه احكى معاك بصراحه انا بفكر كتير والصراحه مش عارفه انتبه لمذاكرتى حاسه ان علاقتنا ماشيه بسرعه جدا
مازن مش بينطق
لبنى :انت قادر تفهمنى
مازن :فاهمك ومقدر ربنا يوفقك فى مذاكرتك وحياتك

ودور وشه ومشى وفى قلبه وجع منها ومستغبى نفسه اذاى وقع تانى فى فخ الحب اذاى تحب كده من غير ما تتأكد من مشاعرها
مازن لنفسه:بس كويس ان حصل كده دلوقتى وعلاقتنا لسه فى اولها لسه مش حب ده مجرد اعجاب بس اذاى اعجاب وانت من اول ما شوفتها مش عارف تشيل عينك من عليها وطول النهار مش بتفكر غير فيها يمكن ده شعور من ناحيتى انا بس عمرى ما حسيت انى غبى ذى دلوقتى
دخل مكتبه غير هدومه وراح على شغله التانى بيحاول طول اليوم يطلعها من تفكيره مش قادر اخر الليل روح مامته شافته
مازن:ايه يا حبيبتى مسهرك كده
سلوى:مستنيه اخوك وعايزه اشوفك
مازن:ليه خير فى حاجه
سلوى:عايزه اعرف عملت ايه فى موضوع السفر قولتلى لسه هتفكر
مازن:خلاص فكرت هسافر اظن ان الخبره والدراسه اهم من اى حاجه بس لو انتى عيزانى معاكى مش هسافر
سلوى:مالك يا حبيبى وشك مطفى كده ليه النهارده انت بقالك كام يوم مبسوط وانا ملاحظه ده
مازن:تعبان بس فى الشغل علشان بخلص اللى ورايا علشان اعرف اسافر فى خلال اسبوع ان شاء الله
سلوى :مستعجل ليه كده ما انت لو متجوز كان زمان مراتك مسافره معاك وانا مطمنه عليك
مازن:لا الحمد لله انى لا متجوز ولا مرتبط علشان انتبه لنفسى ولشغلى ودراستى

فى البيت عند لبنى هتموت من التفكير يومها عدى ببطئ حاسه انها ضيعت حاجه مهمه فى حياتها ولا عارفه تذاكر ولا عارفه تركز فى حاجه وسرحانه على طول حست اد ايه هى كانت بتحبه بس مش عارفه هو كدب عليها ليه راحت لباباها هيفهمها شويه حجات
عبد السلام:مالك يا لبنى مش مركزه ليه انا بفهمك من الصبح وانتى مش هنا اصلا ماينفعش انتى اخر سنه لازم تركزى فى ايه احكيلى حد مضايقك
لبنى :لا انا اتصرفت تصرف مش عارفه صح ولا غلط وبدأت تحكيلو على ان دكتور مازن كان بيعاملها كأصدقاء لانها اتكسفت تقوله انها بتحبه وعن كلام نفين عنه وعن تصرفها معاه وانها بعد ما قليتلو كده اضايقت جدا
عبد السلام :مازن عمرى ما شوفته واقف مع واحده واصلا هو مكنش فى شله اختك كان صديق دكتور اسمه محمود وبس وكانو متفوقين جدا محمود ده كان عايز يتقدم لنفين هو باباه دكتور مدحت الشناوى وعندو مستشفى كبيره جدا بس طبعا اختك بغبائها رفضتو وفضلت معلقاه بيها وكل شويه تسيبه سابت الناس المحترمه علشان تتلم على شويه صيع مازن كان بيكلمها بس لمجرد انها بنتى او حبيبه صديقه وتقريبا اختك الوحيده اللى ممكن مازن كلمها
لبنى:وموضوع باباه

عبد السلام:وانتى مالك ومال باباه وهو ذنبه ايه ولا علشان انتى طلعتى لقيتى ابوكى دكتور هتستحقرى الناس مازن شاب محترم جدا ومش بتاع بنات ولا لف ودوران ده بدل ما تقولى كتر خير مامته انها تعبت عليهم وخليته الراجل اللى الناس كلها بتحلف باخلاقه جايه انتى تتكبرى عليه
لبنى بعد ما خلصت قعدتها مع باباها دخلت اوضيتها فضلت تفكر اذاى هتعتذرلو وهيقبل ولا لا انا غبيه جدا اتسرعت هتجنن خلاص وليه نفين بتقول كده عليه غريبه اوى
تانى يوم راحت المستشفى دورت عليه مش لقياه بتتصل موبيله على طول مقفول مهما سألت عليه محدش عارف عنه حاجه 4ايام على الحال ده
مازن كان فاضله يومين بس على السفر بيذاكر ويشتغل وبيحضر اوراقه ليل نهار علشان ما يفكرش فيها
خامس يوم لبنى راحت المستشفى لصحباتها لقيتهم كلهم غيرو وشهم ومشيو وسابوها فضلت تنادى على اصحابها محدش رد عليها خالص
ياترى فى ايه وايه غير اصحابها منها ؟؟؟