رواية طبيب حب للكاتبة ميادة /كاملة

الفصل السادس
رواية طبيب حب للكاتبة ميادة الفصل السادس

لبنى نادت كتير على اصحابها وكلهم مشيو وسابوها ومحدش بيرد هتتجنن
كان عندهم محاضره والدكتور مجتمع بيهم وفجأه
الدكتور:فين لبنى عبد السلام
لبنى رفعت اديها وهى خلاص قلبها قرب يقف :انا لبنى
الدكتور:انتى بقى بنت دكتور عبد السلام
لبنى فهمت صحابها متغيرين ليه :ايوه انا
الدكتور:اخت نفين ؟؟
لبنى:ايوه حضرتك اخت نفين
الدكتور:مش كنتى تقولى كنا اخدنا بالنا برضو
لبنى:تاخدو بالكو من ايه ؟
الدكتور :منك هيكون من ايه يعنى

لبنى خلاص قلبها هيقف فضلت واقفه مكانها مش قادره تتحرك ولا تتكلم السر اللى بقالها 7سنين مخبياه انكشف ليه مين كشفو السيره دى هتفضل ملزماها طول عمرها ومش بعيد تتفضح ذى باباها واختها وحياتها تنتهى قبل ما تبدأ التفكير هيموتها ايه اللى جد واللى عرفهم وفجأه افتكرت محدش يعرف الكلام ده غير مازن معقول هو اللى قال بس لا مازن عارف اد ايه الكلام ده هيوجعنى وليه لا هو بينتقم منى ذى ما وجعتو يعنى كلام نفين كان صح هو مش كويس وبابا مش عارف حاجه عنه
مازن اليوم ده كان رايح المستشفى يسلم على اصحابه علشان خلاص هيسافر بعد بكره

مازن لنفسه :انت بتضحك على نفسك صح انت رايح بس علشان تلمحها حتى لو من بعيد
سلم على اصدقائه وفضل يلف فى المستشفى انه يلمحها بس مش لاقيها
لبنى كانت فى الحمام قافله على نفسها وبتعيط جامد اوى فى بنات دخلو الحمام وسمعتهم بيتكلمو وقالو ان دكتور مازن جه بيسلم على اصحابه علشان مسافر
خرجت لبنى من الحمام مش شايفه قدامها راحت على مكتبه ولاقيته لسه داخل لوحدو فتحت الباب ودخلت من غير ما تخبط دخلت وقفلت وراها
مازن كان باصص فى ورقه رفع وشه بصلها اول ما شافها
مازن بلهفه باينه فى عينيه:لبنى مالك فى ايه انتى بتعيطى فى حاجه حصلت ولسه بيقرب منها
لبنى:انا مكنتش اتخيل انك بالحقاره دى انت اقذر بنى ادم انا شوفته فى حياتى انت مفكر لما تعمل كده انا هتكسر وارجعلك لا انت كده ما تعرفنيش انا عمرى ما كان ابويا نقطه ضعف انا بفتخر بيه وعمرى ما هحط راسى فى الارض ولا انت ولا عشره ذيك هيكسرونى روح الاول شوف اصلك ايه ولا انت جى منين ولا ابوك الخمورجى….وهنا مازن قاطعها
مازن:بس كفايه كده انا مش هسمحلك تجيبى سيره حد من اهلى فاهمه ومش معنى انى اتساهلت معاكى شويه انك تقلى ادبك بالطريقه دى
لبنى :انت لسه ما شوفتش قله ادب انت مفكر هتفضحنى وانت مسافر وانا مش هعرف انه انت علشان حجتك انك كنت مسافر
مازن:وانا هفضحك ليه هستفاد ايه اعقلى يا دكتوره
لبنى: مازن انت مفكر نفسك بتكلم عيله صغيره محدش يعرف بالموضوع ده غيرك انا مكنتش اتوقع كده منك انت بالذات وفتحت الباب وخرجت بسرعه وهى منهاره فى العياط

مازن خرج لاصحابه سألهم على الموضوع ده وكلهم اكدو انهم جالهم رسايل على موبيلتهم مازن عارف ان الصدمه كبيره اوى على لبنى بس ماتخيلش انها ممكن تتهمه هو كده ولا انها تستغل انه حكالها على اهله وعرفها اد ايه الموضوع ده حساس بالنسبه ليه وهى بتعايره كده بيهم اتصل على دكتور عبد السلام
مازن:السلام عليكم
عبد السلام:وعليكم السلام انتى بتختفى فجأه كده ليه
مازن:والله يا دكتور مسافر لاوروبا وكنت بجهز ورقى
عبد السلام:خير يا حبيبى تروح وترجع بالسلامه
مازن:انا كنت عايز احكيلك على حاجه
وحكاله بسرعه من غير تفصيل
مازن:والله يا دكتور مش انا هو انا هستفاد ايه لو فضحتها هى مفكره انه انا اللى قولت انا كل اللى خايف عليه بس انك تفكر ذيها وتزعل منى
عبد السلام: انا عارف يا مازن انك ماتعملش كده طيب هى لبنى فين دلوقتى
مازن :معرفش هى خرجت من مكتبى جرى لانى شديت معاها شويه
عبد السلام :خلاص اقفل دلوقتى انا هشوف

بعد ساعتين من القلق والتوتر من عبد السلام ومروه ونفين لبنى وصلت وهى منهاره ومش عارفه تتكلم من العياط اول ما دخلت اغمى عليها مروه ونفين جريو عليها وشالوها حطوها فى سريرها وفضلو يفوقو فيها بعد ما فاقت فضلت تعيط جامد اوى واضطرو يدوها مهدئات علشان تنام وتهدى
مازن خايف على لبنى جدا بس كل ما يفتكر الكلام اللى قالتو ساعه النرفزه يتعصب جدا منها ما هو كل واحد بيبين جواه ايه ساعه النرفزه
تانى يوم لبنى فاقت على الظهر وفضلت تعيط تانى وكلهم بيحايلوها
وبليل اتحايلو عليها تطلع تقعد معاهم وتاكل اى حاجه
مروه :يابنتى من امبارح مفيش حاجه اكلتيها هتموتى نفسك
نفين: انا اسفه انا السبب انا اللى فضحتكو كلكو كده
لبنى :انتى ملكيش ذنب الحقير الواطى اللى اسمه مازن مش متقبل انى اقوله لا مش عيزاك يقوم يعمل كده مفيش حد من اصحابى راضى يكلمنى
مروه :ومين قالك انه مازن مش يمكن حد تانى
لبنى :محدش غيره يعرف اكيد هو
عبد السلام:انا واثق ان مش هو وانك ظلماه مازن مش كده انا اكتر واحد متعامل معاه
لبنى فضلت بصالهم وساكته ونفين حست انها ممكن تحن لمازن تانى
نفين: يابابا اكيد هو المنطق بيقول كده اصل مين غير هى مثلا هتفضح نفسها وبعدين الموضوع اصله مترتب اوى هو مسافر بكره ولقى نفسه خلاص طار من حياتها قالى يفضحها

لبنى مسحت دموعها وبصت لنفين اوى:انتى مين قالك انه مسافر
وحاله من الصمت سيطرت على البيت

لبنى انتبهت لنفين اوى
لبنى :انتى مين قالك انه مسافر
نفين:انتى يا لبنى
لبنى:انا اذاى اذا كان انا كنت ناسيه اصلا ومعرفش هو مسافر امتى ده انا سمعت بنات بتتكلم النهارده
نفين بتوتر :هكون عرفت منين يعنى
لبنى بتصوت جامد :نفيييين انتى ليكى دخل فى اللى حصلى النهارده
مروه:نفين اوعى تكونى انتى عملتى كده فى اختك
نفين:وانا هعمل كده اذاى انا ما نزلتش من البيت من يومين
عبد السلام:مازن قالى ان الدكاتره وزمايلها اتبعتلهم رسايل على الموبيل يعنى انتى مش محتاجه تنزلى من بيتك
نفين بعياط:انتو على طول ظلمينى انا عمرى ما اعمل كده دى اختى اكيد مازن ومش بعيد كمان هو اللى بلغ عنى زمان
لبنى بتعيط جامد فجأه وقفت وطلعت تجرى على اوضه نفين وقفلت بالمفتاح من جوه وقلبت الاوضه علشان تدور على اى اثبات فتحت كل الادراج وقلبتها وشالت المراتب كل ده بهستيريا وفضلت تكسر اى حاجه شيفاها قدامها

كل ده ونفين بتخبط على باب اوضيتها جامد وبتقولها :افتحى يا لبنى بطلى جنان
لبنى فضلت تدور على اى حاجه وفجأه لمحت موبيل صغير وطبعا فاصل مسكته فتحته ولقت الارقام بتاعت اصحابها وارقام الدكاتره ولقت الرساله مبعوتالهم كلهم رجليها مقدرتش تشيلها قعدت على الارض مكانها وماسكه الموبيل مش بتنطق مش بتتحرك تفكيرها وقف
نفين:لبنى افتحى افتحى الباب
مروه:مفيش صوت اختك اكيد حصلها حاجه انا هنادى عم فتحى البواب يكسر الباب
وبسرعه كان عم فتحى طلع وكسر الباب اول ما كسره شافو الاوضه متكسره كلها ولبنى قاعده فى وسط الاوضه واول ما الباب اتفتح رفعت عنيها وبصت لنفين وفضلت بصالها
نفين اول ما شافت لبنى بصالها وقفت مكانها وبصت على ايد لبنى لقت الموبيل فى اديها
نفين وقفت مكانها ومرت لحظه من الصمت عدت كأنها سنه
مروه:لبنى حبيبتى انتى كويسه ردى عليا
قامت لبنى من غير ولا كلمه عطيت الموبيل لنفين وراحت على اوضتها
الايام بتعدى كلها شبه بعضها لبنى بتروح المستشفى تدرب مش بتكلم حد من زميلاتها حتى لو هما كلموها
مقضيا حياتها تدريب ومذاكره كلامها قل جدا حتى مع اهلها عدت تلت شهور وسنه الامتياز خلصت ولبنى اتخصصت فى التخدير
جالها سنه التكليف فى دمنهور سافرت وبقت تفضل هناك بالاسابيع مش قادره تروح البيت حتى لما بتاخد اجازه وترجع اسكندريه بتسلم عليهم وتفضل قاعده ساكته او تذاكر ومش طايقه تبص لنفين .

مروه بقى على طول بيجيلها صداع ورعشه وعنيها على طول وجعاها
نفين:ماما انتى بقالك فتره تعبانه
مروه……
نفين:وبقالك 3شهور مخصمانى ده ايام موضوع الكليه ماخصمتنيش كده انا بس خايفه عليكى وبشوفك وانتى دايخه
مروه:والله!!خايفه عليا اوى انتى ليه وحشه كده اختك عملتلك ايه مش كفايه اللى حصل فى ابوكى بسببك هتعملى ايه تانى فينا
نفين:والله يا ماما انا سعات مش ببقى عارفه بتصرف كده اذاى سمحينى المره دى وخلى بابا ولبنى يسامحونى وانا والله هروح لدكتور نفسى انا تعبانه وحاسه بنفسى وفضلت تعيط جامد
مروه بعياط:يا نفين انا بحبك واختك وباباكى كمان بيحبوكى وعمرنا ما فرقنا ما بينكو كنتى بتفكرى فى ايه لما عملتى كده فى اختك
نفين:مكنتش بفكر كنت غيرانه منها ومن مازن
مروه:انتى اللى دمرتى حياتك بنفسك محدش ليه دخل
نفين:والله انا عارفه ارجوكى يا ماما سامحونى
مروه :صالحى اختك انتو ملكوش غير بعض انا وباباكى مش هنعيشلكو على طول
نفين :حاضر

مروه قامت وداخت ووقعت
نفين بتصوت:ماما ماما يالبنى حد يلحقنى جرت لبنى ودكتور عبد السلام حرك كرسيه وراحو بسرعه لقو مروه فى الارض ونفين فوقيها وعماله تعيط وتصوت
لبنى :ايه اللى حصل
نفين :كنا بنتكلم ووقعت
لبنى:اكيد حرقتى دمها لو حصلها حاجه هيبقى بسببك انتى انانيه
نفين بتعيط:والله ما عملتلها حاجه
دكتور عبد السلام بيزعق :انتو هتتخانقو وتسيبو امكو مرميه كده
لبنى بتعيط حاولت تفوقها بس معرفتش من كتر توترها عبد السلام:اطلبى الاسعاف بسرعه يا لبنى
الاسعاف جت واخدتها على المستشفى اللى اهتمو بيها جدا علشان والده دكتوره لبنى

فى فرنسا مازن قاعد فى الفندق قدامه كتب كتير بيذاكر فيها وفجأه التلفون رن
مازن:الو
سلوى:اذيك يا حبيبى وحشتنى
مازن:وانتى كمان وحشتينى جدا والله انا هنزل قريب خلاص فى مؤتمر عندكو فى شرم عايز احضرو
سلوى:انت عامل ايه
مازن:انا الحمد لله فى حاجه عايزه تقوليهالى صح
سلوى:مرات اخوك ولدت جابت سليم
مازن :الف مبروك باركيلى لادهم على ما اتصل بيه
سلوى:هى مضايقه علشان جابت العيلين ورا بعض
مازن:قوليلها اسكتى حد لاقى
سلوى:يا حبيبى يابنى انا عارفه انك نفسك فى عيل صغير بس لو تطاوعنى
مازن:لا هو ادهم يخلف تنغصى عليا حياتى انا ما قولتلك انسى بقى مش عايز
سلوى:يا حبيبى عايزه اشوفلك عيل قبل ما اموت
مازن:على فكره محمود على الويتنج لازم ارد هكلمك تانى سلام
مازن:ايه يا عم تقلان عليا ليه
محمود :والله مش تقلان بس ورايا مليون حاجه مش بلاقى وقت ولو لقيت بقضيه مع عيالى بشوفهم بالصدفه عقبال ما تتجوز وربنا يرزقك كده
مازن:انتو متفقين عليا النهارده فى ايه
محمود بضحك:لا القلوب عند بعضها اه صحيح مش قابلت دكتور عبد السلام ولبنى ونفين
مازن:قابلتهم فين
محمود:فاكر لما ذلتنى علشان تقولى على نفين انسى مش ناطق
مازن:اخلص يا رزل بقى شوفتهم فين
محمود:كانو جايين المستشفى تقريبا مدام مروه تعبانه وجايبنها فى الاسعاف وكده وكانو بيعيطو جامد
مازن :وبعدين حصل ايه
محمود:ولا حاجه سلمت عليهم وقولتلهم الف سلامه ومشيت
مازن :مدام مروه عندها ايه
محمود:ما اهتمتش انى اعرف كنت مستعجل وبعدين انت شاغل نفسك ليه مش الموضوع خلص قبل يبدأ
مازن:اه خلص بس بطمن بس هى لبنى عامله ايه
محمود:لا كويسه هى شاطره جدا اتخصصت فى التخدير
مازن:بتشوفها
محمود:تقريبا التكليف بتاعها جه فى دمنهور
مازن:ليه دى كانت متفوقه جدا
محمود :تقريبا الحوار اللى حصل فى اخر سنه
مازن:طيب اطمن عليهم من بعيد كده وطمنى
محمود:حاضر يا سيدى

فى بيت عبد السلام
عبد السلام:انا عايز اعرف قولتى ايه لامك علشان يحصلها كده
نفين بتعيط:والله ما زعلتها انا كنت بطلب منها انكو تسامحونى
لبنى:نسامحك !!! على ايه هو اللى عملتيه يتغفر انتى ضيعتى حياتك وحياه بابا وعايزه تضيعى حياتى فاضل ايه تانى اه صحيح لسه ماما فقولتى تكملى عليها النهارده صح وبرافو كل خططك بتنجح اهى محجوزه فى المستشفى
نفين:انا اسفه وعارفه انى غلطانه بس انتو لازم تسامحونى مش معقول هنفضل طول عمرنا متخاصمين
عبد السلام:يابنتى انتى عملتى كده ليه عايز اعرف ايه غرضك
نفين:معرفش انا اتصرفت كده اذاى كانت الغيره مخليانى مش شايفه
عبد السلام :غيره من اختك ؟ هى دى اللى بقيالك احنا مش هنفضل طول العمر . وهى اختك عملت ايه علشان تغيرى منها هى اخدت منك حاجه
لبنى:انتى اللى عملتى كده فى نفسك وماتلوميش غير نفسك جايه تنتقمى منى ليه
نفين:انا وعدت ماما انى هروح لدكتور نفسى وهتعالج وفضلت تعيط جامد
عبد السلام: اى غلطه تانيه مش هنسمح بيها خلاص يا لبنى اختك عندها حق مش هنفضل متخاصمين
لبنى :انا لو سامحتك بس علشان ماما لما ترجع تفرح علشان اللى حصلها ده من كتر الضغط على اعصابها ومش عايزين نضغط عليها اكتر من كده
عبد السلام:يلا روحو نامو دلوقتى والصبح نروح لمروه رغم انى مش عارف هنام اذاى وهى مش جنبى من يوم ما اتجوزنا مفيش يوم نامت بعيد عنى
نفين:هى هتبقى كويسه الصبح بإذن الله

فى بيت سلوى
سلوى بتتكلم فى التلفون:انا عايزه اعرف انتو عايزين مننا ايه سبونا فى حالنا بقى
جالها الرد :نسيبكو فى حالكو طب اذاى بعد ما بهدلتى جوزك واخدتى فلوسه وعياله وهربتى مفكره مش هنوصلك
سلوى:انا ما بهدلتش حد هو اللى مشى فى السكه دى ودول عيالى اخدتهم علشان احافظ عليهم واديكى شايفه انا نجحت وكلهم تعليمهم عالى
-انتى السبب فى اللى حصله اخدتيه من عيلته وهربتو وفى الاخر تبلغى عنه وترميه فى مستشفى المجانين بعد ما اخدتى كل حاجه منه فلوسه وشقتو وعياله
سلوى:انا ما بلغتش عن حد هو اللى فضل يشرب كل انواع الخمور والمخدرات ولما اتجنن وفضل يضرب فينا انا والعيال كان هيموتنا الجيران هما اللى بلغو
زياد:ماما فى ايه بتكلمى مين فى التلفون
سلوى قفلت بسرعه:ده الرقم غلط
زياد :مين اللى كان يشرب وبيضربنا
سلوى:مفيش يا حبيبى
زياد:مامااااا فى ايه ومين اللى كان على التلفون
سلوى:حاجه متخصكش
زياد :يعنى ايه متخصنيش فى ايه عرفتى حاجه عن بابا
سلوى :لا واقفل بقى الموضوع ده
زياد:لا مش هقفلو من وانا صغير وكل ما اسأل حد فيكو تقولولى اقفل الموضوع خلاص مش هينفع بعد سمعتك وخلاص انا كبرت لازم اعرف فين ابويا