رواية طفلة حطمت كبريائي بقلم/ بيبو/كاملة

رؤى: خير يادكتور
الدكتور: للاسف….
وقبل ان يكمل جملته تقع مغشى عليهاوتظن انه قد مات فقد سمعت هذا الجمله من قبل ولم تتحمل سماعها مره اخرى
ليحملها مازن ويضعها ع السرير ف غرفه الكشف ليفحصها الدكتور
مازن: خير يادكتور
الدكتور: عندها هبوط من الواضح انهامكلتش حاجه بقالها 24ساعه متقلقش هى كويسه واستأذن ورحل
*****
تنزل ندى من اعلى الدرج وهى ترتدى ملابس تظهر من جسدها اكثر ماتخفى
مديحه: رايحه فين ياندى
ندى: خارجه
مديحه:مش قولنا مفيش سهر وشرب تانى
ندى :ده كان زمان قبل خطه ادم بيه ماتفشل لكن دلوقتى انا حره
مديحه:لا مش حره ولو انتى اتنازلتى عنه انا مش هتنازل ومش هرتاح الا اما اجوزل لادم
لتضحك ندى بهستريه انسى ان ادم يتجوزنى
مديجه:طول مانتى بتسمعى كلامى هتكسبى
ليأتى اتصال لندى لتجيب ع الفور:ايه يابيبى..انت بره..طيب انا خرجالك حالا
مديحه: مين ده
ندى وهى ذاهبه:ده سليم باي
*******
ف الجامعه
عمر:صباح الفل ياقلبى
مروه: صباح العسل
عمر:وربنا ما ف عسل غيرك ف الجامعه كلها
مروه:انا فهمت الاسلوب ده خش ف الموضوع
عمر:بحبك وانت فاهمنى
مروه:خير
عمر:وتين
مروه:مالها
عمر:عايزها
مروه:نعم
عمر:هفهمك بس تساعدينى
مروه:قشطات.