رواية صدفه جعلتني احبك ( احببتك صدفه) بقلم /لولو طارق‏

الحلقة الخامسة عشر

معتز : قرر يروح لمروان ويعترف له انه معجب بمرنا وعايز يتقدم لها
معتز : اسماعيل يا أسماعيل
أسماعيل : الحقنى يا معتز باشا
معتز : جرى على أوضة والده ليكون جراله حاجه
معتز : بصدمه انت بتعمل ايه يا بابا
أحمد : زى ما أنت شايف برابيه قليل الادب بتاع الشوارع سايب مذاكرته والمدرسين زهقو منه
مروان : يا بابا دا مش ابنك وابنك كبر وبقى ظابط ملو هدومه
احمد : اخرس يا ولد ولمين بابا الا بتقولها دى هاااه
مروان : انا أبنك
احمد : يعنى انت الا كل شويه يجى منك شكوه وجواب رفد على البيت والله لأحبسك وأربطك جمب الجزمه التانى دا انا ها أعلمكم الأدب يا كلاب
مروان : احمم بابا قصدى أحمد بيه ابنك عندك أعمل فيه الا أنت عايزه وطلع على برا جرى
احمد : خد يا ولد لازم اربطك جمبه وأمدك على رجليك
معتز : بصوت عالى معاك ربنا يا اسماعيل وخرج وقفل الباب

محمد : تسلم ايدك يا حجه فتحيه الاكل يجنن والله ما بتقصرى ابدا
فتحيه : تعيش يا أبو مازن بألف هنا
روقيه : الله يهنيكى يا فتحيه بجد تسلم ايدك بس انتو عاملين واليمه مش غدا
فتحيه : هو احنا ها يجلنا اعز منكم
مازن : أكيد فاطمه الا عامله الاكل دا كله
فتحيه : شوف الواد باعنا خلاص
مازن : انا أقدر يا طنط فتحيه دا انتى الخير والبركه انا بطمن على مستقبلى
فتحيه : أطمن يا حبيبى دى تربيتى
زينب : وانا يا ماما ناسينى خالص
فتحيه : انتى الغاليه يا زينب مرات الغالى
محمود : أخرج انا منها
فتحيه : انت اولهم يا قلب أمك
روقيه : ربنا ما يحرمك منهم
فتحيه : يارب
محمد : ندخل فى الجد بقى ايه رأيك يا عبد العزيز كتب الكتاب والفرح الخميس الا بعد ما مرنل تخلص امتحانات على طول
عبد العزيز : ايه رايك يا فاطمه يا بنتى
فاطمه : الا تشوفه يا بابا
عبد العزيز : يبقى على بركة الله
فتحيه….. وزينب…… لولولولولوى
مرنا : مبروك يا فاطمه وحضنتها وباستها مبروك يا مازن والله وها تدخلى القفص يا بيضا
مازن : عقبالك يا مرنا
مرنا : بهزار يارب
كلهم هههههههههههه

مروان : اخيرا نزلتى
سما : هوانا لحقت
مروان : تعال افطرى ياله
سما : انت عملت الفطار
مروان : قولى الغدا الساعه3 بس ها نمشيها فطار خفيف كدا عشان تعرفى تتغدى
وقدت تاكل ومروان مركز معاها
سما : ها تفضل بصاصلى كدا كتير
مروان : عندك مانع مش قادر أمنع عيونى عنك
سما : بطل بقى
مروان : انتى بتتكسفى بسرعه كدا ليه
سما : انت جرئ قوى وبتحرجنى
مروان : بجد هو انا عارف اعمل حاجه ياله نصبر ونستحمل لحد ما تبقى حرم مروان محمد القاسم
سما : مغرور
مروان : بيكى انا مغرور بيكى بقولك كنت عايز أخد رأيك فى موضوع
سما : اتفضل
مروان : فى واحد صاحبى معجب بسمر أختك وعايز يتقدم لها بس عايز يعرف رأيها الاول
سما : سمر لسا فى 3 ثانوى
مروان : عارف هو ها يستناها هو عايز يبقى فى حاجه رسمى بينهم بس هى لازم تقعد معاه الاول وياستى عشان تتطمنى ها يكونو هنا وتحت عنينا
سمر : هو مين دا هى تعرفه
مروان : ايوا وانتى كمان كريم
سما : طيب انا ها اقول لها فى التليفون واعرف رايها الاول قبل ما تقعد عشان لو رفضا يبقى ملوش لازمه يقعدو مع بعض
مروان : تمام ها استنى ردك ماشى
سما : ببتسامه ماشى انا ها اقوم أغسل الاطباق دى واطلع اذاكر
مروان : بيقرب منها ما أذاكراك انا
سما : لاء
مروان : بقى كدا وتليفونه رن ايوا يا معتز ايه وصلت فين طيب ادخل انا جوا تعالى
مروان : خلصتى حطيهم فى غساله الاطباق واطلعى ياله عشان صاحبى داخل هنا
سما : حاضر
مروان : حضنها يحضر لحبيبى الخير والسعاده وهو فى حضنى
وطلعت : سما

معتز : سلامات يا وحش
مروان : سلامات يا قناص عامل ايه
معتز : ها اعمل ايه يعنى ابويا ها يكتب على جنانى
مروان : والله ابوك دا راجل عسل
معتز : هو عسل وانا مفترى
مروان : هههههه شكلك على أخرك
معتز : تخيل عايز يربطنى فى رجل السرير ويمدنى على رجلى لا والا حارق دمى من امبارح جايب زوزو الحيزبونه وعايزنى اعملهم لمونتا يا مروان وقال ايه خطيبتى

مروان : هههههههههههه دا ابوك دا نكته

معتز : ماله الجيش هاااه ماله بيدونا اجازات ليه انا تعبت
من مسلسل كل يوم حلقه شكل دا انا خايف فى يوم اقوم من النوم الاقيه متجوز وعندو عيال اه يا أما اتاريكى يا حببتى ما أستحملتيش ومشيتى بدرى وقولت اخدها من قصيرها ……..
مروان : ههههههههه انت ها تندب يا واد انشف شويه
معتز : بس يا أخويا سبنى با الا انا فيه فينك يا كريم انت ها تفهمنى يا حبيبى وتهون عليا
مروان : قوم روح يامعتز
معتز : وربنا ما انا مروح مروان انت لوحدك
مروان خير بتسأل ليه
معتز : بجديه كنت عايز افاتحك فى موضوع كدا قبل ما اخدو بشكل رسمى
مروان : ادخل فى الموضوع إخلص
معتز : بصراحه يا مروان من غير لف ودوارن انا عايز ادخل البيت من بابه انا معجب بمرنا أختك لو مش عندك مانع يعنى ممكن اتقدم لها ….
مروان : بتفكير امممممم من أمتى الكلام دا
معتز : يوم ما خدناها المستشفى لسما
مروان : بس أنت يعنى ها تتجوزها وانت ما شوفتهاش غير مره
معتز : انا بقولك داخل البيت من بابه وما تتذاكاش عليا يا مروان انا مشفتهاش ولا حصل بينى وبينها كلام

مروان : على فكره انا بثق فى أختى ومتاكد ان عمرها ما تعمل حاجه من ورايا وبردو لو مش بثق فيك عمرى ما أدخلك البيت دا وانت عارف
معتز : عارف عشان كدا ما أكلمتش مع أبوك وكلمتك الاول يا صاحبى
مروان : سبنى أفكر
معتز : ها تفكر فى ايه يا مروان للدرجه دى انا مستاهلش أتقدم لاختك والا أكون ما أشرفكش
مروان : بطل هبل مش كدا خالص انت راجل يا معتز وعارف انك ها تصونها بس لازم وقت الموضوع مش قفش يعنى اهدى على نفسك
معتز : هديت يا مروان
مروان : بس لو الموضوع تم مش ها تقعد معاها غير فى وجودى
معتز : ليه ان شاء الله ها أكلها
مروان : دا شرطى لو تم
معتز ؛ ان شاء الله ها يتم ما تقاطعش
مروان : يا مسهل
معتز : عملت ايه مع سما
مروان : الحمد لله الدنيا بقت تمام
معتز : بفرحه بجد يا مروان ربنا يسعدك بيها ويسعدنى با إلا فى بالى ويبعد عننا العوازل
مروان : اتظبط
معتز : اتظابطنا ها ترد عليا اجى اتقدم رسمى امتى
مروان : معرفش
معتز : دا انت رخم بقى دا لو عندى أخت ماكنتش عزتها عليك يا راجل
مروان : هو طبق مكرونه ما تلم نفسك دى مرنا يا بنى يعنى الكل فى الكل هنا بعد ماما وبابا فاهم
معتز : فاهم يا أخويا ها تعمل عليا حما من دلوقتى
مروان : ان كان عجبك

حازم : وبعدان يا بابا ها نفضل كدا مش بنسئل على سما ولا عمى
محمود : انسى سما خالص يا حازم
حازم : مش قادر يا بابا انساها
منال : لا ها تنساها خالص والا مش ها أعرفك تانى يا حازم كفايه اهانه وبهدله من تحت راس الست زفته فيها ايه زياده عن بنت خالتك
حازم : ياماما بحبها حسى بيا بقى ولو خطبتها ها اوقف اى حد عند حده
منال : والله ما يحصل طول ما انا عايشه استنى لما اموت وروح اتجوزها فاهم والا لا
حازم : انا ها اسافر ملوش لزوم القاعده هنا
منال : ايوا طالما الموضوع اتفشكل يبفى خلاص احنا ملناش لازمه عندك
محمود : كفايه يا منال انتى سنا سكاكينك على الواد كدا ليه
منال : بفوقه من الوهم هو ماشافش نفسه وهو كان ها يموت بين ادين البيه الا بيحبها وعامل بطل على حساب ابنك
وتلاقيها ماشيه معاه الحلوه الا سايبه بيتهم ومانعرفش عنها حاجه
محمود : اتقى ربنا فى كلامك
منال : انا أهو وانت أهو لو الموضوع دا ماكنش فيه إنا يا خبر انهارده بفلوس بكرا يبقى ببلاش
حازم : انا طالع برا عشان اتخنقت

حازم : خرج مش عارف يعمل ايه ركب عربيته وراح على المستشفى ال كانت فيها سما وبيسئل عليها وقالولو خرجت
ادى لبتاع الأمن الا برا فلوس عشان يعرف خرجت مع مين قاله انها ركبت مع مروان بيه……. حازم سئلو على العنوان وبتاع الامن فى حد ما يعرفش فيلا محمد القاسم هى فى …….
حازم : شكرا وسابه وراح على العنوان الا خدو من الراجل
حازم : على باب الفيلا سامح عايز مين وانت مين
حازم : انا ابن عم سما وخطيبها وعايز أقابلها
سامح : أستنى سامح اتصل على الفيلا جوا وبلغ مروان ومروان : قاله دخلو
مروان : أفندم عايز ايه
حازم : عايز أقابل سما
مروان : بمناسبه ايه
حازم : ها أحط النقط على الحروف قبل ما أمشى
مروان : ما تمشى هى سما لو عايزاك كانت كلمتك
حازم : ممكن أعرف انت ايه دخلك انا وبنت عمى وخطيبتى
مروان : مش خاطيبتك وادام انت هنا فى بيتى يبقى ليا دخل
حازم : طيب لوسمحت بلغها انى عايز أشوفها
مروان : ماشى واخر مره أشوف وشك هنا
حازم : انا ما يلزمنيش اجى هنا انا مجبر مش أكتر ياريتها فى مكان تانى
مروان : سابه وهو بيغلى وطلع قال لسما وهى صممت تتنزل رغم ان مروان رافض بس ما حبش يضعط عليها وعايز يشوف رد فعلها تجاه حازم
سما : نزلت لحازم فى الجنينه وسلمت عليه وقعدو
حازم : ممكن أعرف انتى بتعملى ايه هنا يا سما
سما : قصت عليه كل ما حدث بالمشفى فا هى تعتبره أخ لها ليس أكثر من ذلك
حازم : طيب انا مش مرتاح لقعدتك هنا
سما : اطمن يا حازم هما هنا كأنهم عيلتى والله
حازم : وانا يا سما فين من دا كله
سما : انت ها تفضل أخويا وصديقى الا مش ها استغنى عنه
حازم : أخوكى يا سما دا انا نازل اخطبك تقوليلى أخوكى
سما : انا أسفه يا حازم والله انا مش بحس باكتر من الأخوه بينا أعتبرنى أختك ودور على الا تحبك وانت تحبها بجد
حازم : دا أخر كلام عندك
سما : ايوا وما تزعلش منى
حازم : مش زعلان بعد اذنك بقى عشام اسافر ومشى وقلبه مكسور مرتين انه فعلا لقاها بس فى فيلا القاسم والمره التانيه انها رفضته نهائى من حياتها كا حبيب او زوج طيب ادينى فرصه يمكن تحبينى ولكن لا تأتى الرياح بما تشتهى السفن خرج وقرر المغادره من البلد بأكملها

رجائى : ازيك يا طنط هبه عامله ايه وعمو مجدى عامل ايه
هبه : الحمد لله يا رجائى محدش بقى بيشوفك ليه
رجائى : انتى عارفه الشغل يا أما مع الشله يعنى ما بروحش بعيد
كريم : يعنى انا الا بتشوفنى طيب أسألى على ابنك
هبه : ما أنت معايا أهو والا تكون شبح أبنى نايم أكل شارب معانا فى البيت
رجائى : ما تتنيل وتسكت انت جاى فى اى حاجه
كريم ؛ بس يابنى أنت ما تعرفش حاجه الناس دى بتعاملنى كأنى جاى من كوكب زوحل ومش أبنهم انا كائن فضائى فى البيت والله لأوريكو ياهبه انت ومجدى