رواية عشق الزين

‏روايه ( عشق الزين ) .

البارت الثانى والعشرون

فى الطريق من اسكندريه لقاهرة

ليليان بهمس : ههههه خلاص بقا يا زين دى مكنتش غلطه غلطتها…بوزك وحش.
زين بعصبيه مكتومه : انتى بتتكلمى معاه ليه اصلا .
ليليان بهمس : والله يا حبيبى كنت خايفه عليك … كنت بطمن على جرحك.
زين : هو انا كنت اشتكيت … انا كان هاين عليا اقوم اولع فيه بابتسامته الملزقه دى.
ليليان بهمس : يانهاااارى دة كله وعاوز تولع فيه .. الدكتور كان ناقص يغمى عليه من نظراتك …خلاص بقا وبعدين انت ازاى مبوز وزعلان منى وواخدنى فى حضنك.
زين : انا زعل ادايق اخاصمك المهم انك متبعديش عن حضنى دة مكانك واوعى تبعدى عنه.
ليليان بتنهيدة : هو انت بتجيب كل مرة الكلام الحلو دة منين .
زين شاور على قلبه: بجيبه من هنا … الكلام دة بيبقا جوة هنا ومبيطلعش الا ليكى .
ليليان حطت ايدها على جرحه وهمست : بيوجعك .
زين بنفس همسها: لا كان بيوجعنى .. بس دلوقتى خلاص.
ليليان : سامحنى … انا السبب.
زين : اوعى تقولى كدة تانى .. فداكى عمرى كله … وبعدين بطلى تبصيلى كدة انا اصلا مش قادر استحمل لغايه مانروح …. والله انزل عم اكرم ونتمسك هنا بفضيحه.
ليليان : هههههههههه لابلاش خلينا مستورين ..هما سارة ومراد فين .
زين : مراد اخدها وروحها زمانهم وصلوا دلوقتى .
ليليان : ربنا يستر ومش يتخانقوا.
زين : الهى يولعوا .. ملناش دعوة بحد .
ليليان: ههههههه لا حرام متقولش كدة قول ربنا يصلح حالهم.
زين : الاتنين اغبى من بعض واعند من بعض .
ليليان : ربنا يهديهم.

عند مراد وسارة

مراد : وصلنا اى خدمه تانيه يا برنسيسه .
سارة : شكرا بجد على كل حاجة .. وشكرا انك ودتنى ازور رضوى .
مراد : اى خدمه عدى بس الجمايل .
سارة : ههههههههه هاعدها حاضر….. هو انتو هاتعملوا ايه فى عم ليليان وابن عمها.
مراد : معرفش الحكايه تخص زين … وزين مش سهل يسيب حقه .. وفى. نفس الوقت هو صاحب عمرى اه بس اوقات متتوقعيش ردة فعله … بس انا خلاص اخدت حقى وخلاص..
سارة بمكر : حق ايه وانت مالك … الموضوع يخصهم .
مراد مسك ايديها : حقى لما ضربك ولما فكر تفكير شمال دة حقى وانا اخدته فى وقته .
سارة شدت ايدها بكسوف : على فكرة بقى انت جرئ وبقيت تمسك ايدى كتير ومرة تحط ايدك عليا ومرة تحض…
مراد : ههههه كملى قطعتى فى الكلام مرة واحدة ليه كدة .
سارة : يوووة يا مراد انت بجد قليل الادب .
مراد : شئ مفروغ منه يا بيبى … الا قوليلى انتى ليه ركبتى معاهم وليه مش اتصلتى من الاول .
سارة بتنهيدة : انا كنت سايبه ليليان وروحت اشترى عصيرر ولما رجعت لقيتها ماشيه مع حد وخارجه من بوابه تانيه غير اللى الحرس واقفين عليها مشيت وراهم لقيتها بتركب مع حد ناديت عليها وحكتلى انه بن عمها يوسف وليليان طبعا كانت حكايلى قبل ماتفقد الذاكرة عنهم .. الصراحه خوفت قعدت افكر وهما بيتكلموا اصوت والم الناس ماهو ممكن ياخدها ويجرى بسرعه طيب ارجع انادى الحرس بردوا كان هاياخدها ويمشى ومنعرفش مكانها وبعدين ببص على الناس لقيت حواليه رجاله شكلهم غريب قولت بس دول مجرمين ومعاه .. فكرت ان انا استعبط عليه واركب معاهم واحاول اتصرف فى الطريق واحنا ماشين طلع بخاخه وقعد يرش براحه ليليان كانت سرحانه فى الطريق انا اللى كنت مركزة معاه واتأكدت انه مخدر لما حط المنديل على وشه طلعت التليفون. براحه وكلمتك وبس الباقى انت عارفه …. هو انت بتضحك علي ايه .
مراد : هههههه ههههههههه اظاهر ان بهت عليكى وبقيتى تفكرى تفكير مخابراتى .
سارة : امال يابنى انا مفيش حد فى ذكائى … ايه دة ماما بتتصل .
مرراد : طيب ردى .. احنا قعدنا نرغى ونسينا اننا فى الشارع .
سارة : الو
والدة سارة (سعاد): بدام انتو واقفين على اول الشارع وقاعدة فى العربيه كدة ومهمكيش حد خليه يطلع معاكى وكملو كلامكو هنا .. دة لو كان راجل اصلا.
ساره بخوف : احم مين دة يا ماما وشارع ايه.
سعاد : مراد الالفى اللى انتى صايعه معاه وكنتى معاه فى اسكندريه .
سارة بخوف: ماما انا ان..
سعاد بحدة : اطلعى يالا .
سارة بخوف : حاضر.
( سارة قفلت مع مامتها وعيطت ومراد فهم من طريقه الحوار ان في حاجة ).
مراد : فى ايه بتعيطى ليه ؟
سارة : ماما عرفت انى معاك وقالت اسمك مراد الالفى وبتقولى لو راجل خليه يطلع معاكى وعرفت انى كنت معاك فى اسكندريه .
مراد : وهى عرفت منين .
سارة : معرفش .
مراد: طيب يالا انا هاطلع معاكى .
سارة : تطلع فين انت مجنون … لا طبعا خليك .
مراد: لا هاطلع انامش عيل علشان اهرب … وبعدين مش انتى قولتى انك لما عرفتينى مبطلتيش كدب سيبينى اصلح بقا كل حاجة .
سارة بخوف : ربنا يستر….. انا حاسه ان فى حاجة غلط.
مراد : متخافيش يالا

فى قصر الباشا

الباشا : غلط والف غلط اللى انت هببته …. انت كدة بتقولهم انا اهو وانا السبب فى اللى حصل