رواية عشق الزين

روايه ( عشق الزين )

البارت العاشر

فى الشرقيه

عاصم : ها عزت مات؟

يوسف : اه مات غار فى ستين داهيه تاخدة …… انا اتأكدت بنفسى

عاصم : الحمد لله …. انا عاوزك تفضى بقى لليليان وجبهالى يا يوسف انا واثق فيك

يوسف : متقلقش انا مش ساكت والله وهاجيبها واهو عزت مات وعبد الرحمن شكله ماشى فى جوازته وكل حاجة ماشيه زى مانا عاوز

عاصم : هو عبد الرحمن ماشى فعلا فى جوازته من ايمان بنت حسن ؟ وابوة فين ؟

يوسف : اه كل يوم وهناك اظاهر بيتفق مع الوليه توحيدة … وعمى شاكر ميعرفش حاجة لكن مراته عارفه كل حاجة

عاصم. : هايفضل طول عمرة شاكر اهبل هههههههه

يوسف : ياما نفسى اعمل مشكله لزفت عبد الرحمن واحرق قلبه ومخليش جوازته تتم من حبيبه القلب بس ساكت علشان خاطر ليليان لما ترجع مبيقباش غيرى


فى شقه عم حسن

توحيدة : يا مرحب يا كريمه نورتى البيت

كريمه ام عبد الرحمن : دا نورك يا حجه والله. … ازيك يا ايمى

ايمان : الحمد لله يا طنط كويسه

كريمه : مشاء الله عليكى يا ايمان قمورة اوى ….. اصلا طول عمرك جميله ولما كبرتى بقيتى قمر بزيادة

توحيدة : دا من زوقك يا كريمه …. انتى اللى عينك جميله

كريمه : تسلميلى يا حجه. …. اتفضلى يا ايمان العلبه دى

ايمان : علبه ايه دى يا طنط

كريمه : دى شبكتك يا قلبى …. صحيح عبد الرحمن هايتجوز من غير مايعرف ابوة واهله بس انا موجودة ومنساش الاصول ابدا

توحيدة : بس احنا مش هانقدر نقبل الشبكه دى

كريمه : ليه ياحجه .. مش انتى وافقتى .. لسه فاضل ايه

توحيدة : موافقه زين قريبى انا بعتبرة ابنى وهو هايجى يوم الجمعه يقعد مع عبد الرحمن لو وافق هانكتب كتاب فى نفس اليوم

كريمه : باذن لله يوافق عبد الرحمن ابنى طيب وبيحب ايمان اوى ……طيب ممكن تخليها عندك يا حجه ويوم الجمعه لو قريبك مش موافق هاخدها عادى

توحيدة : مفيش مشكله

كريمه : هاقوم امشى بقا علشان متأخرش عبد الرحمن بيرن علشان انزل

توحيدة : ملحقناش نقعد معاكى مش كفايه العلاقه مقطوعه من سنين

كريمه : يالا ربنا يجازى اللى كان السبب

كريمه مشيت ونزلت لعبد الرحمن

عبد الرحمن : ها يا ماما عملتى ايه كل حاجة تمام

كريمه : متقلقش تمام بس الحجه توحيدة مرضتيش تلبس ايمان الشبكه الا لما قريبها يوافق

عبد الرحمن : اه هاقعد معاه يوم الجمعه ربنا يستر قلبى مش مطمنى

كريمه : متقلقش يالا نمشى نروح علشان ابوك

كريمه روحت ولقت شاكر قاعد ووشه مبيشرش بالخير ابدا

شاكر : كنتى فين ؟

كريمه : كنت بزور واحدة صاحبتى

شاكر :وصاحبتك دى توحيدة ….. مرات حسن

كريمه : اه فيها ايه الست جوزها مات وكل الناس راحت وعزتها الا انا مش عييب مهما كانت خلافاتك مع جوزها الله يرحمه ماليش فيه دا واجب ولازم اروح واعزى

عبد الرحمن : يابابا انا مش شايف ماما انها غلطت … دا مجرد واجب وخلص

شاكر : اه طبعا ياخويا ماهو الموضوع على هواك ….. علشان حبيبه القلب ايمان … انا قلبى مش مطمنى من ناحيتكوا انتو الاتنين

كريمه : ايه دا هو انت عندك قلب وبيعرف يطمنك زى الناس العاديه

شاكر بغضب : ليه هو انا مش بشر

كريمه : لا انت حجر ياشاكر


فى القاهرة
فى قصر على الباشا

الباشا :خليك واخد بالك كويس من زين علشان هو مش سهل ابدا

على: متخافش وابنك كمان مش سهل

الباشا : لا زين ذكى ولماح ومعاه مراد فهد المخابرات واللى انت داخل عليه مش مريحنى

على : مراد متخافش منه استقال من زمان ومبقاش له فايدة بقا له فى الهلس والمسخرة وبس

الباشا : متستهونش بيه اوى كدا علشان دا فى شغله بيعملوله الف حساب ومش معنى انه ساب شغله يبقا خلاص بالعكس الطبع بيغلب

على : ريح بالك انت بس وسيب ابنك ينتقملك من زين الجارحى على نار هاديه …. وانا هامحيلك اسم عيله الجارحى من الوجود

الباشا بشرود : كنت واثق نفس ثقتك دى …. وكنت بقول كدا بردوا هامحى اسم عيله الجارحى من الوجود … بس مقدرتش وزين عاش وبقا غول المعمار بقا غول عن ابوة


فى بيت الجارحى

زين قاعد جنب ليليان على السرير وبيقرا فى الكتاب

ليليان بملل: زين

زين قفل الكتاب : ايوة

ليليان : ايه الملل دا ماتيجى نتكلم ف اى حاجة

زين : ملل ايه دى الساعه ٢ المفروض حضرتك تنامى

ليليان : لا بجد الحياه ممله انا عاوزة ارجع الشغل .. انا كان يومى بيبقى مليان .. يومى بقا فاضى اوى

زين : من يوم … يوم واحد بقيتى حاسه الحياه ممله .. طيب اتعودى عليها علشان مفيش رجوع الشغل.

ليليان : ايوا صح تلاقيك خايف من ست السلعوة سهيله والمعفنه اللى انت جايبها مكانى

زين حب يدايقها: سلعوة ومعفنه …. وبعدين انا مبجبش حد معفن يشتغل عندى لازم كلهم يبقوا برفكت ونورا ممتازة جدا فى شغلها.

ليليان بغيرة : اممممم قولتلى اسمها نورا اسمها وحش وهى وحشه وبردوا معفنه

زين بضحك : هههههههه ماليش دعوة باسمها حلو ولا لاه ولاحتى شكلها انا راجل محترم ومتجوز وبحترم مراتى جدا

ليليان تاهت من كلاممه وقربت منه : ياعنى انا احلى منها

زين بحنيه : طبعا انتى احلى من اى واحدة فى الدنيا دى كلها …. وبعدين اصلا مفيش وجه مقارنه مابينك وبينها … وعمرك ماتحطى نفسك مع اى حد علشان انتى مش اى حد

ليليان بضحك وغمازتها بانت : هههههههه ايوا صح انا ليليان الجارحى

زين قرب منها وباسها من خدها : تعرفى ان انا بحبها اوى

ليليان بصت فى عينه : هى ايه دى للى بتحبها

زين بخفوت : غمازتك

ليليان ابتسمت اكتر

زين: بتغرينى انتى كدا صح

ليليان اتكسفت وحبت تهرب منه

ليليان : شوفت اتكلمنا وضيعنا وقت ممل والنوم جه اهو يالا تصبح على خير يا …..

زين شدها له: يا ايه

ليليان برومانسيه : تصبح على خير يا زين الرجال

زين قرب من شفايفها وباسها بوسه رقيقه : لا انا زينك انتى وبس

اخدها فى حضنه زى كل ليله هو خلاص بقا متعود تنام فى حضنه واقسم بين وبين نفسه مينمش فى مرة الا وهى فى حضنه


صباحا

سارة : لو سمحت جبلى الدوا دا بسرعه

الصيدلى : ثوانى هاجبهولك من جوا
السلام عليكم

سارة كانت ضهرها لباب الصيدليه
حست ان الصوت دا تعرفه قلبها دق : يا نهار اسود هى مالها ضلمت كدا ليه

الصيدلى : اتفضلى اهو يا انسه

سارة مرتبكه وبتحاول تغير صوتها : طيب خلص الاستاذ وانا بعدين اصل فى حاجات اسال عليها

الصيدلى استغرب منها ووجه كلامه للشخص: نعم اتفضل يا استاذ

مراد : عاوز اى حاجة لصداع

الصيدلى : اتفضل خد حبايه دلوقتى لو الصداع مستمر خدها بعد ٨ ساعات … اتفضل ميه

مراد : شكرا معايا … حسابك

مراد خلص واخد الدوا ومشى

سارة اتنفست اخيرا : الحمد لله … قولى بقا حسابك علشان امشى

سارة اخدت الدوا ولسه خارجه من باب الصيدليه لقت اللى بيشد ايدها فى شارع جانبى

سارة : يالهوى اوع ايدى يا مجنون انت

مراد : بتغيرى صوتك فى الصيدليه فاكرنى مش هاعرف صوتك … ياغبيه وبالنسبه لمرايات الصيدليه اللى مبيناكى دى

سارة : وربنا لو مشلتش ايدى لاكون عضاك نفس العضه والمرادى هاخليها تجيب دم

مراد : الله بموت فى البنات الشرسه اللى زيك كدا

سارة : اه يا حيوووووان .. ايدى بتوجعنى … شيل ايدك وبطل كلامك السافل دا

مراد : انا بردوا اللى حيوان …. وانتى لما عضتينى كنتى ايه عصفورة …. تعالى نتفق اتفاق ايه رايك اعضك نفس العضه وفى نفس المكان ونبقا خالصين

سارة : يالهوووووووووووووى الحقونى

مراد : اتكتمى

الناس اتجمعت حوالينهم
فى ايه يا انسه مالك

مراد : انسه ايه دى المدام

سارة : اخرس … والنبى ابعدو عنى بيتحرش بيا

مراد : اتحرش بيكى ايه …. فى واحد يتحرش بمراته
لا حول يا جماعه حلوا مشاكلكوا فى البيت مش فى الشارع كدا
سارة : بيت ايه وشارع ايه ياجدع انت …. ياتخلصنى منه يا تتزفت تمشى من وشى حالا
الله يكون فى عونك عليها يا استاذ احنا اسفين ربيها زى مانت عاوز

سارة : الله يخربيتك …. فضحتنى لم الدور دا

مراد : مش انتى اللى صوتى انا مالى….. لمى انتى

سارة : خلاص يا جماعه جوزى وبدلع عليه يالا طرقونا

الناس مشيت مستغربين من المجانين دول

سارة : اوعى ايدى كفايه فضايح لغايه كدا

مراد :الفضايح دى انتى اللى عملتيها مش انا… وانتى اللى غلطانه من الاول لما عضتينى انا علشان راجل مرضتيش ارنك العلقه التمام ولا كان حد قدر يعملى حاجة

سارة : لا حول الله … انا عضيتك لاسبابى

مراد : والله اقدر اعرف ايه اسبابك

سارة : انك سافل وقليل الادب وبتشقط بنات

مراد : وانتى مالك …. طب تعرفى كنت بفكر اسيبك واسامحك بس بعد اللى قولتيه والله لاعضك تعالى بقا

مراد مسك دراعها من غيظه وعضها فيه و بعدين سابها ومشى بغل اول واحدة تدايقه كدا وتعصبه طول عمرة بارد. زين دايما يقوله انت تلاجه يامراد ….مش سهل حد يعصبه بسهوله مش عارف ليه يمكن علشان شرسه وعنيدة ولا اول واحدة اتجرأت عليه وزعقتله وشتمته بس هى على بعضها كوكتيل استفزاز ولما شافها لابسه احمر وهو بيكرة اللون دا جدا كرهها اكتر

سارة : الله يخربيتك يا حيوان …. كان يوم مهبب يوم ما شوفتك ….


فى الجامعه

ليليان : ما لسه بدرى يا ست سارة سايبنى دا كله لوحدى

سارة : اسكتى يا ليليان انا عفاريت الدنيا بتنطط فى وشى

ليليان : ليه مالك يا حبيبتى

سارة : ايدى بتوجعنى اوى يا ليليان …. الهى يتشك فى قلبه البعيد

ليليان : ايدك مالها ومين البعيد دا

سارة حكت لليليان كل حاجة

ليليان : ههههههههه ههههههههه مش قادرة والله انكو مجانين

سارة : بتضحكى .. والله انك باردة

ليليان : يا سارة يا حبيبتى انتى اللى غلطانه من الاول لما فكرتى تعضيه عاوز منه ايه غير يكون فاكرك ويردلك اللى عملتيه .. وبعدين هو انقذك من الولاد اللى كانوا بيجروا وراكى وانتى ردتى اللى عمله بايه بانك تعضيه ههههههه
المفروض كنتى تعتذرى

سارة : اعتذر….. لا طبعا على جثتى …..انتى مسالمه اوى يا ليليان وانا مش كدا

ليليان : بالعكس انا مش مسالمه … بس بالعقل كل حاجة هاتيجى طيب انتى تعرفى مينفعش اكون عنيدة مع زين الدنيا تخرب ما بينا …. حكمى عقلك شويه

سارة : مع دا لا مفيش عقل ….. ربنا ياخدة الحيوان ورملى ايدى

ليليان : يادى النيله مفيش فايدة فيكى ابدا…. المهم انا مدايقه جدا وعاوزة ادايق حد

سارة : الله الله فين العقل يا ليليان هانم

ليليان : مالعقل اهو بستخدمه عشان ادايق حد

سارة : وياترى مين الحد دا

ليليان : سهيله سكرتيرة زين يا سارة بت رخمه وشايفه نفسها وملزقه كدا وبتلبس ديق وقصير زى مايكون مش جايه تشتغل … لا دى جايه علشان تعمله اغراء ومعرفش بتكرهنى ليه وهى السبب اكيد فى ان زين يخلينى اسيب الشغل بصى مش عارفه هى السبب ولا لاه بس انا فعلا مبحبهاش

سارة : حاسبى بس الدخان اللى بيطلع منك هههههه انتى بتغيرى يابطه على زين … وبعدين بعد كل كلام دا عليها ومش عارفه بتكرهك ليه ؟

ليليان : لا والله اناكنت عادى ومش فى دماغى بس هى اللى كرهها ليا واضح وبعدين يوم ما سيبت الشغل كانت فرحانه اوى

سارة : والمطلوب

ليليان : فكرى معايا كدا عاوزه اعرفها حجمها كويس واعرفها انا ابقا مين بس خايفه من زين متوقعش رد فعله عليا يبقا عامل ازاى

سارة : هاقولك تعملى معاها ايه … وتعملى كمان مع زين ايه … بس انتى هتحتاجى تروحى الشركه

ليليان : وماله مااروح تعالى نحضر محاضرات ونظبط الخطه


فى شركه الجارحى

سهيله ونورا قاعدين بيتكلموا

ليليان : هاى

سهيله : ايه دا … انتى

نورا : هو انتى مش اترفدتى جايه هنا تانى ليه

ليليان اتجاهلت كلام نورا : قولى لزين انى موجودا

سهيله بتريقه : واقوله مين بقا انشاء الله ليليان سكرتيرتك القديمه اللى حضرتك رفدتها ومشيتها من الشركه كلها عاوزك

ليليان برقه : تؤتؤ قوليلو …. ليليان الجارحى مرات حضرتك

سهيله ونورا اتصدموا من الخبر سهيله كانت متخيله بينهم علاقه عابرة مش مراته

ليليان بتحدى : احسنلك تدخلى

سهيله خبطت ودخلت

زين مرفعش عينه من على الورق: فى ايه يا سهيله

سهيله : مرات حضرتك برا ليليان الجارحى

زين قام وقف وراح عند الباب : دخليها فورا و بعد كدا تدخل من غير اذن

ليليان دخلت والباب مفتوح وسهيله واقفه ونورا واقفه برا شايفهم

ليليان قربت من زين وبكل رقتها رفعت نفسها وباسته من خدة : انا جيت

زين فهم هى عاوز تعمل ايه وهو استغل الفرصه و باسها من خدها و ابتسم : نورتى الدنيا كلها …. وحشتينى

وبص لسهيله : اخرجى انتى واطلبى عصير فراوله لهانم

ليليان كانت مبسوطه اوى ان الخطه نجحت زى ما هى عاوزة واحسن كمان بس لسه ردة فعل زين وافتكرت كلام سارة

سارة : اتسهووووكى يا ليليان متعرفيش تتسهوكى

زين : تعالى نقعد …. ها شايفك جايه من غير ما تقوليلى فى حاجة

ليليان برقه : لا مفيش حسيت ان عاوزة اجاى واشوفك

زين : بجد طيب كنتى استنى ساعه بالظبط وهاتشوفينى معاكى فى البيت

ليليان بسهوكه زى ما سارة فهمتها وقربت منه : لا مقدرتش استحمل

زين : لا انا اللى مش هاستحمل… اهدى شويه … احنا فى الشركه …. انتى منفذتيش اللى فى دماغك يبقا خلاص

ليليان : هو انت زعلان ان قولت مراتك يا زين

زين : لا طبعا ….الدنيا كلها عرفت ان متجوز عادى

ليليان بغيرة : امال الهوانم اللى برة دول لما عرفوا منى اتصدموا ليه

زين مستمع بغيرتها : والله هما اتصدمواا …. انا مالى بقا بيهم

ليليان : لا طبعا الغلط غلطك انت ليه مش معرفهم

زين : وانا اعرفهم ليه وبعدين يعرفوا ولا ميعرفوش انا مالى

ليليان : لا طبعا مالك ونص….. حضرتك المفر …

قطع كلام ليليان دخول سهيله و فى لحظه كانت ليليان قاعدة على رجل زين ومحاوطه رقبته وزين اتصدم بس مبينش وقربها منه اكتر

ليليان : بيبى ودينى الملاهى

زين مقدرش يمسك نفسه من الضحك على عقلها : هههه حاضر ههههههه

سهيله شافت المنظر دا اتصدمت معقوله دا زين الجارحى دا اكيد اتغير وبقا واحد تانى لا وبتقوله ودينى الملاهى بيقولها حاضر لا اكيد فى حاجة غلط

زين مبتسم : شكرا يا سهيله حطى العصير هنا واتفضلى انتى شوفى شغلك

سهيله خرجت هاتولع من اللى شافته

زين قام ووقف ولبس جاكت بدلته : يالا

ليليان : ايه هاتودينى الملاهى

زين : ههههه لا هانروح فى ملاهى البيت هناك احسن

زين خرج وماسك ايد ليليان والشركه كلها اتفرجت وليليان مبسوطه ان خطتها مشيت زى ماهى عاوزة واكيد الخبر هاينتشر فى الشركه ومحدش يقدر يبص لزينها .


مساءا

فى بيت الجارحى

زين بيكلم مراد على التليفون

زين : ظبط انت كل حاجة وخليك صاحى كويس لعلى انا عارف انا باعت مين يا مراد

مراد : متقلقش …مظبط كل حاجة

زين :انا لولا موضوع الشرقيه دا كنت روحت انا بس اعمل ايه

مراد : قولتلك متقلقش … انت مش واثق فيا ولا ايه

زين : مش هارد عليك … علشان انت عارف لو كنت قدامى كنت عملت ايه فيك

مراد : سماح يا بيييه .. بس الا قولى ايه موضوع انهاردا الشركه كلها بتتكلم عليك انت و ليليان

زين : ليليان ههههه دى كانت جايه الشركه بتسن سكاكينها لسهيله وناويلها

مراد : ربنا يخليهالك يا زين انا عمرى ما شوفتك بتضحك ولا مبسوط قد الفترة دى

زين : ويخليك ليا يا صاحبى

مراد : خلى بالك من نفسك وخد الحراسه معاك

زين : ايه ياعم مراد هو انا رايح فين دا انا رايح الشرقيه

مراد : بردوا الامر ميسلمش ياعم .. سلام

زين قفل مع مراد ولف لقى ليليان واقفه بتبصله

زين: ليليان انتى واقفه هنا من امتى

ليليان : هو انت رايح الشرقيه ليه يا زين

زين : انتى بتتصنتى عليا ولا ايه

ليليان قربت منه وعيونها كلها دموع : فى ايه رايح ليه …. متروحش هناك . خليك جنبى

زين : انا جنبك متخافيش … ومروحش هناك ليه هايعملوا فيا ايه

ليليان بخوف عليه : زين دول شياطين … علشان خاطرى متروحش

زين : حتى لو الحجه توحيدة عاوزنى وقاصدنى

ليليان : ماما توحيدة عاوزك فى ايه

زين اخدها بهدوء وقعدها وقعد جنبها : تعالى فى حضنى

ليليان ارتمت فى حضنه ومش عاوزة تسيبه وعماله. تعيط شريط ذكريااتها بيمر قدام عنيها راح منها ابوها وامها و جدتها وعم حسن بس زين لا الوحيد اللى مش هاتقدر على فراقه

زين : اهدى يا لى لى

ليليان بتحاول تهدى : هى ماما توحيدة عاوزك فى ايه

زين : عبد الرحمن ابن عمك متقدم لايمان بنتها

ليليان بفرحه. : بجد اخيرا بودى اخد الخطوة دى

زين بضيق : بودى مين لامؤاخذة

ليليان : هههههه بودى ابن عمى شاكر بيحب ايمان اوى يا زين حب طفولته وانا كنت شاهدة

زين : مش سى زفت بودى كانوا عاوزين يجوزهولك بردوا

ليليان : ههههه لا عمرة ما وافق يا زين بالعكس دايما كان بيساعدنى لما عمى عاصم كان بيحبسنى ويمنع عنى الاكل والميه

زين : هما كانوا بيحبسوكى وبيمنعوا عنك الاكل و الميه

ليليان : اه الحمد لله بس خلصت منهم وادى عبد الرحمن قدر يخلص منهم

ليليان عماله تتكلم ومبسوطه ان عبد الرحمن هايتجوز ايمان
وزين كان فى دنيا تانيه كان بيتخيلها وهى بتعانى وبتعيط علشان كدا عندها كوابيس على طول فى سرة : يومكوا قرب اوى ومش هارحمكوا

ليليان : زين انت فين

زين : معاكى اهو… بتقولى ايه

ليليان :خدينى معاك

زين : انتى اتجننتى .. اخدك فين … باين عليا غلطت لما قولتلك انا رايح فين

ليليان: ليه بس يازين …. افرض عملوا فيك حاجة ..لازم اكون معاك

زين : ليه هاتحامى فيكى

ليليان : انا مش هاسمحلك تروح لوحدك هاخاف عليك

زين بتنهيدة : انتى هبله هو انا عيل عندى ١٩ سنه علشان تكلمينى كدا…. انا راجل …انا زين الرجال لو فاكرة

ليليان: طب اوعدينى انك هاترجعلى

زين : هارجعلك يا لى لى … يالا نقوم ننام

ليليان : يالا ….. هما هايتجوزوا على طول

زين فى سرة: مش لو انا وافقت اصلا ……وبعد بودى دى مش هاواافق بردوا
&&&&&&&&&&&&&&&
البارت العاشر خلص

error: