رواية زواج أم عقاب
الحلقة 11
سما بعصبية /انا أمى سميرة و بس دى دى بتكرهنى
نجم/ليه بتقولى كده
سما ببكاء /هو فيه ام ترمى ضنها و هى لسه جايه على الدنيا انا مش بحبها
نجم يحاول تهدئة سما /اهدى طيب اهدى عشان خاطرى *ثم قام بجذبها لاحضانه الدافئة و هى تبكى كطفله فى حضن أبيها حتى نامت فقام بحملها و وضعها فى فراشها لكنها تشبثت بيده*
سما بنعاس/أرجوك خليك معايا
نجم بسعاده/طيب
————————–
فى صالون القصر كانت عائلة أبو شامه تستقبل عائلة علوان **
جد نجم/والله زمان يا علوان
علوان/اخيرا الميه رجعت لمجريها يا أبو شامه يا خويا **و عانقو بعضهم
سعاد بتعالى/انتو بئا بنات عيلة علوان و انا بقول ال اسمها سما ديه طالعه وحشه لمين
منار /وانا بقول برضه أن بنات عيلة أبو شامة شبه رجالتها ناقص الشنب بسسسسسس
مى/بس يا منار احنا اسفين
منار/اسفين ايه هى ال بدأت و بعدين على إلا قل بنات عيلة علوان مش بيعنسو يا يا آنسة سعاد
سعاد بغيظ/ تقصدى ايه يا بتاعة انتى
منار بأستفزاز/انا مش بتاعة انا اسمى ام صالح
و اختى مى اسمها ام علوان يا آنسة سعاد
*غادرت سعاد المكان بعصبيه لكنها توقفت عندم رأت هذا المشهد الذى يجمع أخيها ماجد و هند ابنت عمت سما**فى حديقة القصر
ماجد بهيام/اخيرا الأمور اتصلحت بين أهلنا
هند بخجل /قصدك ايه يا استاذ ماجد
ماجد /قصدى كل خير خلصى ثانوية الأول و هاتى مجموع كبير الأول و بعدين هتعرفى
سعاد/الله الله آل شجرة
سعاد/الشجرة موجوده اجيب اتنين ليمون
هند بأحراج/عن اذنكم
ماجد بحده/ايه الهبل ال انتى عاملتيه ده
سعاد/هبل طب انا هقولهم و ساعتها هنعرف اذا كان هبل ولا لا
ماجد و هو يمسكها بقوه من يدها /انا بحذرك من كلمه واحده تنطقيها على هند انتى فاهمه
سعاد متألمه/اه ايدى كل ده عشان بنت عيلة علوان
ماجد/ال انتى بتتكلمى عليها ديه هتكون فى يوم مراتى و كرامتها من كرامتى إياك ثم إياك تقربى منها فاهمه
**و تراكها و غادر لتحدث سعاد نفسها
سعاد لنفسها/لا الكلام ده لا يمكن يحصل مش كفايه اخدو منى حبيبى كمان هيخدو أخويا ابدا مش هيحصل
سما بعصبية /انا أمى سميرة و بس دى دى بتكرهنى
نجم/ليه بتقولى كده
سما ببكاء /هو فيه ام ترمى ضنها و هى لسه جايه على الدنيا انا مش بحبها
نجم يحاول تهدئة سما /اهدى طيب اهدى عشان خاطرى *ثم قام بجذبها لاحضانه الدافئة و هى تبكى كطفله فى حضن أبيها حتى نامت فقام بحملها و وضعها فى فراشها لكنها تشبثت بيده*
سما بنعاس/أرجوك خليك معايا
نجم بسعاده/طيب
————————–
فى صالون القصر كانت عائلة أبو شامه تستقبل عائلة علوان **
جد نجم/والله زمان يا علوان
علوان/اخيرا الميه رجعت لمجريها يا أبو شامه يا خويا **و عانقو بعضهم
سعاد بتعالى/انتو بئا بنات عيلة علوان و انا بقول ال اسمها سما ديه طالعه وحشه لمين
منار /وانا بقول برضه أن بنات عيلة أبو شامة شبه رجالتها ناقص الشنب بسسسسسس
مى/بس يا منار احنا اسفين
منار/اسفين ايه هى ال بدأت و بعدين على إلا قل بنات عيلة علوان مش بيعنسو يا يا آنسة سعاد
سعاد بغيظ/ تقصدى ايه يا بتاعة انتى
منار بأستفزاز/انا مش بتاعة انا اسمى ام صالح
و اختى مى اسمها ام علوان يا آنسة سعاد
*غادرت سعاد المكان بعصبيه لكنها توقفت عندم رأت هذا المشهد الذى يجمع أخيها ماجد و هند ابنت عمت سما**فى حديقة القصر
ماجد بهيام/اخيرا الأمور اتصلحت بين أهلنا
هند بخجل /قصدك ايه يا استاذ ماجد
ماجد /قصدى كل خير خلصى ثانوية الأول و هاتى مجموع كبير الأول و بعدين هتعرفى
سعاد/الله الله آل شجرة
سعاد/الشجرة موجوده اجيب اتنين ليمون
هند بأحراج/عن اذنكم
ماجد بحده/ايه الهبل ال انتى عاملتيه ده
سعاد/هبل طب انا هقولهم و ساعتها هنعرف اذا كان هبل ولا لا
ماجد و هو يمسكها بقوه من يدها /انا بحذرك من كلمه واحده تنطقيها على هند انتى فاهمه
سعاد متألمه/اه ايدى كل ده عشان بنت عيلة علوان
ماجد/ال انتى بتتكلمى عليها ديه هتكون فى يوم مراتى و كرامتها من كرامتى إياك ثم إياك تقربى منها فاهمه
**و تراكها و غادر لتحدث سعاد نفسها
سعاد لنفسها/لا الكلام ده لا يمكن يحصل مش كفايه اخدو منى حبيبى كمان هيخدو أخويا ابدا مش هيحصل